คำถาม
การสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง - เป็นความบาปหรือไม่ตามพระคัมภีร์?
คำตอบ
พระคัมภีร์ไม่ได้กล่าวอย่างชัดเจนหรือบอกว่าการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นความบาป แต่ว่าการกระทำที่นำไปสู่การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นความบาปแน่นอนอย่างไม่ต้องสงสัย การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นผลของความคิดที่เป็นตัณหา, การปลุกเร้าทางเพศ, และ/หรือ การดูสื่อลามก ปัญหาเหล่านี้แหละที่เราต้องจัดการกับมัน หากความบาปอันเนื่องมาจากตัณหาและสื่อลามกถูกตัดออกไปและถูกเอาชนะได้ - ปัญหาของการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองก็จะไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป
พระคัมภีร์บอกให้เราหลีกเลี่ยงแม้แต่การเอ่ยถึงเรื่องทางเพศที่ผิดศีลธรรม (เอเฟซัส 5:3) ข้าพเจ้าไม่เห็นว่าการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองจะผ่านการทดสอบที่เจาะจงนี้ไปได้อย่างไร บางครั้งการทดสอบว่าอะไรคือความบาปหรือไม่ คือ ท่านสามารถบอกคนอื่นด้วยความภูมิใจได้ไหมว่าท่านเพิ่งทำอะไรลงไป หากท่านอายหรือมีความรู้สึกผิดหากคนอื่นรู้เข้า สิ่งที่ท่านทำไปก็เข้าข่ายว่าเป็นความบาป ข้อทดสอบที่ดีอีกข้อหนึ่งคือ ท่านสามารถขออย่างจริงใจและด้วยจิตสำนึกที่ดีให้พระเจ้าอวยพรและใช้กิจกรรมนั้นเพื่อการดีของพระองค์ได้หรือไม่ ข้าพเจ้าไม่คิดว่าการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นอะไรที่เรา “ภูมิใจ” หรือสามารถขอบคุณพระเจ้าได้อย่างจริงใจ
พระคัมภีร์สอนว่า “เหตุฉะนั้นเมื่อท่านจะรับประทาน จะดื่ม หรือจะทำอะไรก็ตาม จงกระทำเพื่อเป็นการถวายพระเกียรตแด่พระเจ้า” (1 โครินธ์ 10:31) หากการกระทำนั้นเปิดช่องให้ท่านสงสัยว่าพระเจ้าจะทรงพอพระทัยหรือไม่ การไม่ทำก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเปิดช่องให้สงสัยแน่นอน “เพราะการกระทำใดๆก็ตามที่มิได้กระทำด้วยความเชื่อก็เป็นบาปทั้งสิ้น” (โรม 14:23) ตามที่พระคัมภีร์บอกไว้ ข้าพเจ้าไม่เห็นว่าการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองจะถวายเกียรติพระเจ้าได้อย่างไร นอกจากนั้นเราจำเป็นที่จะต้องจำไว้ว่าร่างกายของเรา รวมทั้งจิตวิญญาณของเราด้วยได้รับการไถ่ไว้แล้วและเป็นของพระเจ้า “ท่านไม่รู้หรือว่า ร่างกายของท่านเป็นวิหารของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ซึ่งสถิตอยู่ในท่าน ซึ่งท่านได้รับจากพระเจ้า ท่านไม่ใช่เจ้าของตัวท่านเอง พระเจ้าได้ทรงซื้อท่านไว้แล้วตามราคา เหตุฉะนั้นท่านจงถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าด้วยร่างกายของท่าน และด้วยจิตวิญญาณของท่าน ซึ่งเป็นของพระเจ้า” (1 โครินธ์ 6:19-20) ความจริงที่ยิ่งใหญ่นี้ควรจะเป็นเครื่องเตือนใจว่าเรากำลังทำอะไรกับร่างกายของเราและพาร่างกายของเราไปในสถานที่อย่างไร ดังนั้นตามหลักการเหล่านี้ ข้าพเจ้าต้องพูดว่าการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นความบาปอย่างแน่นอนตามที่มีบอกไว้ในพระคัมภีร์ ข้าพเจ้าไม่เชื่อว่าการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า, หรือเป็นการหลีกเลี่ยงสิ่งที่ผิดศีลธรรม, หรือผ่านการทดสอบของพระเจ้าผู้ซึ่งทรงเป็นเจ้าของร่างกายของเรา
English
การสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง - เป็นความบาปหรือไม่ตามพระคัมภีร์?