คำถาม
หมายความว่าอย่างไรที่จะมีสติสัมปชัญญะซึ่งมีรอยไหม้?
คำตอบ
พระคัมภีร์พูดถึงสติสัมปชัญญะที่มีรอยไหม้ใน 1 ทิโมธี 4: 2 สติสัมปชัญญะเป็นจิตสำนึกทางด้านศีลธรรมที่พระเจ้าได้ให้อยู่ในพวกเราแต่ละคน (โรม 2:15) ถ้าสติสัมปชัญญะถูกทำให้ "เป็นรอย" แท้จริงแล้วคือ "การจี้ด้วยเหล็กร้อน" และทำให้ไม่มีความรู้สึก เช่น การที่สติสัมปชัญญะทำงานไม่ปรกติ เหมือนดั่งว่า "เนื้อเยื่อเป็นแผลเป็นฝ่ายวิญญาณ" ได้ทำให้ไม่มีความรู้สึกถูกและผิด เหมือนกับหนังของสัตว์ที่ถูกทำให้เป็นรอยแผลเป็นด้วยเหล็กแดงที่ใช้สำหรับจี้และทำให้รู้สึกชาต่อความเจ็บปวดในเวลาต่อมา ฉะนั้นหัวใจของผู้ที่มีสติสัมปชัญญะที่มีรอยไหม้จะตอบสนองต่อความรู้สึกผิดศีลธรรมได้ช้า
เปาโลได้ระบุถึงผู้ที่มีสติสัมปชัญญะที่มีรอยไหม้ใน 1 ทิโมธี 4:1 – 2 ว่า "บัดนี้ พระวิญญาณได้ตรัสไว้อย่างชัดแจ้งว่า ในกาลภายหลังจะมีบางคนละทิ้งความเชื่อ โดยหันไปเชื่อฟังวิญญาณที่ล่อลวง และฟังคำสอนของพวกผีปิศาจ การหน้าซื่อใจคดของคนที่พูดโกหก คือทำไปทั้งรู้ๆ เหมือนอย่างกับเอาเหล็กแดงนาบลงไปบนจิตสำนึกผิดชอบของเขา" ในข้อความนี้ เราเรียนรู้สามสิ่งเกี่ยวกับครูสอนเท็จซึ่งนำผู้อื่นให้เลิกเชื่อ 1) พวกเขาเป็นกระบอกเสียงสำหรับวิญญาณชั่ว ซึ่งได้ประกาศว่า "สิ่งต่างๆ ถูกสอนโดยปีศาจ" 2) พวกเขาเป็นผู้ที่โกหกด้วยความหน้าซื่อใจคด ในขณะที่พวกเขาสวมใส่หน้ากากแห่งความบริสุทธิ์ แต่พวกเขาเต็มไปด้วยการหลอกลวง และ 3) พวกเขาไม่สัตย์ซื่อในขณะที่สติสัมปชัญญะของเขาถูกจี้ด้วยเหล็กร้อน สิ่งนี้อธิบายได้หลายอย่าง ครูผู้สอนเท็จโกหกโดยปราศจากความละอายใจและแพร่การหลอกลวงออกไปโดยไม่มีความสำนึกผิดได้อย่างไร เพราะว่าพวกเขามีสติสัมปชัญญะที่มีรอยไหม้ พวกเขาข้ามผ่านความรู้สึกที่ว่าการโกหกนั้นเป็นสิ่งที่ผิด
ในตอนต้นของจดหมาย เปาโลกล่าวถึง "สติสัมปชัญญะที่ดี" ซึ่งในทางตรงกันข้ากับสติสัมปชัญญะที่มีรอยไหม้ "ความก้าวหน้าในงานของพระเจ้า" เขากล่าวว่ามาจากความเชื่อและความรัก "เกิดจากใจอันบริสุทธิ์ และจากจิตสำนึกว่าตนชอบ และจากความเชื่ออันจริงใจ" (1 ทิโมธี 1:4 – 5) สติสัมปชัญญะที่ดีมีความสามารถในการแยกแยะสิ่งที่ผิดจากสิ่งที่ถูกและเป็นอิสระจากความรู้ สึกผิด คนที่มีสติสัมปชัญญะที่ดีจะรักษาความสัตย์ซื่อของเขาเอาไว้ เขาจะมีความชื่นชมยินดีที่จะสามัคคีธรรมกับผู้ที่ "ดำเนินอยู่ในความสว่าง เหมือนอย่างพระองค์ทรงสถิตในความสว่าง" (1 ยอห์น 1:7) คำโกหกของมารเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจสำหรับผู้ที่มีสติ สัมปชัญญะที่ดี แทนที่จะตามคำโกหกของผู้ที่เลิกเชื่อเขาจะ "สู้รบได้ดี จงยึดความเชื่อไว้ และมีจิตสำนึกว่าตนชอบ" (1 ทิโมธี 1:18 – 19)
สุภาษิต 6:27 ถามคำถามเชิงโวหาร เพื่อแสดงให้เห็นผลลัพธ์ของการมีชู้ว่า "ผู้ชายจะหอบไฟไว้ที่อกของเขา โดยไม่ให้เสื้อผ้าของเขาไหม้ได้หรือ" เพื่อที่จะแปลความคำถามนี้ให้เกี่ยวข้องกับการสอนเท็จคือ "ผู้ที่เลิกเชื่อสามารถแจกจ่ายคำโกหกที่รุนแรงของนรก โดยที่สติสัมปชัญญะของเขา จะไม่ถูกทำให้เป็นรอยไหม้ได้หรือ"
English
หมายความว่าอย่างไรที่จะมีสติสัมปชัญญะซึ่งมีรอยไหม้?
