คำถาม
พระคัมภีร์บอกอะไรเกี่ยวกับการขาดการอธิษฐาน?
คำตอบ
การอธิษฐานเป็นเหมือนเลือดที่จำเป็นสำหรับชีวิตในการเดินกับพระเจ้าของคริสเตียน การอธิษฐานนั้นเชื่อมโยงเรากับพระเจ้า การอธิษฐานเป็นวิธีการซึ่งกระตือรือร้นในการรักและติดต่อกับผู้อื่นรวมถึงการอธิษฐานทำให้มีพื้นที่ในหัวใจของผู้อธิษฐานสำหรับเสียงของการแก้ไขจากพระเจ้า พระคัมภีร์บอกให้ "อธิษฐานอย่างสม่ำเสมอ" (1 เธสะโลนิกา 5:17) ฉะนั้นนอกเหนือจากท่าทีที่ต่อเนื่องในการอธิษฐานและการมีส่วนร่วมกับพระเจ้านั้นก็เป็นความบาป อะไรก็ตามที่ขัดจังหวะการติดต่อสื่อสารกับพระเจ้าหรือนำไปสู่ความเชื่อมั่นในตัวเองนั้นเป็นสิ่งที่ผิด
เราสามารถดูการกระทำของอาดัมและเอวาในพระธรรมปฐมกาลบทที่ 3 นั่นเป็นประเภทหนึ่งของการขาดการอธิษฐาน พวกเขากินจากต้นไม้แห่งความรู้ดีและรู้ชั่ว แล้วพวกเขาจึงรู้สึกละอายใจมากเกินกว่าที่จะพูดคุยกับองค์พระผู้เป็นเจ้า ในขณะที่พระองค์มาหาพวกเขาในสวน พวกเขาถูกตัดขาดจากพระเจ้าด้วยความบาปของพวกเขา การติดต่อสื่อสารของพวกเขากับพระองค์ได้รับการขัดจังหวะ "การขาดการอธิษฐาน" ของอาดัมและเอวาเป็นบาปและเกิดขึ้นเพราะความบาป
คุณลองจินตนาการดูว่าถ้าใครบางคนอ้างว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณแต่ไม่เคยคุยกับคุณ ไม่ว่าความเป็นเพื่อนจะเป็นอย่างไร แน่นอนว่าจะมีความตึงเครียด เช่นเดียวกันความสัมพันธ์กับพระเจ้านั้นอ่อนกำลังและอ่อนล้าลงถ้าไม่มีการติดต่อสื่อสารกัน การขาดการอธิษฐานเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพระเจ้า ประชากรของพระเจ้าจะมีความปรารถนาตามธรรมชาติที่จะสื่อสารกับองค์พระผู้เป็นเจ้าของเขา "ข้าแต่พระยาห์เวห์ ยามเช้าพระองค์ทรงสดับเสียงข้าพระองค์ ยามเช้าข้าพระองค์เตรียมคำอธิษฐานแด่พระองค์ และเฝ้าคอยอยู่" (สดุดี 5:3) พระบัญชาในพระคัมภีร์เพื่อให้อธิษฐานนั้นมาพร้อมกับพระสัญญาที่น่าอัศจรรย์คือ "พระยาห์เวห์สถิตใกล้ทุกคนที่ร้องทูลพระองค์ คือทุกคนที่ร้องทูลพระองค์ด้วยใจจริง" (สดุดี 145:18)
พระคริสต์เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดของเราในการอธิษฐานอย่างเต็มที่ พระองค์เองเป็นบุคคลแห่งการอธิษฐาน (ดูลูกา 3:12, 5:16, 9:18, 28, 11:1) และพระองค์ทรงสอนผู้ที่ติดตามพระองค์ให้อธิษฐาน (ลูกา 11:2 – 4) ถ้าบุตรมนุษย์ยังเห็นถึงความจำเป็นส่วนตัวในการอธิษฐาน เราควรจะมองเห็นความจำเป็นแบบเดียวกันนี้มากขึ้นสำหรับเราเพียงใด
การขาดการอธิษฐานละเลยของประทานแห่งการอธิษฐานใคร่ครวญที่พระเจ้าได้ประทานให้กับเรา เราได้รับการทรงเรียกให้อธิษฐานเผื่อพี่น้องในพระคริสต์ (ยากอบ 5:16) เปาโลมักจะอธิษฐานวิงวอนเพื่อคนของพระเจ้าในนามของเขา (เอเฟซัส 6:19, โคโลสี 4:3, 1 เธสะโลนิกา 5:25) และเขาสัตย์ซื่อในการอธิษฐานเผื่อคนเหล่านี้ (เอเฟซัส 1:16, โคโลสี 1:9) ผู้เผยพระวจนะซามูเอลเห็นว่าการอธิษฐานในนามของคนอิสราเอลนั้นจำเป็นต่อพันธกิจของท่านคือ "ยิ่งกว่านั้นส่วนข้าพเจ้าเองขออย่าให้มีวี่แววที่ข้าพเจ้าจะทำบาปต่อพระยาห์เวห์ด้วยการหยุดอธิษฐานเพื่อพวกท่าน" (1 ซามูเอล 12:23) ตามพระธรรมซามูลเอลการขาดการอธิษฐานนั้นเป็นบาป
การขาดการอธิษฐานเป็นการขัดขืนต่อพระบัญชาของพระเจ้าให้รักผู้อื่น และเราไม่เพียงแค่อธิษฐานเผื่อผู้ที่ง่ายต่อการอธิษฐานเผื่อเท่านั้น "เพราะฉะนั้นก่อนสิ่งอื่นใดทั้งหมด ข้าพเจ้าขอร้องพวกท่านให้วิงวอน อธิษฐาน ทูลขอ และขอบพระคุณเพื่อทุกคน" (1 ทิโมธี 12:23) พระเยซูบอกเราว่าเราต้องอธิษฐานเผื่อผู้ที่ข่มเหงเราเช่นกัน (มัทธิว 5:44) นี่คือข้อความของพระคริสต์คือให้รักและสนับสนุนทุกคนด้วยการอธิษฐาน แม้กระทั่งกับคนที่รักยากก็ตาม
การอธิษฐานทำให้มีที่ว่างสำหรับเสียงแห่งการแก้ไขของพระเจ้า การขาดการอธิษฐานทำให้ความสามารถของเราในการได้ยินพระคริสต์นั้นอ่อนแอลงเมื่อพระองค์กระซิบถ้อยคำแห่งการแก้ไขหรือการกระทำผิดแก่จิตวิญญาณของเรา พระธรรมฮีบรู 12:2 เตือนเราว่าพระคริสต์คือ "ผู้เบิกทางความเชื่อ และผู้ทรงทำให้ความเชื่อนั้นสมบูรณ์" และถ้าปราศจากพระวิญญาณของพระองค์ที่อยู่ในหัวใจของเราแล้ว เราจะอยู่บนเส้นทางที่ขรุขระทำตามการตัดสินใจของเราเอง ในขณะที่เราอธิษฐานขอให้น้ำพระทัยของพระเจ้าสำเร็จ "ในสวรรค์เป็นอย่างไรก็ให้เป็นไปอย่างนั้นในแผ่นดินโลก" (มัทธิว 6:10) สิ่งตรงกันข้ามกับความปรารถนาของเรานั้นก็ได้ถูกเปิดเผยออกมา
พระธรรมมัทธิว 26:41 ให้การตักเตือนอีกประการหนึ่งคือ "จงเฝ้าระวังและอธิษฐานเพื่อจะไม่ถูกทดลอง" การขาดการอธิษฐานทำให้เกิดความมืดมัวในใจของเราต่อการทดลองที่อยู่รายล้อมรอบเราและนำให้เราทำบาปต่อไป เราจะมีสติปัญญามากขึ้นในหัวใจของเราก็ต่อเมื่อเราได้รับการส่องสว่างและการนำทางจากพระวิญญาณ และมีเพียงฤทธิ์อำนาจของพระวิญญาณเท่านั้นที่ทำให้คำอธิษฐานของเรามีประสิทธิผล (ดูโรม 8:26 – 27)
การอธิษฐานเป็นเส้นทางชีวิตและการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้าของเรา พระคริสต์ได้แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่ตรงกันข้ามกับการขาดการอธิษฐานในขณะที่พระองค์ดำเนินอยู่ในโลกและพระองค์เป็นต้นแบบของชีวิตที่เต็มไปด้วยการอธิษฐาน
English
พระคัมภีร์บอกอะไรเกี่ยวกับการขาดการอธิษฐาน?