คำถาม
พระคัมภีร์ได้ให้พระสัญญาไหมว่าการเลี้ยงดูลูกให้อยู่ในทางของพระเจ้าจะทำให้มีลูกที่เดินในทางของพระเจ้าเสมอไป (สุภาษิต 22:6)
คำตอบ
พระธรรมสุภาษิต 22:6 บันทึกว่า “จงฝึกเด็กในทางที่เขาควรจะเดินไปและเมื่อเขาเป็นผู้ใหญ่แล้วเขาจะไม่พรากจากทางนั้น” ข้อนี้เป็นการสัญญาไหมว่าการเลี้ยงลูกในทางของพระเจ้านั้นจะส่งผลให้เด็กติดตามพระเจ้าเมื่อเขาเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ แล้วพ่อแม่ที่เดินในทางของพระเจ้าผู้ซึ่งมีลูกที่กบฏล่ะ
พระธรรมสุภาษิตในรูปแบบวรรณกรรมไม่ใช่คำสัญญาโดยตรง แต่ค่อนข้างจะเป็นการสังเกตชีวิตโดยทั่วไปที่มักเป็นความจริง สิ่งนี้ช่วยอธิบายได้ถึงสาเหตุที่พ่อแม่บางคนเลี้ยงดูลูกอย่างซื่อสัตย์ในการติดตามพระเจ้า แต่ลูกกลับกบฏต่อพระเจ้าเมื่อเขาโตเป็นผู้ใหญ่
ในพระธรรมสุภาษิต 22:6 สอนว่าความจริงโดยทั่วไปแล้วเด็กที่ได้รับเลี้ยงดูมาให้รักพระเจ้าจะยังคงรักพระเจ้าต่อไปเมื่อเขาโตเป็นผู้ใหญ่ นี่คือการสังเกตชีวิตเมื่อ 3,000 ปีที่แล้ว และยังคงมีการพิสูจน์ตัวมันเองมาจนถึงทุกวันนี้ พ่อแม่ซึ่งเป็นคริสเตียนส่วนใหญ่ที่เลี้ยงลูกในทางของพระเจ้าจะทิ้งมรดกไว้ให้ลูกที่รักพระเจ้าในฐานะผู้ใหญ่ การเลี้ยงดูเด็กใน “การฝึกฝนและสั่งสอนตามแนวขององค์พระผู้เป็นเจ้า” (เอเฟซัส 6:4) เพิ่มโอกาสอย่างมากที่เด็กจะยึดมั่นอยู่ในพระคริสต์ภายหลังในชีวิตของเขา
ตัวอย่างที่ดีในพระคัมภีร์สามารถพบได้ในชีวิตของทิโมธี ในพระธรรม 2 ทิโมธี 1:5 เปาโลกล่าวว่า “ข้าพเจ้าระลึกถึงความเชื่ออย่างจริงใจของท่าน อันเป็นความเชื่อซึ่งเมื่อก่อนได้มีอยู่ในโลอิสยายของท่าน และในยูนีสมารดาของท่าน และบัดนี้ข้าพเจ้าเชื่อว่ามีอยู่ในท่าน” มารดาและยายของ
ทิโมธีต่างก็รักพระเจ้าและเลี้ยงดูทิโมธีให้ทำเช่นนั้นด้วย ทิโมธีเข้าร่วมกับเปาโลในฐานะเพื่อนมิชชันนารีในขณะที่ยังหนุ่มและกลายเป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้มากที่สุดคนหนึ่งของเขา พระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่กล่าวถึงชื่อของทิโมธียี่สิบห้าครั้งในฐานะมิชชันนารี ผู้ช่วยอัครทูต และศิษยาภิบาล
การเลี้ยงดูลูกให้อยู่ในทางของพระเจ้านั้นเป็นสิ่งซึ่งสำคัญในทุกวันนี้ เช่นเดียวกับที่เคยเป็นมาตลอดทั้งประวัติศาสตร์ พ่อและแม่เป็นกุญแจสำคัญในการเลี้ยงดูชายหนุ่มและหญิงสาวผู้รักพระเจ้าและดำเนินชีวิตเพื่อพระองค์ นอกเหนือจากพระพรที่ศิษยาภิบาล ผู้นำอนุชน และผู้ที่มีอิทธิพลท่านอื่นๆ ที่รักพระเจ้านั้น ก็ไม่มีใครสามารถแทนที่บทบาทของพ่อแม่ที่รักพระเจ้าซึ่งดำเนินชีวิตตามความเชื่อของคริสเตียนและส่งต่อสิ่งนี้ไปให้กับลูกๆ ของพวกเขาได้ นี่คือเหตุผลที่ผู้เขียนสุภาษิต 22:6 สามารถกล่าวอ้างได้อย่างถูกต้องว่า “จงฝึกเด็กในทางที่เขาควรจะเดินไป และเมื่อเขาเติบใหญ่ เขาจะไม่พรากจากทางนั้น”
English
พระคัมภีร์ได้ให้พระสัญญาไหมว่าการเลี้ยงดูลูกให้อยู่ในทางของพระเจ้าจะทำให้มีลูกที่เดินในทางของพระเจ้าเสมอไป (สุภาษิต 22:6)
