คำถาม
เคยมีครั้งไหนไหมที่การโกหกเป็นสิ่งที่ถูกต้อง?
คำตอบ
ไม่มีตรงไหนในพระคัมภีร์ที่นำเสนอตัวอย่างของการโกหกซึ่งได้รับการพิจารณาว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ในข้อที่เก้าของพระบัญญัติสิบประการนั้นห้ามในเรื่องการสร้างพยานเทียมเท็จ (อพยพ 20:16) พระธรรมสุภาษิต 6:16-19 มีรายการของ “ลิ้นมุสา” และ “พยานเท็จซึ่งหายใจออกมาเป็นคำมุสา” เป็นสองในเจ็ดสิ่งซึ่งเป็นที่น่ารังเกียจสำหรับพระเจ้า ความรัก “ชื่นชมยินดีในความจริง” (1 โครินธ์ 13:6) สำหรับพระคัมภีร์บทอื่นๆ ที่กล่าวเกี่ยวกับการโกหกในด้านลบให้ดูในสดุดี 119:29, 163, 120:2, สุภาษิต 12:22, 13:5, เอเฟซัส 4:25, โคโลสี 3:9, และวิวรณ์ 21:8 มีตัวอย่างมากมายเกี่ยวกับคนที่โกหกในพระคัมภีร์ ตั้งแต่การโกหกหลอกลวงของยาโคบในพระธรรมปฐมกาลบทที่ 27 ไปจนถึงการเสแสร้งของอานาเนียและสัปฟีราในพระธรรมกิจการบทที่ 5 ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เราเห็นว่าการโกหกหลอกลวงนำไปสู่ความเจ็บปวด การสูญเสียและการพิพากษา
มีอย่างน้อยสองกรณีในพระคัมภีร์ซึ่งการโกหกเป็นสิ่งที่สร้างผลลัพธ์ที่ออกมาเป็นประโยชน์ ยกตัวอย่างเช่นการโกหกที่เหล่านางผดุงครรภ์ชาวฮีบรูบอกกับฟาโรห์ซึ่งดูเหมือนจะส่งผลให้เกิดการอวยพรของพระเจ้ามาเหนือพวกเขา (อพยพ 1:15-21) และสิ่งนี้อาจจะเป็นการช่วยชีวิตเด็กทารกชาวฮีบรูอีกหลายคน อีกหนึ่งตัวอย่างคือการโกหกของราหับเพื่อปกป้องชายสอดแนมชาวอิสราเอลในโยชูวา 2:5 อย่างไรก็ตามเป็นสิ่งสำคัญที่จะสังเกตว่าพระเจ้าไม่เคยไม่เอาโทษกับการโกหกเหล่านี้ นอกเหนือจาก “ด้านบวก” ของคำโกหกเหล่านี้ ไม่มีที่ไหนในพระคัมภีร์ที่ยกย่องการโกหกเหล่านี้ ไม่มีตรงไหนในพระคัมภีร์ที่กล่าวว่าอาจมีบางกรณีที่การโกหกถือว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ในเวลาเดียวกันพระคัมภีร์ก็ไม่ได้ประกาศว่าไม่มีตัวอย่างที่เป็นไปได้ว่าการโกหกเป็นตัวเลือกที่ยอมรับได้
คำถามก็ยังคงเดิมคือ มีเวลาไหนไหมที่การโกหกถือว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ตัวอย่างที่พบบ่อยที่สุดของสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้มาจากชีวิตของคอร์รี เท็น บูม (Corrie ten Boom) ในประเทศฮอลแลนด์ (ปัจจุบันคือประเทศเนเธอร์แลนด์ /ผู้แปล) ซึ่งในเวลานั้นถูกพรรคนาซียึดครอง โดยหลักแล้วเรื่องเป็นดังนี้คือคอร์รี เท็น บูมซ่อนชาวยิวไว้ในบ้านของเธอเพื่อปกป้องพวกเขาจากพวกทหารนาซี ทหารนาซีมาที่บ้านของเธอแล้วถามเธอว่ารู้ไหมว่ามีชาวยิวซ่อนอยู่ที่ไหนบ้าง เธอต้องทำอย่างไร เธอควรจะบอกความจริงแล้วให้ทหารนาซีจับชาวยิวที่เธอพยายามช่วยไว้หรือ หรือว่าเธอควรจะโกหกและปฏิเสธว่าเธอไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพวกเขา
ในกรณีเช่นนี้การโกหกอาจเป็นวิธีการเดียวที่เป็นไปได้ที่จะปกป้องความชั่วร้ายอันน่ากลัว บางทีการโกหกอาจเป็นทางเลือกที่ยอมรับได้ กรณีนี้ค่อนข้างที่จะคล้ายกับการโกหกของเหล่านางพดุงครรภ์ชาวฮีบรูและราหับ ในโลกที่ชั่วร้ายและท่ามกลางสถานการณ์ที่สิ้นหวังอาจเป็นการถูกต้องที่จะกระทำความชั่วที่เล็กน้อยกว่านั่นก็คือการโกหกเพื่อที่จะป้องกันความชั่วร้ายที่มากกว่า อย่างไรก็ตามต้องสังเกตว่ากรณีดังกล่าวเกิดขึ้นได้ยากมาก มีความเป็นไปได้สูงว่าผู้คนส่วนมากในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ไม่เคยเผชิญกับสถานการณ์ซึ่งการโกหกเป็นสิ่งที่ถูกต้องซึ่งควรจะทำ
English
เคยมีครั้งไหนไหมที่การโกหกเป็นสิ่งที่ถูกต้อง?
