คำถาม
คริสเตียนควรอบรมสั่งสอนบุตรหลานของตนอย่างไร? พระคัมภีร์พูดว่าอย่างไร?
คำตอบ
ในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมาการตีเพื่อสอนเด็ก ๆ เป็นที่ยอมรับ แต่ในปัจจุบันการตีเพื่อสอน (และการลงโทษในรูปแบบอื่น ๆ) ถูกเปลี่ยนเป็น “การใช้เวลานอก” และการลงโทษอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับการแตะต้องร่างกายแทน การตีเพื่อสอนเด็กถูกลงความเห็นว่าผิดกฎหมายในบางประเทศ พ่อแม่หลายคนกลัวที่จะตีเพื่อสอนลูกเพราะกลัวถูกรายงานต่อรัฐแล้วรัฐจะมาเอาลูกไป โปรดอย่าเข้าใจผิด – เราไม่ได้กำลังพูดถึงการทำร้ายเด็ก – เด็กไม่ควรถูกสั่งสอนด้วยการลงโทษทางร่างกายจนกระทั่งบาดเจ็บ พระคัมภีร์สอนว่า การสั่งสอนที่เหมาะสมและการไม่ทำโทษฝ่ายร่างกายเป็นเรื่องดี และเป็นการช่วยให้เด็กได้ดีและได้รับการเลี้ยงดูให้โตเป็นผู้ใหญ่อย่างเหมาะสม
ที่จริงแล้วข้อพระคัมภีร์หลายข้อสนับสนุนการอบรมสั่งสอนด้วยการตีเพื่อสอน “จงอย่าพลาดที่จะว่ากล่าวตักเตือนลูก ๆ ของท่าน พวกเขาไม่ตายหรอกหากท่านตีเพื่อสอนเขา การตีเพื่อสอนอาจช่วยให้เขารอดจากความตายได้” มีข้อพระคัมภีร์อื่น ๆ อีกด้วยที่สนับสนุนการตีเพื่อสอน (สุภาษิต 13:24, 22:15, 20:30) พระคัมภีร์เน้นมากถึงความสำคัญของการมีวินัย มันเป็นอะไรที่เราทุกคนต้องมีเพื่อที่จะเป็นคนที่เกิดผล และมันจะง่ายขึ้นหากเราเรียนรู้เกี่ยวกับมันตั้งแต่ตอนที่เราเป็นเด็ก เด็ก ๆ ที่ไม่ได้รับการฝึกวินัยจะโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดื้อรั้น, ไม่เคารพสิทธิอำนาจ, และผลที่ติดตามมาคือแน่นอนว่าพวกเขาจะไม่พร้อมที่จะติดตามพระเจ้าด้วย พระเจ้าทรงใช้การฝึกสอนเพื่อที่จะว่ากล่าวตักเตือนเราและนำเราไปในทางที่ถูกต้อง และหนุนใจให้เรากลับใจใหม่จากการกระทำของเรา (สดุดี 94:12; สุภาษิต 1:7, 6:23, 12:1, 13:1, 15:5; อิสยาห์ 38:16; ฮีบรู 12:9) นี่เป็นเพียงพระคัมภีร์ไม่กี่ข้อเกี่ยวกับการฝึกสอนที่ดี
ปัญหาอยู่ตรงนี้; หลายครั้งที่พ่อแม่อ่อนเกินไปหรือแข็งเกินไปเมื่อพูดถึงการเลี้ยงดูลูก ๆ พ่อแม่ที่ไม่เชื่อในการตีเพื่อสอนบางครั้งขาดความสามารถในการว่ากล่าวตักเตือนและฝึกอบรมลูกอย่างถูกต้อง จึงทำให้ลูกโตขึ้นอย่างเกกมะเหรกเกเรและดึ้อรั้น ความประพฤติเช่นนี้ในระยะยาวแล้วเป็นการทำร้ายเด็ก “ไม้เรียวและคำตักเตือนให้เกิดปัญญา แต่ถ้าปล่อยเด็กไว้แต่ลำพังจะนำความอับอายมาสู่มารดาของตน” (สุภาษิต 29:15) แล้วยังมีพ่อแม่อีกประเภทหนึ่งอีกที่ตีความหมายของคำว่าตักเตือนสั่งสอนในพระคัมภีร์ผิด (หรืออาจเป็นคนที่ชอบทำร้ายคนอื่นก็ได้) และใช้พระคัมภีร์เป็นข้ออ้างในการทำร้ายลูก ๆ
การลงวินัยคือการแก้ไขและฝึกให้คนเดินไปในทางที่ถูกต้อง “เมื่อมีการตีสอนนั้นดูไม่เป็นที่ชื่นใจเลย เป็นเรื่องเศร้าใจ แต่ต่อมาภายหลังก็จะก่อให้เกิดความสุขสำราญแก่บรรดาคนที่ต้องทนอยู่นั้น คือความชอบธรรมนั้นเอง” (ฮีบรู 12:11) การลงวินัยของพระเจ้าเป็นการกระทำด้วยความรัก ซึ่งควรจะเป็นการกระทำระหว่างพ่อหรือแม่และลูก การตีเพื่อสอนไม่ควรทำให้เกิดความบาดเจ็บ แต่ควรเป็นการตีเบา ๆ เร็ว ๆ (ที่ก้นซึ่งมีเบาะรองมากที่สุด) เพื่อสอนเด็กว่าสิ่งที่เขาทำนั้นผิดแต่พ่อแม่รับได้ การตีไม่ควรเป็นการระบายอารมณ์โกรธและผิดหวังของเราลงที่ลูก หรือเป็นการกระทำที่คุมไม่อยู่
“ฝ่ายท่านผู้เป็นบิดาอย่ายั่วบุตรของตนให้เกิดโทสะ แต่จงอบรมบุตรด้วยการสั่งสอนและการเตือนสติตามหลักขององค์พระผู้เป็นเจ้า” (เอเฟซัส 6:4) การเลี้ยงดูลูก “ตามหลักขององค์พระผู้เป็นเจ้า” รวมไปถึงการลงวินัยทางกายที่ไม่รุนแรงแต่มาจากความรักด้วย
English
คริสเตียนควรอบรมสั่งสอนบุตรหลานของตนอย่างไร? พระคัมภีร์พูดว่าอย่างไร?
