คำถาม
เชื่อจะพบการปลอบโยนหลังจากการเสียชีวิตของพ่อหรือแม่ได้อย่างไร
คำตอบ
การเสียชีวิตของพ่อหรือแม่ (หรือสมาชิกในครอบครัว) เป็นสิ่งที่ยากอย่างแท้จริงสำหรับคริสเตียน แม้ว่าคนที่เราสูญเสียไปคือผู้เชื่อ มันไม่ง่ายเลยที่จะบอกลาโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าการสูญเสียเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน การโศกเศร้าเพื่อคนที่เรารักนั้นเป็นสิ่งที่เหมาะสมและได้รับการคาดหวังไว้ พระคริสต์เองก็ทรงร้องไห้ที่หลุมศพของลาซารัสเพื่อนของพระองค์ (ยอห์น 11:35) พระคัมภีร์ให้การปลอบโยน และเราในฐานะที่เป็นคริสเตียนสามารถพบการปลอบโยนแม้ว่าจะสูญเสียคนที่เรารักเป็นอย่างมาก
ในการสูญเสียพ่อหรือแม่ที่เป็นคริสเตียนนั้นการปลอบโยนที่ดีที่สุดซึ่งผู้เชื่อมีคือความหวังและความมั่นใจว่าความสัมพันธ์ของเรากับพ่อหรือแม่ไม่ได้สิ้นสุดลงที่ความตาย คริสเตียนที่สูญเสียพ่อหรือแม่ซึ่งเป็นคริสเตียนสามารถวางใจในพระสัญญาว่าจะมีการพบกันใหม่ในสวรรค์ ในเวลานี้พ่อหรือแม่ของเราที่เสียชีวิตไปแล้วอยู่กับพระคริสต์ และกำลังมีประสบการณ์ในความปีติยินดีของพระองค์ (2 โครินธ์ 5:8) ในเวลาแห่งการฟื้นคืนพระชนม์ ทุกคนที่ได้ต้อนรับพระคริสต์จะได้รับเกียรติและได้รับร่างกายที่ไม่เสื่อมสลาย (1 โครินธ์ 15:42–44, ยอห์น 11:25) สำหรับคริสเตียนพระคริสต์ได้ชนะความตายดังที่เปาโลเขียนด้วยความยินดีใน 1 โครินธ์ 15:54–57 ว่า “‘ความตายก็ถูกกลืนเข้าในชัยชนะแล้ว โอ ความตาย ชัยชนะของเจ้าอยู่ที่ไหน? โอ ความตาย เหล็กในของเจ้าอยู่ที่ไหน?’ เหล็กในของความตายนั้นคือบาป และอำนาจของบาปคือธรรมบัญญัติ สาธุการแด่พระเจ้า ผู้ประทานชัยชนะแก่เรา โดยพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา”
การสูญเสียพ่อหรือแม่อาจจะยากมากกว่านี้หากเราไม่มั่นใจในความรอดของพ่อหรือแม่ แต่เรายังคงสามารถยึดมั่นในพระสัญญาของพระเจ้าและแสวงหาการปลอบโยนจากพระองค์ เราตั้งตารอคอยเวลาที่ทุกสิ่งจะถูกสร้างขึ้นใหม่และวางใจว่าพระองค์ทรงเที่ยงธรรมและดี
พระเจ้าแห่งพระคัมภีร์ยินดีในการปลอบโยนผู้เป็นทุกข์และรักษาคนที่โศกเศร้า (เยเรมีย์ 17:14, 2 โครินธ์ 1:3–4, 7:6) พระองค์ทรงเป็น “บิดาของคนกำพร้าพ่อ” (สดุดี 68:5) เมื่อเราเสียใจที่สูญเสียคนที่เรารักไป พระเจ้าจะทรงประทานสันติสุขของพระองค์แก่เราทันที ท่ามกลางความโศกเศร้าของเรา เราสามารถรับรู้ถึงการทรงสถิตของพระเจ้าที่อยู่กับเราคือ แม้ในความเศร้าโศกเราสามารถเข้ามาใกล้พระองค์ในการอธิษฐานและนมัสการ ในฐานะผู้เชื่อเราก็ไม่ต้องเสียใจเพียงลำพังเช่นกัน เรามีคนอื่นๆ ในพระกายของพระคริสต์ที่จะช่วยแบกรับภาระ แบ่งปันความเจ็บปวด และ “โศกเศร้ากับผู้ที่โศกเศร้า” (โรม 12:15)
การเสียพ่อหรือแม่ไปเป็นเรื่องเจ็บปวดอย่างลึกซึ้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขามีบทบาทสำคัญในการกำหนดชีวิตของเรา โดยแท้จริงแล้วพ่อแม่มักเป็นคนที่ปลอบโยนเราเมื่อเราเจ็บปวด และการสูญเสียพวกเขาไปอาจรู้สึกเหมือนว่าเรากำลังสูญเสียผู้สนับสนุนทางความรู้สึก แต่คริสเตียนนั้นไม่ต้องหวาดหวั่นเนื่องจากว่าเราสามารถพบการปลอบโยนที่มากกว่าครอบครัวของเราคือ จากพระเจ้าแห่งการทรงสร้าง ผู้ทรงรู้จักเราดีกว่าที่เรารู้จักตัวเอง เข้าใจความเจ็บปวดของเรา รวมถึงอยากทำให้เราเติบโต รักษาเราให้หาย และประทานสันติสุขของพระองค์แก่เรา
English
เชื่อจะพบการปลอบโยนหลังจากการเสียชีวิตของพ่อหรือแม่ได้อย่างไร
