พระธรรม 1 พงศาวดาร
ผู้ประพันธ์: พระธรรม 1 พงศาวดารไม่ได้บอกชื่อผู้เขียนโดยเฉพาะ ตามประเพณีพระธรรม1 & 2 พงศาวดารเขียนโดยเอสราวันที่เขียน: พระธรรม 1 พงศาวดารอาจเขียนขึ้นระหว่างปี ก.ค.ศ 450 และ 425
จุดประสงค์ของการเขียน: พระธรรม 1 & 2 พงศาวดารส่วนใหญ่ครอบคลุมข้อมูลเหมือนกับพระธรรม 1 & 2 ซามูเอล และพระธรรม 1 & 2 พงศ์กษัตริย์ พระธรรม 1 & 2 พงศาวดารเน้นในเรื่องราวเกี่ยวกับปุโรหิตในช่วงเวลานั้น พระธรรม 1 พงศาวดารเขียนขึ้นหลังจากการถูกเนรเทศ เพื่อช่วยให้ผู้ที่จะกลับไปยังอิสราเอลเข้าใจว่าควรนมัสการพระเจ้าอย่างไร ประวัติศาสตร์มุ่งเน้นเรื่องของราชอาณาจักรภาคใต้ ชนเผ่ายูดาห์ เบนจามินและเลวี ชนเผ่าเหล่านี้มีท่าทีที่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้ามากกว่า
ข้อพระคัมภีร์ที่สำคัญ:
1 พงศาวดาร 11:1-2 “แล้วคนอิสราเอลทั้งสิ้นก็ชุมนุมอยู่ด้วยกันเฝ้าดาวิด ที่เมืองเฮโบรนทูลว่า ‘ดูเถิด ข้าพระบาททั้งหลายเป็นกระดูกและเนื้อของฝ่าพระบาท ในกาลก่อน แม้เมื่อซาอูลทรงเป็นพระราชา ฝ่าพระบาทก็ทรงนำอิสราเอลออกไปและเข้ามา และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของฝ่าพระบาทว่า 'เจ้าจะเป็นผู้ปกครองอิสราเอลประชากรของเรา อย่างผู้เลี้ยงแกะ และเจ้าจะเป็นเจ้าเหนืออิสราเอลประชากรเรา' ”
1 พงศาวดาร 21:13 “แล้วดาวิดตรัสกับกาดว่า “เรามีความกระวนกระวายมาก ขอให้เราตกเข้าไปอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า เพราะพระกรุณาคุณของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก แต่ขอ อย่าให้เราตกเข้าไปในมือของมนุษย์เลย”
1 พงศาวดาร 29:11 “ข้าแต่พระเจ้า ความยิ่งใหญ่ ฤทธานุภาพ พระสิริ ชัยชนะ และความโอ่อ่าตระการเป็นของพระองค์ และบรรดาสิ่งที่มีอยู่ในฟ้าสวรรค์ และในแผ่นดินโลกเป็นของพระ องค์ ข้าแต่พระเจ้า ราชอาณาจักรเป็นของพระองค์ และพระองค์ทรงเป็นที่ยกย่องเป็นจอมของสิ่งสารพัด”
บทสรุปโดยย่อ: พระธรรม 1 พงศาวดาร 9 บทแรกจะเป็นรายชื่อและการลำดับวงศ์ตระกูล รายชื่อและลำดับวงศ์ตระกูลปรากฏทั่วไปในพระธรรม 1 พงศาวดารส่วนที่เหลือ ในพระธรรม 1 พงศาวดาร ได้บันทึกเรื่องราวที่ดาวิดทรงขึ้นครองราชบัลลังก์และการประพฤติของพระองค์หลังจากนั้น พระธรรมเล่มนี้จบลงตอนราชโอรสของดาวิด คือโซโลมอนกลายเป็นกษัตริย์ของอิสราเอล เค้าโครงย่อๆ ในพระธรรม 1 พงศาวดารเป็นดังนี้: บทที่ 1: 1-9: 23 – การเลือกสรรวงศ์ตระกูล; บทที่ 9: 24-12: 40 - ดาวิดทรงขึ้นครองราชย์; บทที่ 13: 20/01: 30 รัชสมัยของดาวิด
ลางบอกเหตุการณ์ล่วงหน้า: เพลงสดุดีของดาวิดเป็นการโมทนาขอบคุณพระเจ้าใน 1 พงศาวดาร 16:33 ทรงพรรณนาถึงช่วงเวลาที่พระเจ้าจะเสด็จมาทรง "พิพากษาโลก"
1 พงศาวดาร 16:33”แล้วต้นไม้ทั้งสิ้นของป่าไม้ จะร้องเพลงด้วยความชื่นบาน เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า ด้วยพระองค์เสด็จมาพิพากษาโลก”
ลางบอกเหตุการณ์ล่วงหน้าในมัทธิวบทที่ 25 ที่ซึ่งพระเยซูทรงบรรยายเวลาที่พระองค์จะเสด็จมาทรงพิพากษาโลก โดยผ่านทางคำอุปมาเรื่องหญิงพรหมจารีสิบคนและเรื่องเงินตะลันต์ ทรงเตือนว่าผู้ที่ไม่ได้ถูกชำระบาปโดยพระโลหิตของพระคริสต์ จะถูกโยนลงไปใน "ความมืดข้างนอก" พระองค์ทรงหนุนใจให้ประชากรของพระองค์เตรียมพร้อม เพราะเมื่อทรงเสด็จมาถึงจะทรงแยกแกะจากแพะในวันพิพากษา
ส่วนหนึ่งของพันธสัญญาที่พระเจ้าทรงทำกับดาวิด ทรงย้ำเตือนในบทที่ 17 กล่าวถึงพระเมสสิยาห์ในอนาคตผู้ซึ่งสืบสายเชื้อพระวงศ์ของดาวิด ข้อพระคัมภีร์ที่ 13-14 บรรยายว่าพระบุตรจะทรงได้รับการสถาปนาในพระวิหารของพระเจ้า และผู้ซึ่งบัลลังก์ของพระองค์จะได้รับการสถาปนาขึ้นตลอดไป นี้เป็นการหมายถึงพระเยซูคริสต์เท่านั้น
การประยุกต์ใช้ปฏิบัติ: วงศ์ตระกูลทั้งหลายเช่นเชื้อวงศ์ในพระธรรม 1 พงศาวดารอาจดูเหมือนน่าเบื่อสำหรับเรา แต่เป็นการเตือนเราให้ระลึกว่าพระเจ้าเท่านั้นที่ทรงรู้จักบุตรของพระองค์แต่ละคน ทรงนับได้แม้แต่จำนวนเส้นผมบนศีรษะของเรา
มัทธิว10:30 “ถึงผมของท่านทั้งหลาย ก็ทรงนับไว้แล้วทุกเส้น”
เราสามารถรับคำปลอบโยนในความจริงที่ว่า เราเป็นใครและสิ่งที่เราทำได้จารึกตลอดไปในพระทัยของพระเจ้า ถ้าเราเป็นของพระคริสต์ ชื่อของเราจะถูกจดในสมุดทะเบียนประจำชีพของพระเมษโปดกตลอดไป
วิวรณ์ 13:8 “และคนที่อยู่ในแผ่นดินโลกจะบูชาสัตว์ร้ายนั้น เว้นแต่คนทั้งปวงที่มีชื่อจดไว้ในพระธรรมแห่งชีวิตของพระเมษโปดกผู้ทรงถูกปลงพระชนม์ ซึ่งบันทึกไว้ตั้งแต่แรกทรงสร้างโลก”
พระเจ้าทรงสัตย์ซื่อต่อประชากรของพระองค์ และทรงรักษาพระสัญญาของพระองค์ ในพระธรรม 1 พงศาวดารเราจะเห็นพระสัญญาของพระเจ้าต่อดาวิดสำเร็จครบถ้วน เมื่อดาวิดได้ทรงเป็นกษัตริย์ปกครองทั่วทั้งอิสราเอล
1 พงศาวดาร 11:1-3 “แล้วคนอิสราเอลทั้งสิ้นก็ชุมนุมอยู่ด้วยกันเฝ้าดาวิด ที่เมืองเฮโบรนทูลว่า “ดูเถิดข้าพระบาททั้งหลายเป็นกระดูกและเนื้อของฝ่าพระบาท ในกาลก่อน แม้เมื่อซาอูลทรงเป็นพระราชา ฝ่าพระบาทก็ทรงนำอิสราเอลออกไปและเข้ามา และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของฝ่าพระบาทว่า 'เจ้าจะเป็นผู้ปกครองอิสราเอลประชากรของเรา อย่างผู้เลี้ยงแกะ และเจ้าจะเป็นเจ้าเหนืออิสราเอลประชากรเรา' ดังนั้นพวกผู้ใหญ่ของคนอิสราเอลก็มาเฝ้า พระราชาที่เมืองเฮโบรน และดาวิดทรงกระทำพันธสัญญากับ เขาทั้งหลายที่เมืองเฮโบรนต่อพระพักตร์พระเจ้า และเขาทั้งหลายก็เจิมตั้งดาวิดให้ เป็นพระราชาเหนืออิสราเอล ตามพระวจนะของพระเจ้าโดยซามูเอล”
เราสามารถมั่นใจได้ว่าพระสัญญาของพระองค์ที่มีต่อเราจะสำเร็จได้เช่นกัน พระองค์ได้ทรงสัญญาว่าจะทรงเทพรให้กับผู้ที่ติดตามพระองค์ ผู้ที่ยอมสารภาพผิดหันมาหาพระคริสต์ และผู้ที่ปฏิบัติตามพระวจนะของพระองค์
การเชื่อฟังนำมาซึ่งพระพร การไม่เชื่อฟังนำมาซึ่งคำพิพากษา พระธรรม 1 พงศาวดารเช่นเดียวกับพระธรรม 1 & 2 ซามูเอล และพระธรรม 1 & 2 พงศ์กษัตริย์ เป็นเหตุการณ์เรื่องความบาปหลายรูปแบบในอดีต การสำนึกผิด การให้อภัยและการฟื้นฟูประเทศอิสราเอล ในทำนองเดียวกัน พระเจ้าทรงอดทนต่อเราและทรงอภัยบาปของเรา เมื่อเรามาหาพระองค์โดยสำนึกผิดต่อบาปจริงๆ
1 ยอห์น 1:9 “ถ้าเราสารภาพบาปของเรา พระองค์ทรงสัตย์ซื่อและเที่ยงธรรม ก็จะทรงโปรดยกบาปของเรา และจะทรงชำระเราให้พ้นจากการอธรรมทั้งสิ้น”
เราได้รับคำปลอบใจจากความจริงที่ว่า พระองค์ทรงได้ยินคำอธิษฐานที่เราเศร้าโศกเสียใจ ทรงให้อภัยบาปของเรา ทรงฟื้นคืนเรากลับไปสามัคคีธรรมกับพระองค์ และทรงทำให้เราอยู่บนเส้นทางแห่งความสุข
English
การสำรวจพระคัมภีร์
กลับสู่หน้าภาษาไทย
พระธรรม 1 พงศาวดาร
