คำถาม
หมายความว่าอย่างไรที่จะเชื่อในความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิต?
คำตอบ
วลีที่ว่า "ความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิต" สะท้อนความเชื่อที่ว่า เพราะผู้คนถูกสร้างตามพระฉายของพระเจ้า (ปฐมกาล 1:26 – 27) ชีวิตมนุษย์มีคุณลักษณะที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริงที่ต้องได้รับการปกป้องและการเคารพอยู่ตลอดเวลา ขณะที่พระเจ้าประทานอำนาจให้มนุษย์ฆ่าและกินสิ่งมีชีวิตอื่นๆ (ปฐมกาล 9:3) การฆาตกรรมมนุษย์คนอื่นถูกห้ามไว้อย่างชัดเจน ด้วยโทษคือความตาย (ปฐมกาล 9:6)
มนุษย์ได้รับการสร้างจากพระฉายของพระเจ้า แต่ความบาปได้ทำให้พระฉายนั้นเสื่อมทรามลง ไม่มีอะไรที่ศักดิ์สิทธิ์มาตั้งแต่แรกในมนุษย์ที่ตกลงในความบาป ความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตมนุษย์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับข้อเท็จจริงที่ว่าเราเป็นมนุษย์ที่มหัศจรรย์และดี เพียงแค่สาเหตุเดียวที่ความศักดิ์สิทธิ์เป็นของมนุษย์คือข้อเท็จจริงที่ว่าพระเจ้าสร้างเราตามพระฉายของพระองค์และทำให้เราแยกออกจากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ แม้ว่าพระฉายนั้นถูกทำให้เสียไปโดยความบาป พระฉายของพระองค์ก็ยังคงปรากฏอยู่ในมนุษย์ เราเหมือนกับพระเจ้าและความเหมือนนั้นหมายถึงว่าชีวิตมนุษย์ต้องได้รับการดูแลด้วยเกียรติและความเคารพตลอดไป
ความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตหมายถึงการที่มนุษย์นั้นศักดิ์สิทธิ์มากกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ชีวิตมนุษย์ไม่ได้บริสุทธิ์ตามแบบที่พระเจ้าบริสุทธิ์ มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่บริสุทธิ์ในพระองค์เองและโดยการเป็นพระองค์เอง ชีวิตมนุษย์นั้นบริสุทธิ์เพียงแค่ในด้านที่มีการ "แยกออก" จากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่พระเจ้าทรงสร้าง หลายคนนำความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตมาใช้ในประเด็นของการทำแท้งหรือการการุณยฆาตและในขณะที่สามารถนำไปใช้กับประเด็นเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน มันยังสามารถใช้ได้กับอีกหลากหลายประเด็น ความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตควรจะต้องกระตุ้นให้เราต่อสู้กับความชั่วและความไม่ยุติธรรมทุกรูปแบบซึ่งเป็นสิ่งที่ถาวรในชีวิตมนุษย์ ความรุนแรง การแสวงหาประโยชน์ ความไม่ยุติธรรม การกดขี่ข่มเหง การค้ามนุษย์และความชั่วอื่นๆ เป็นการละเมิดความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตเช่นเดียวกัน
เหนือความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิต มีการโต้แย้งที่ดีกว่านี้ต่อสิ่งเหล่านี้คือ พระบัญญัติที่ดีที่สุด ในพระธรรมมัทธิว 22:37 – 39 กล่าวว่า "พระเยซูทรงตอบเขาว่า 'จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าของท่านด้วยสุดใจของท่านด้วยสุดจิตของท่าน' และด้วยสุดความคิดของท่าน นั่นแหละเป็นพระบัญญัติข้อสำคัญอันดับแรก ข้อที่สองก็เหมือนกัน คือ 'จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง'" ในพระบัญญัติเหล่านี้เราเห็นว่าการกระทำของเราต้องได้รับการกระตุ้นด้วยความรักต่อพระเจ้าและความรักต่อผู้อื่น ถ้าเรารักพระเจ้าเราจะเห็นคุณค่าในชีวิตของเราเองเพื่อที่จะทำตามน้ำพระทัยของพระองค์จนกระทั่งกลายเป็นการรับใช้ตามน้ำพระทัยด้วยการตายของเรา และเราจะรักและห่วยใยคนของพระองค์ (กาลาเทีย 6:10, โคโลสี 3:12 – 15) เราจะเห็นความจำเป็นของคนชราและผู้ที่เจ็บป่วย เราจะปกป้องผู้อื่นจากอันตรายไม่ว่าจะจากการทำแท้ง การการุณยฆาต การค้ามนุษย์หรือการแสวงหาประโยชน์อื่นๆ ในขณะที่ความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตสามารถที่จะเป็นพื้นฐานได้ ความรักก็ต้องเป็นตัวกระตุ้น
English
หมายความว่าอย่างไรที่จะเชื่อในความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิต?
