พระธรรมเลวีนิติ
ผู้ประพันธ์: โมเสสเป็นผู้เขียนพระธรรมเลวีนิติวันที่เขียน: พระธรรมเลวีนิติถูกเขียนขึ้นระหว่างปี ก.ค.ศ 1440 และปี 1400
จุดประสงค์ของการเขียน: เพราะชาวอิสราเอลได้ถูกจับเป็นเชลยในอียิปต์เป็นเวลา 400 ปี กรอบความคิดเรื่องพระเจ้าได้ถูกบิดเบือนโดยชาวอียิปต์นอกศาสนาที่นับถือพระเจ้าหลายองค์ จุดประสงค์ของพระธรรมเลวีนิติคือ การให้คำสั่งสอนและบทบัญญัติเพื่อนำทางคนบาปแม้พวกเขาได้ถูกไถ่แล้ว ให้มีสามัคคีธรรมกับพระเจ้าองค์บริสุทธิ์ ในพระธรรมเลวีนิติ มีการเน้นเรื่องความจำเป็นที่ต้องรักษาความบริสุทธิ์ส่วนตัว เพื่อตอบสนองต่อพระเจ้าองค์บริสุทธิ์. ความบาปต้องได้รับการชดใช้โดยการถวายเครื่องบูชาที่ถูกต้องเหมาะสม (บทที่ 8-10) หัวข้ออื่น ๆ ที่กล่าวครอบคลุมในพระธรรมเล่มนี้เป็นเรื่องอาหารการกิน (อาหารที่สะอาดและไม่สะอาด) การให้กำเนิดบุตรและโรคภัยต่างๆ ที่ต้องออกกฏควบคุมอย่างระมัดระวัง (บทที่ 11-15) บทที่ 16 บรรยายวันแห่งการลบมลทินบาป เมื่อไรมีการถวายเครื่องบูชาประจำปีเพื่อลบล้างบาปที่สะสมในผู้คน นอกจากนี้ คนของพระเจ้าต้องระมัดระวังรอบคอบในชีวิตส่วนตัว ด้านศีลธรรมและการใช้ชีวิตในสังคมของพวกเขา ตรงกันข้ามกับความประพฤติปัจจุบันของประชากรที่อยู่รอบข้างพวกเขา (บทที่ 17-22)
ข้อพระคัมภีร์ที่สำคัญ
เลวีนิติ 1:4 “ให้เขาเอามือวางบนหัวสัตว์ซึ่งเป็นเครื่องเผาบูชานั้น และเครื่องเผาบูชานั้นจะเป็นที่ทรงโปรดปรานเพื่อทำ การลบมลทินของผู้นั้น”
เลวีนิติ 17:11 “เพราะว่าชีวิตของเนื้อหนังอยู่ในเลือด เราได้ให้เลือดแก่เจ้าเพื่อใช้บนแท่น เพื่อจะทำการลบมลทินบาปแห่งวิญญาณจิตของเจ้า เพราะว่าโลหิตเป็นสิ่งที่ทำการลบมลทินบาป ด้วยชีวิตเป็นเหตุ”
เลวีนิติ 19:18 “เจ้าอย่าแก้แค้นหรือผูกพยาบาทลูกหลานญาติพี่น้องของเจ้า แต่เจ้าจงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง เราคือพระเจ้า “
บทสรุปโดยย่อ: บทที่ 1-7 ให้เค้าโครงเรื่องสิ่งของถวายบูชาที่จำต้องนำมา ทั้งของฆราวาสและปุโรหิต บทที่ 8-10 บรรยายเรื่องการชำระตัวให้บริสุทธิ์ของอาโรนและบุตรชายของเขาในการเป็นปุโรหิต บทที่ 11-16 บอกรายละเอียดบรรดาสิ่งต่างๆหลายอย่างที่เป็นมลทิน สิบบทสุดท้ายเป็นแนวทางสำหรับประชากรของพระเจ้าให้ประพฤติตนในทางบริสุทธิ์ การจัดตั้งพิธีเลี้ยงฉลองต่าง ๆ ที่ประชากรจะนมัสการพระยะโฮวาห์พระเจ้า การประชุมกันและการปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระเจ้า พระพรหรือคำสาปแช่งจะมาโดยการรักษาพระบัญญัติ หรือละเลยไม่รักษาพระบัญญัติของพระเจ้า (บทที่ 26) ในบทที่ 27 ครอบคลุมเรื่องคำสัตย์สาบานต่อพระเจ้า
สาระสำคัญอันดับแรกของพระธรรมเลวีนิติคือความบริสุทธิ์ พระเจ้าทรงเรียกร้องให้ประชากรของพระองค์รักษาความบริสุทธิ์ หลักพื้นฐานคือพระลักษณะบริสุทธิ์ของพระองค์เอง สาระสำคัญที่สอดคล้องกันคือเรื่องของการไถ่โทษ ความบริสุทธิ์จะต้องดำรงรักษาไว้ต่อพระพักตร์พระเจ้า และความบริสุทธิ์สามารถบรรลุได้โดยการไถ่โทษบาปที่ถูกต้องเหมาะสม
ลางบอกเหตุการณ์ล่วงหน้า: การปฏิบัติพิธีนมัสการมากมาย บบรยายให้เห็นภาพบุคคลและพระราชกิจด้านต่างๆ ของพระผู้ช่วยให้รอดของเรา คือองค์พระเยซูคริสต์ พระธรรมฮีบรูบทที่ 10 บอกเราว่ากฏของโมเสสเป็น "เพียงเงาของเหตุการณ์ดีๆ ที่กำลังจะมาภายหลัง" ซึ่งมีความหมายว่าการถวายเครื่องบูชาประจำวันโดยปุโรหิตผู้ทำการถวายทุกวันเพื่อชำระความผิดบาปของคน เป็นการกระทำแทนองค์ผู้ทรงเสียสละสูงสุด--พระเยซูคริสต์ ที่การเสียสละพระชนม์ของพระองค์จะเป็นครั้งเดียวเท่านั้นเพื่อบรรดาผู้ที่เชื่อในพระองค์ ความบริสุทธิ์ที่สื่อให้เห็นเพียงชั่วคราวโดยบทบัญญัติ วันหนึ่งจะถูกแทนที่ด้วยความบริสุทธิ์แห่งการบรรลุผลสูงสุด เมื่อคริสเตียนเปลี่ยนความบาปของเขาเพื่อจะเป็นคนชอบธรรมในพระเยซูคริสต์
2โครินธ์ 5:21 “เพราะว่าพระเจ้าได้ทรงกระทำพระองค์ผู้ทรงไม่มีบาปให้บาป เพราะเห็นแก่เรา เพื่อเราจะได้เป็นคนชอบธรรมของพระเจ้าทางพระองค์”
การประยุกต์ใช้ปฏิบัติ: พระเจ้าทรงถือเรื่องความบริสุทธิ์ของพระองค์อย่างจริงจัง และดังนั้นเราควรเป็นเช่นนั้นด้วย แนวโน้มคริสตจักรในยุคหลังคือการสร้างรูปเคารพตามแบบของเราเป็นพระเจ้า กำหนดให้พระองค์มีคุณสมบัติตามที่เราต้องการให้เป็น แทนที่จะเป็นดังที่อธิบายในพระวจนะของพระองค์ ความบริสุทธิ์สูงสุดของพระเจ้า ความสง่างามที่เหลือจะเข้าใจของพระองค์ และ "ความสว่างที่คนเข้าไม่ถึง" ของพระองค์เป็นแนวความคิดที่แปลกต่อคริสเตียนมากมาย 1ทิโมธี 6:16 “พระองค์ผู้เดียวทรงอมตะ และทรงสถิตในความสว่างที่ซึ่งไม่มีคนใดจะเข้าไปถึง ผู้ซึ่งมนุษย์ไม่เคยเห็นและจะเห็นไม่ได้ พระเกียรติและฤทธานุภาพอันถาวรจงมีแด่พระองค์นั้น อาเมน” เราได้รับการทรงเรียกให้เดินไปในความสว่างและขับไล่ความมืดในชีวิตของเรา เพื่อว่าเราจะเป็นที่ชื่นชอบในสายพระเนตรของพระองค์ พระเจ้าองค์บริสุทธิ์ไม่สามารถทนต่อความบาปที่บาดตา ไม่มีความละอายในคนของพระองค์ และพระองค์ผู้ทรงบริสุทธิ์จำต้องทรงลงโทษมัน เราไม่กล้าเสี่ยงมีท่าทีทำเป็นเล่นต่อบาปของเรา หรือความเกลียดชังของพระเจ้าเรื่องบาป หรือเราไม่ควรจะถือว่าเป็นเรื่องเล่นๆไม่ว่าในทางใด.
สรรเสริญพระเจ้าเพราะว่าพระเยซูทรงสิ้นพระชนม์เพื่อเห็นแก่เรา เราไม่จำเป็นต้องถวายสัตวบูชาอีกต่อไป พระธรรมเลวีนิติเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทดแทน การฆ่าสัตว์ให้ตายเอาเลือดมาเป็นการลงโทษแทนบรรดาผู้ที่ได้กระทำบาป ในทำนองเดียวกันแต่ดีกว่าอย่างไม่มีข้อจำกัดคือ การเสียสละพระชนม์ของพระเยซูบนกางเขนเป็นการชำระบาปแทนเรา ตอนนี้เราสามารถยืนอยู่ต่อพระพักตร์พระเจ้าผู้ทรงบริสุทธิ์ที่สุดโดยไม่ต้องกลัว เพราะพระองค์ทรงมองเห็นความชอบธรรมของพระเยซูคริสต์ในเรา
English
การสำรวจพระคัมภีร์
กลับสู่หน้าภาษาไทย
พระธรรมเลวีนิติ
