คำถาม
ชั่วอายุคนในพระคัมภีร์นานเท่าไร
คำตอบ
พระคัมภีร์ใช้คำว่าชั่วอายุคนในรูปแบบที่แตกต่างกัน โดยปกติแล้วคำว่าชั่วอายุคนหมายถึงผู้คนทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในเวลาเดียวกัน ยกตัวอย่างเช่นคำในพระคัมภีร์มีคำจำกัดความเดียวกับที่เราคุ้นเคยในการใช้ในสมัยใหม่เมื่อเรากล่าวถึงคนรุ่น Gen-X หรือคนรุ่นมิลเลนเนียล โดยปกติหนึ่งชั่วอายุคนจะมีอายุประมาณสามสิบปีคือคนรุ่นหนึ่งเลี้ยงดูคนรุ่นต่อไป อย่างไรก็ตามในบางบริบทของพระคัมภีร์ "หนึ่งชั่วอายุคน" อาจหมายถึงอายุที่ยืนยาวขึ้นหรือกลุ่มคนที่มีอายุยืนยาวขึ้น
ในพระธรรมปฐมกาล 2:4 “การกำเนิดของฟ้าและแผ่นดิน” ดูเหมือนจะรวมถึงประวัติศาสตร์ของมนุษย์ทั้งหมดคือยุคเริ่มต้นการสร้างจักรวาล ในพระธรรมอพยพ 1:6 “ชั่วอายุคน” ผู้ที่เสียชีวิตหมายถึงทุกคนที่มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาที่โยเซฟและพี่น้องของเขามีชีวิตอยู่ ในพระธรรมกันดารวิถี 32:13 "ชั่วอายุคน" จำกัดไว้เฉพาะชาวอิสราเอลคือกลุ่มของพวกเขาซึ่งมีอายุยี่สิบปีขึ้นไปในเวลาที่พวกเขาปฏิเสธที่จะเข้าสู่ดินแดนแห่งพันธสัญญา คนรุ่นหนึ่งต้องพเนจรอยู่ในถิ่นทุรกันดารจนกว่าพวกเขาทั้งหมดจะเสียชีวิต ยกเว้นโยชูวาและคาเลบ เมื่อคำพหูพจน์ของคำว่าชั่วอายุคนเกิดขึ้นในพระคัมภีร์ ดังเช่นในอิสยาห์ 51:9 และกิจการ 14:16 คำนี้หมายถึงช่วงเวลาที่ไม่มีกำหนดคือหลายชั่วอายุคนต่อเนื่องกัน
ภาษาดั้งเดิมของพระคัมภีร์ใช้คำที่แตกต่างกันอย่างน้อยสามคำสำหรับ “ชั่วอายุคน” ภาษาฮีบรู dor สามารถหมายถึงชั่วอายุคนทางกายแบบปกติได้เช่นเดียวกับในอพยพ 1:6 แต่ยังสามารถใช้เชิงเปรียบเทียบเพื่อระบุคนประเภทที่แตกต่างได้ ยกตัวอย่างเช่น สดุดี 78:8 กล่าวว่า “พวกเขาจะได้ไม่ต้องเป็นเหมือนบรรพบุรุษซึ่งดื้อดึงและชอบกบฏ จิตใจไม่จงรักภักดีต่อพระเจ้า จิตวิญญาณไม่ซื่อสัตย์ต่อพระองค์” ในที่นี้มีการนำคำว่า dor มาใช้สองครั้งเพื่ออ้างถึงกลุ่มคนที่ผ่านช่วงเวลาอันยาวนานซึ่งมีลักษณะของการกบฏและการทำบาป “ชั่วอายุคน” ในสดุดี 78:8 ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ช่วงสามสิบปีตามปกติ แต่ย้อนไปถึงประวัติศาสตร์ของอิสราเอลเพื่อรวมทุกคนที่ดื้อรั้นต่อพระเจ้า
คำภาษาฮีบรูอีกคำสำหรับ "ชั่วอายุคน" คือ toledot สิ่งนี้ไม่ได้หมายถึงลักษณะของกลุ่มหรืออายุแต่หมายถึงอายุนั้นถูกสร้างขึ้นอย่างไร ดังนั้น “การกำเนิดของฟ้าและแผ่นดิน” ในปฐมกาล 2:4 จึงหมายถึงช่วงเวลาที่เริ่มต้นด้วยการทรงสร้างและดำเนินต่อไปอย่างเป็นธรรมชาติจากจุดนั้น “ชั่วอายุคนของอาดัม” ในปฐมกาล 5:1 หมายถึงอารยธรรมของผู้คนที่เริ่มต้นจากอาดัม “ชั่วอายุคน” ถัดไปคือโนอาห์ ซึ่งรวมถึงน้ำท่วมและอารยธรรมที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น อิทธิพลของเชมมีการระบุว่าเป็น "ชั่วอายุคน" เนื่องจากเขาเป็นบิดาของชาวเซไมต์ (ปฐมกาล 11:10) และของเท-ราห์เพราะเขาทิ้งเมืองเออร์ไว้ให้กับอับรามบุตรชายของเขา (ปฐมกาล 11:27) ต่อมาอิชมาเอล (ปฐมกาล 25:12) และอิสอัค (ปฐมกาล 25:19) เป็นต้นกำเนิดคนรุ่นใหม่ ในแต่ละกรณีที่ผู้ชายเหล่านั้นไม่ว่าจะประสบหรือทำให้เกิดเหตุการณ์สำคัญที่เปลี่ยนเส้นทางครอบครัวของพวกเขา พวกเขาก็ได้สร้างเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม
ในพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ คำว่า genea ในภาษากรีกนั้นเป็นต้นกำเนิดของชั่วอายุคน มันคล้ายกับคำในฮีบรูทั้งสองคำ ตามตัวอักษรหมายถึง "บิดา กำเนิด การกำเนิด" ซึ่งหมายถึงสายพันธุกรรม แต่มันสามารถใช้เป็นทั้งกรอบเวลาที่กำหนดโดยทัศนคติทางวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงและผู้คนในวัฒนธรรมนั้น ในพระธรรมมัทธิว 1:17 คนชั่วอายุต่างๆ ถูกลากเส้นแบ่งเขตด้วยเหตุการณ์สำคัญและผู้คนคืออับราฮัม ดาวิด เชลยชาวบาบิโลนนั้นเหมือน toledot ในภาษาฮีบรู แต่เมื่อพระเยซูเรียกพวกฟาริสีและพวกธรรมาจารย์ว่า “คนในยุคที่ชั่วร้ายและวิปริต” พระองค์กำลังหมายถึงวัฒนธรรมที่พวกเขาอาศัยอยู่และได้รับการสนับสนุน (มัทธิว 12:39, ดูมัทธิว 17:17 และกิจการ 2:40 เช่นเดียวกัน)
ดังนั้นเมื่อเราอ่าน “ชั่วอายุคน” ในพระคัมภีร์ เราต้องพิจารณาบริบท โดยปกติแล้วหนึ่งชั่วอายุคนในพระคัมภีร์มีอายุประมาณสามสิบปีหรือผู้คนที่มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลานั้น เช่นเดียวกับที่เราเข้าใจหนึ่งชั่วอายุในการสนทนาในชีวิตประจำวัน แต่มีบางครั้งที่ชั่วอายุคนถูกใช้ในเชิงกวีเพื่ออ้างถึงกลุ่มคนที่ถูกแบ่งด้วยสิ่งอื่นที่นอกเหนือจากอายุ
English
ชั่วอายุคนในพระคัมภีร์นานเท่าไร
