คำถาม
สามารถกล่าวได้อย่างไรว่าเราจะมีชีวิตอยู่ตลอดนิรันดร์ในเมื่อเราก็ยังคงต้องตาย
คำตอบ
โดยการให้ไฟและกำมะถันตกลงมาบนเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ พระเจ้าไม่เพียงแต่แสดงให้เห็นว่าพระองค์ทรงรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับบาปซึ่งปรากฏชัดแต่พระองค์ยังคงเริ่มต้นคำอุปมาที่คงอยู่ชั่วกาล หลังจากเหตุการณ์ต่างๆ ในปฐมกาล 19:24 การกล่าวถึงเพียงแค่ไฟ กำมะถัน เมืองโสโดมหรือเมืองโกโมราห์นำผู้อ่านเข้าสู่บริบทของการพิพากษาของพระเจ้าในทันที อย่างไรก็ตามสัญลักษณ์ที่มีอำนาจทางอารมณ์เช่นนี้อาจมีปัญหาในการหลีกหนีจากแรงดึงดูดของตัวมันเอง ไฟและกำมะถันนั้นอธิบายถึงบางส่วนของนรกว่าเป็นอย่างไร แต่ก็ไม่ได้อธิบายทั้งหมดเกี่ยวกับนรก
คำที่พระคัมภีร์ใช้บรรยายนรกที่ลุกไหม้คือ Gehenna มาจากสถานที่ซึ่งลุกไหม้อย่างแท้จริง คือหุบเขาเกเฮนนาทางใต้ติดกับกรุงเยรูซาเล็ม เกเฮนนาเป็นการทับศัพท์ภาษาอังกฤษในรูปแบบของภาษากรีกของคำภาษาอาราเมอิกซึ่งมาจากวลีที่ว่า “หุบเขา (บุตร[ทั้งหลาย]ของ) ฮินโนม” ในภาษาฮีบรู หนึ่งในเหตุการณ์การละทิ้งความเชื่อครั้งรุนแรงที่สุดของพวกเขาคือเหตุการณ์ที่ชาวยิว (โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่อยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์อาหัสและกษัตริย์มนัสเสห์) ได้ถวายลูกๆ ของพวกเขาให้ลุยไฟเพื่อเป็นเครื่องบูชาต่อพระโมเลคที่หุบเขาเดียวกันนี้ (2 พงศ์กษัตริย์ 16:3, 2 พงศาวดาร 33:6, เยเรมีย์ 32:35) ในตอนท้ายพวกยิวถือว่าสถานที่นี้เป็นที่จัดพิธีกรรมซึ่งเป็นมลทิน (2 พงศ์กษัตริย์ 23:10) และพวกเขาก็ได้ทำให้ที่นั่นมีมลทินมากขึ้นโดยการโยนร่างของอาชญากรลงในกองไฟที่ลุกโชนอยู่ ในสมัยของพระเยซูที่แห่งนี้เป็นสถานที่ซึ่งมีไฟลุกโชนอยู่ตลอดเวลาแต่ยิ่งกว่านั้นมันเป็นกองขยะคือเป็นจุดสุดท้ายสำหรับของทุกอย่างที่ถูกผู้คนตัดสินว่าไร้ค่า เมื่อพระเยซูตรัสถึงนรก Gehenna พระองค์ได้ตรัสถึงที่ขยะของเมืองซึ่งจะอยู่เป็นนิรันดร์ ใช่แล้ว ไฟเป็นส่วนหนึ่งของนรก แต่จุดประสงค์ของการถูกส่งไปยังนรกคือการแยกออกและการสูญเสียซึ่งนั่นคือจุดประสงค์ทั้งหมด
ในพระธรรมมาระโก 9:43 พระเยซูทรงใช้ภาพอันทรงฤทธานุภาพอีกภาพหนึ่งเพื่อแสดงให้เห็นความร้ายแรงของนรกคือ “ถ้ามือของท่านทำให้ท่านหลงผิด จงตัดทิ้งเสีย การที่จะเข้าสู่ชีวิตด้วยมือด้วน ยังดีกว่ามีทั้งสองมือแต่ต้องลงไปสู่นรกในไฟที่ไม่มีวันดับ” สำหรับผู้อ่านส่วนใหญ่ภาพนี้ได้หลีกเลี่ยงความความรุนแรงในตัวมันเอง ทั้งๆ ที่เต็มไปด้วยเลือด มีเพียงไม่กี่คนที่เชื่อว่าพระเยซูต้องการให้เราตัดมือของตัวเองจริงๆ พระองค์ประสงค์ให้เราทำอะไรก็ตามที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการที่ต้องไปยังนรกมากกว่าและนั่นคือจุดประสงค์ของถ้อยคำดังกล่าวคือเพื่อให้เกิดการแบ่งเป็นฝ่าย เพื่อสร้างแรงผลักดันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง และเพื่อเป็นการเปรียบเทียบ เนื่องจากส่วนแรกของพระธรรมตอนนี้ใช้คำอุปมา และส่วนที่สองก็ใช้เช่นกัน ดังนั้นจึงไม่ควรเข้าใจว่านี่เป็นคำอธิบายในสารานุกรมเกี่ยวกับนรก
นอกจากไฟแล้ว พระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ยังได้อธิบายว่านรกเป็นหลุมลึก (เหวลึก) (วิวรณ์ 20:3) บึงไฟ (วิวรณ์ 20:14) ความมืด (มัทธิว 25:30) ความตาย (วิวรณ์ 2:11) ความพินาศ (2 เธสะโลนิกา 1:9) การถูกทรมานชั่วนิรันดร์ (วิวรณ์ 20:10) เป็นสถานที่ซึ่งมีการร้องไห้ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน (มัทธิว 25:30) และเป็นสถานที่แห่งการลงโทษอย่างเป็นลำดับขั้น (มัทธิว 11:20-24, ลูกา 12:47-48, วิวรณ์ 20:12-13) คำอธิบายต่างๆ เกี่ยวกับนรกโต้แย้งกับการตีความตามตัวอักษรแบบใดแบบหนึ่งโดยเฉพาะ ยกตัวอย่างเช่นไฟที่แท้จริงของนรกไม่สามารถเปล่งแสงได้เนื่องจากนรกจะมืดมิดอย่างแท้จริง ไฟของนรกไม่สามารถเผาผลาญเชื้อเพลิงที่แท้จริงของมันได้ (คือผู้คน) เนื่องจากการทุกข์ทรมานของพวกเขานั้นไม่มีที่สิ้นสุด นอกจากนี้การไล่ระดับของการลงโทษในนรกยังสร้างความสับสนให้กับความเป็นจริงอีกด้วย ไฟนรกเผาไหม้ฆาตกรที่ฆ่าหลายคนมากยิ่งกว่าคนนอกศาสนาที่ซื่อสัตย์หรือไม่ ผู้ที่เผด็จการอย่างชั่วร้ายจะตกลงในหลุมนรกเร็วกว่าอีกคนหรือไม่ มันจะเป็นที่ซึ่งมืดมิดกว่าสำหรับใครบางคนที่ชอบทำความผิดอย่างเลวร้ายหรือไม่ บางคนคร่ำครวญและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างต่อเนื่องและเสียงดังมากกว่าคนอื่นๆ หรือไม่ ความหลากหลายและลักษณะเชิงสัญลักษณ์ของคำอธิบายไม่ได้ทำให้โทษของนรกนั้นเบาลงแต่อย่างใด แต่กระนั้นตามข้อเท็จจริงแล้วก็คือในทางตรงกันข้ามกัน อิทธิพลของคำอธิบายโดยรวมของพวกเขาเกี่ยวกับนรกคือมันเป็นที่ซึ่งแย่ยิ่งกว่าความตาย มืดยิ่งกว่าความมืด และลึกยิ่งกว่าบาดาลใดๆ นรกเป็นสถานที่ซึ่งมีเสียงคร่ำครวญและการขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเกินกว่าที่ใครจะสามารถพรรณนาได้ คำอธิบายในเชิงสัญลักษณ์นี้นำเราไปสู่สถานที่ซึ่งเกินขอบเขตทางภาษาของเราและนั้นก็คือการไปยังสถานที่ที่แย่เกินกว่าที่เราจะจิตนาการได้
English
สามารถกล่าวได้อย่างไรว่าเราจะมีชีวิตอยู่ตลอดนิรันดร์ในเมื่อเราก็ยังคงต้องตาย
