คำถาม
ลักษณะแบบไตรภาคเปรียบเทียบกับลักษณะแบบทวิภาคของมนุษย์มุมมองไหนที่ถูกต้อง?
คำตอบ
พระคัมภีร์สอนว่ามนุษย์เป็นเจ้าของร่างกาย จิตใจและวิญญาณทางกายภาพ ตามที่การที่มุมมองของธรรมชาติของมนุษย์มีการเชื่อโยงและมีความสัมพันธ์ต่อกันและกัน มีทฤษฎีหลักอยู่สี่ทฤษฎี สองทฤษฎีคือมานุษยวิทยาแบบเอกนิยมและมานุษยวิทยาแบบสสารรูปนิยม เกี่ยวข้องเป็นหลักกับสามมุมมองของมนุษย์นั้นเข้ากันอย่างไรให้ออกมาเป็นธรรมชาติของมนุษย์ แบบอย่างอีกสองทฤษฎีคือลักษณะแบบทวิภาค (มานุษยวิทยาแบบทวินิยม) และลักษณะแบบไตรภาค เกี่ยวข้องกับความแตกต่างระหว่างจิตใจของมนุษย์และจิตวิญญาณของมนุษย์ ความแตกต่างระหว่างมุมมองที่จับต้องได้ (กายภาพ) กับมุมมองที่จับต้องไม่ได้ (วิญญาณ) ของธรรมชาติมนุษย์นั้นตรงไปตรงมา ความแตกต่างระหว่างมุมมองที่จับต้องไม่ได้ทั้งสองของธรรมชาติมนุษย์นั้นเป็นสิ่งยากยิ่งกว่า
ในขณะที่มีข้อพระคัมภีร์ที่ใช้คำว่าจิตใจและวิญญาณในแบบที่สลับเปลี่ยนกันได้ (มัทธิว 10:28, ลูกา 1:46 – 47, 1 โตรินธ์ 5:3, 7:34) ตอนอื่นๆ ในพระคัมภีร์ไม่ได้นำเสนอว่าจิตใจและจิตวิญญาณเป็นสิ่งเดียวกันอย่างแน่นอน มีตอนที่บอกเป็นนัยเช่นเดียวกันถึงความแตกต่างระหว่างจิตใจและวิญญาณ (โรม 8:16, 1 เธสะโลนิกา 5:3, ฮีบรู 4:12) พระธรรมฮีบรู 4:12 ประกาศว่า "เพราะว่าพระวจนะของพระเจ้านั้นมีชีวิตและทรงพลานุภาพอยู่เสมอ และคมยิ่งกว่าดาบสองคมใดๆ แทงทะลุกระทั่งแยกจิตและวิญญาณ" ข้อนี้บอกเราสองสิ่งคือ (1) มีจุดแบ่งระหว่างจิตใจและวิญญาณและ (2) จุดแบ่งนั้นมีพระเจ้าเท่านั้นที่จะแยกออก ด้วยข้อทั้งหลายเหล่านี้ในใจ ไม่ใช่ทั้งการตีความความแบบทวิภาคและไตรภาคที่สามารถได้รับการพิสูจน์อย่างแน่ชัด มุมมองที่จับต้องไม่ได้ของธรรมชาติของมนุษย์นั้นรวมถึงจิตใจและวิญญาณหรือไม่ ใช่ จิตใจและวิญญาณนั้นเป็นหนึ่งเดียวกับและรวมกัน (ลักษณะแบบทวิภาค) หรือสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดแต่แยกกัน (ลักษณะแบบไตรภาค) หรือไม่ สิ่งนี้ไม่ชัดเจน
ผู้ที่เชื่อว่าธรรมชาติของมนุษย์เป็นลักษณะแบบไตรวิภาคโดยทั่วไปแล้วเชื่อว่าสิ่งต่อไปนี้คือร่างกายทางกายภาพเป็นที่เชื่อมเราระหว่างโลกทางกายภาพที่อยู่รอบตัวเรา จิตใจเป็นส่วนประกอบของการมีชีวิตอยู่ของเราและวิญญาณคือสิ่งที่เชื่อมโยงเรากับพระเจ้า นี่คือเหตุผลที่ว่าผู้ที่ไม่ได้รับความรอดถูกเรียกว่าเป็นผู้ที่ตายในฝ่ายวิญญาณ (เอเฟซัส 2:1, โคโลสี 2:13) ในขณะที่พวกเขามีชีวิตส่วนมากทางกายภาพและ "ทางด้านจิตใจ" ผู้ที่เชื่อว่าธรรมชาติของมนุษย์เป็นลักษณะแบบทวิภาคจะมีความเข้าใจเดียวกันเกี่ยวกับร่างกายแต่จะมองวิญญาณเป็นส่วนหนึ่งของจิตใจที่เชื่อมกับพระเจ้า ฉะนั้นคำถามของลักษณะแบบทวิภาคเปรียบเทียบกับลักษณะแบบไตรภาคนั้นโดยพื้นฐานแล้วไม่ว่าจิตใจและจิตวิญญาณเป็นมุมมองที่แตกต่างกันของธรรมชาติที่จับต้องไม่ได้ของมนุษย์หรือถ้าวิญญาณเป็นส่วนหนึ่งของจิตใจด้วยการที่จิตใจเป็นทั้งหมดของส่วนที่จับต้องไม่ได้ในธรรมชาติของมนุษย์
ลักษณะแบบไตรภาคเปรียบเทียบกับลักษณะแบบทวิภาคของมนุษย์ อันไหนเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่ฉลาดหากพิสูจน์ไม่ได้ ทั้งสองทฤษฎีนั้นน่าเชื่อถือในทางพระคัมภีร์ ไม่ว่าการแปลความจะเป็นแบบนอกศาสนา สิ่งนี้เป็นไปได้ว่าเป็นประเด็นที่เราไม่สามารถที่จะเข้าใจได้อย่างเต็มที่ด้วยความคิดแบบมนุษย์ที่มีอยู่อย่างจำกัด สิ่งที่แน่นอนคือว่าธรรมชาติของมนุษย์นั้นประกอบด้วยร่างกาย จิตใจและวิญญาณ พระเจ้าเลือกที่จะทำให้พระคำของพระองค์ชัดเจนอย่างมาก ไม่ว่าคุณจะเชื่อในลักษณะแบบทวิภาคหรือลักษณะแบบไตรภาค ให้คุณถวายร่างกายเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิต (โรม 12:1) ขอบคุณพระเจ้าที่ช่วยจิตใจของคุณ (1 เปโตร 1:9) และนมัสการพระเจ้าด้วยวิญญาณและความจริง (ยอห์น 4:23 – 24)
English
ลักษณะแบบไตรภาคเปรียบเทียบกับลักษณะแบบทวิภาคของมนุษย์มุมมองไหนที่ถูกต้อง?
