คำถาม
โกกและมาโกกคืออะไร?
คำตอบ
กล่าวโดยประวัติศาสตร์แล้วโกกเป็นหลานชายของโนอาห์ (ปฐมกาล 10:2) ลูกหลานของมาโกกตั้งถิ่นฐานอยู่ทางตอนเหนือของอิสราเอลซึ่งเป็นไปได้ว่าคือยุโรปและเอเชียเหนือในปัจจุบัน (เอเสเคียล 38:15) ในที่สุดมาโกกก็กลายเป็นชื่อของดินแดนที่ลูกหลานของมาโกกได้ตั้งถิ่นฐาน มีการอธิบายไว้ว่าประชากรของมาโกกถูกเป็นนักรบที่มีทักษะ (เอเสเคียล 38:15; 39:3 – 9) โกกเป็นชื่อของผู้นำในอนาคตในมาโกกผู้ซึ่งจะนำกองทัพไปโจมตีอิสราเอล องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพยากรณ์ถึงหายนะของโกก "บุตรของมนุษย์เอ๋ยจงมุ่งหน้าของเจ้าต่อสู้โกกแห่งแผ่นดินมาโกก จงเผยพระวจนะกล่าวโทษเขา" (เอเสเคียล 38:2)
โกกและมาโกกถูกอ้างถึงในพระธรรมเอเสเคียลบทที่ 38–39 และในวิวรณ์ 20:7 – 8 ในขณะที่ตอนทั้งสองนี้กล่าวถึงชื่อเดียวกัน เมื่อศึกษาพระคัมภีร์อย่างลึกซึ้งทำให้เห็นว่าพวกเขาไม่ได้อ้างถึงบุคคลและเหตุการณ์เดียวกัน ในคำพยากรณ์ของเอเสเคียลนั้นโกกจะเป็นผู้นำของกองทัพที่ยิ่งใหญ่ที่โจมตีดินแดนแห่งอิสราเอล มีการอธิบายถึงโกกว่าเป็น "ดินแดนมาโกกเจ้าองค์แห่งเมเชคและทูบัล" (เอเสเคียล 38:2) การสู้รบของเอเสเคียลระหว่างโกกและมาโกกเกิดขึ้นในช่วงเวลาความทุกข์ลำบาก อาจจะเกิดขึ้นในช่วงสามปีครึ่งแรก หลักฐานที่แข็งแกร่งที่สุดสำหรับมุมมองนี้คือการโจมตีจะเกิดขึ้นเมื่ออิสราเอลอยู่ในความสงบ (เอเสเคียล 38:8, 11) ซึ่งชนชาติได้วางการป้องกันประเทศไว้ อิสราเอลยังไม่สงบอย่างแน่นอนในตอนนี้และเป็นไปไม่ได้ที่ชนชาตินี้จะวางการป้องกันแยกจากเหตุการณ์สำคัญบางอย่าง เมื่อพันธสัญญาของอิสราเอลที่มีต่อปฏิปักษ์พระคริสต์มีผลกระทบในช่วงต้นสัปดาห์ที่ 70 ของดาเนียล (ความทุกข์ลำบากเจ็ดปีคือดาเนียล 9:27ก) อิสราเอลจะสงบสุข อาจเป็นไปได้ว่าการสู้รบจะเกิดขึ้นก่อนกึ่งกลางของระยะเวลาเจ็ดปี ตามพระธรรมเอเสเคียลพระเจ้าเองจะทรงทำลายโกกบนภูเขาแห่งอิสราเอล การสังหารนั้นจะยิ่งใหญ่มากจนกระทั้งใช้เวลาเจ็ดเดือนในการฝังศพคนตายทั้งหมด (เอเสเคียล 39:11 – 12)
โกกและมาโกกถูกกล่าวถึงอีกครั้งในวิวรณ์ 20:7 – 8 นี่เป็นการสู้รบที่แตกต่างจากเดิม แต่การกล่าวชื่อโกกและมาโกกซ้ำนั้นแสดงให้เห็นว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย การกบฏต่อพระเจ้าแบบเดียวกับที่พบในพระธรรมเอเสเคียลบทที่ 38 – 39 นั้นจะมีการพบเห็นอีกครั้ง
ในพระธรรมวิวรณ์พาดพิงถึงคำพยากรณ์ของเอเสเคียลที่มีต่อมาโกกเพื่ออธิบายถึงการโจมตีชนชาติอิสราเอลครั้งสุดท้ายในช่วงสิ้นยุค (วิวรณ์ 20:8 – 9) ผลของการสู้รบครั้งนี้คือศัตรูของพระเจ้าทั้งหมดจะถูกทำลายและซาตานจะพบจุดจบของมันในบึงไฟ (วิวรณ์ 20:10)
ที่ด้านล่างนี้เป็นเหตุผลซึ่งชัดเจนมากขึ้นว่าทำไมพระธรรมเอเสเคียลบทที่ 38 – 39 และวิวรณ์ 20:7 – 8 อ้างถึงผู้คนและการต่อสู้ที่แตกต่างกัน
1. การสู้รบในพระธรรมเอเสเคียลบทที่ 38 – 39 กองทัพส่วนใหญ่มาจากทางเหนือและรวมถึงชนชาติเพียงไม่กี่ชนชาติในโลก (เอเสเคียล 38:6, 15; 39:2) แต่การสู้รบในวิวรณ์ 20:7-9 จะรวมถึงทุกชนชาติ ดังนั้นกองทัพจะมาจากทุกทิศทุกทางไม่ใช่มาจากทางเหนือเท่านั้น
2. ไม่มีการกล่าวถึงซาตานในบริบทของพระธรรมเอเสเคียลบทที่ 38 – 39 แต่ในวิวรณ์ 20: 7 ได้วางบริบทของการสู้รบไว้อย่างชัดเจนในตอนท้ายของช่วงเวลาพันปีโดยมีซาตานเป็นผู้บงการอันดับแรก
3. เอเสเคียล 39:11 – 12 กล่าวว่าคนตายจะถูกฝังเป็นเวลาเจ็ดเดือน ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องฝังคนตายหากการสู้รบในพระธรรมเอเสเคียลบทที่ 38 – 39 เป็นแบบเดียวกับที่อธิบายไว้ในวิวรณ์ 20:8 – 9 สำหรับการตามวิวรณ์ 20:8 – 9 ในทันทีคือการพิพากษาจากพระที่นั่งใหญ่สีขาว (20:11 – 15) จากนั้นสวรรค์และโลกในตอนนี้หรือในปัจจุบันจะถูกทำลายและมีการแทนที่ด้วยฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกใหม่ (วิวรณ์ 21:1) เห็นได้ชัดว่ามีความจำเป็นที่จะต้องฝังศพคนตายหากการสู้รบเกิดขึ้นในช่วงเวลาของความทุกข์ลำบาก ดินแดนอิสราเอลจะถูกยึดครองต่อไปอีก 1,000 ปี คือระยะเวลาของอาณาจักรพันปี (วิวรณ์ 20:4 – 6)
4. พระเจ้าทรงใช้การสู้รบในพระธรรมเอเสเคียลบทที่ 38 – 39 เพื่อนำชนชาติอิสราเอลกลับคืนสู่พระองค์ (เอเสเคียล 39:21–29) แต่ในพระธรรมวิวรณ์บทที่ 20 อิสราเอลซื่อสัตย์ในพระเจ้าเป็นเวลา 1,000 ปี (อาณาจักรพันปี) พวกกบฏในวิวรณ์ 20:7-10 จะถูกทำลายโดยปราศจากโอกาสในการสำนึกผิดบาปใดๆ
English
โกกและมาโกกคืออะไร?
