คำถาม
คริสตจักรเกิดขึ้นและเริ่มต้นเมื่อไร?
คำตอบ
คริสตจักรเริ่มต้นขึ้นเมื่อวันเพนเทคอสต์คือห้าสิบวันหลังจากช่วงปัสกาเมื่อพระเยซูสิ้นพระชนม์และฟื้นคืนพระชนม์ คำที่แปลว่า "คริสตจักร" มาจากภาษากรีกสองคำที่รวมกันแล้วหมายความว่า "ถูกเรียกออกมาจากโลกของพระเจ้า" คำนี้มีการใช้ตลอดทั้งพระคัมภีร์เพื่ออ้างถึงทุกคนที่ได้บังเกิดใหม่แล้ว (ยอห์น 3:3) ผ่านทางความเชื่อในเรื่องการสิ้นพระชนม์และการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซู (โรม 10:9 – 10) คำว่าคริสตจักรเมื่อใช้อ้างอิงถึงผู้เชื่อทุกคนทุกที่มีลักษณะเป็นคำพ้องกับคำว่าพระกายของพระคริสต์ (เอเฟซัส 1:22 – 23, โคโลสี 1:18)
คำว่าคริสตจักรใช้ครั้งแรกในพระธรรมมัทธิวบทที่ 16 ตอนที่พระเยซูบอกกับเปโตรว่า "บนศิลานี้เราจะสร้างคริสตจักรของเราไว้ และประตูแห่งนรกจะมีชัยต่อคริสตจักรนั้นก็หามิได้" (ข้อ 18) "ศิลา" ในที่นี้คือการประกาศของเปโตรว่า "พระองค์ทรงเป็นพระคริสต์พระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่" (ข้อ 16) ความจริงนั้นเกี่ยวกับพระเยซูคือฐานที่แน่นของคริสตจักรที่เจริญรุ่งเรืองมามากกว่าสองพันปี ผู้คนที่ทำให้ความจริงเป็นพื้นฐานของชีวิตของเขาและเธอเองนั้นจะกลายเป็นสมาชิกคริสตจักรของพระเยซู (กิจการ 16:31)
คำตรัสของพระเยซูคือ "เราจะสร้างคริสตจักรของเราไว้" เป็นการทำนายถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นเมื่อพระองค์ส่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์มาอยู่ในผู้เชื่อ (ยอห์น 15:26 – 27, 16:13) พระเยซูยังคงต้องทนทุกข์ที่ไม้กางเขนและมีประสบการณ์ในการฟื้นคืนพระชนม์ แม้ว่าสาวกจะเข้าใจในส่วนที่พระเยซูมาเพื่อจะกระทำให้สำเร็จนั้นยังไม่สำเร็จ หลังจากการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซู พระองค์ยังไม่ให้ผู้ติดตามของพระองค์เริ่มงานที่พระองค์ได้สั่งพวกเขาไว้คือให้ออกไปสร้างสาวกในทุกชนชาติ (มัทธิว 28:19 – 20) จนกว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์จะเสด็จมา (กิจการ 1:4 – 5)
พระธรรมกิจการมีรายละเอียดเบื้องต้นของคริสตจักรและการกระจายออกไปอย่างอัศจรรย์ของคริสตจักรโดยฤทธิ์อำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ สิบวันหลังจากที่พระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ (กิจการ 1:9) พระวิญญาณเสด็จมาอย่างเหลือล้นเหนือผู้ติดตามของพระเยซู 120 คนผู้ซึ่งรอคอยและอธิษฐาน (กิจการ 1:15, 2:1 – 4) สาวกกลุ่มเดียวกันที่ตัวสั่นด้วยความกลัวเมื่อถูกพบว่าอยู่กับพระเยซู (มาระโก 14:30, 50) ในทันใดก็ได้รับอำนาจเพื่อที่จะประกาศข่าวประเสริฐด้วยความกล้าหาญของพระเมสสิยาห์ซึ่งเป็นฟื้นคืนพระชนม์ โดยการทำให้ข้อความของพวกเขาสมบูรณ์ด้วยการทำหมายสำคัญและการอัศจรรย์ (กิจการ 2:4, 38 – 41, 3:6 – 7, 8:7) ชาวยิวหลายพันคนจากทั่วโลกอยู่ในเยรูซาเล็มในช่วงเวลาของเทศกาลเพนเทคอสต์ พวกเขาได้ยินข่าวประเสริฐเป็นภาษาของตัวเอง (กิจการ 2:5 – 8) และหลายคนมาเชื่อ (กิจการ 2:41, 4:4) ผู้ที่ได้รับความรอดได้รับบัพติศมา มีคนเพิ่มเข้ามาในคริสตจักรทุกวัน เมื่อมีการข่มเหงเกิดขึ้นมา คริสตจักรก็กระจายออกไปยังที่ต่างๆ ซึ่งเป็นที่รู้จักทั่วโลก (กิจการ 8:4, 11:19 – 21)
การเริ่มต้นของคริสตจักรนั้นรวมถึงยิวในกรุงเยรูซาเล็ม แต่ไม่นานก็กระจายไปยังกลุ่มคนกลุ่มอื่นๆ ฟิลิปประกาศข่าวประเสริฐแก่ชาวสะมาเรียในพระธรรมกิจการบทที่ 8 ในพระธรรมกิจการบทที่ 10 พระเจ้าให้นิมิตแก่เปโตรที่ช่วยให้เขาเข้าใจข้อความของความรอดซึ่งไม่ได้จำกัดอยู่แค่ชาวยิวแต่เปิดต่อทุกคนที่เชื่อ (กิจการ 10:34 – 35, 45) ความรอดของขันทีชาวเอธิโอเปีย (กิจการ 8:26 – 39) และนายร้อยโครเนลิอัส (พระธรรมกิจการบทที่ 10) โน้มน้าวผู้เชื่อชาวยิวว่าคริสตจักรของพระเจ้านั้นไม่จำกัดตามที่พวกเขาได้จินตนาการไว้ การทรงเรียกอันอัศจรรย์ของเปาโลสู่ถนนไปยังเมืองดามัสกัส (กิจการ 9:1 – 19) เตรียมความพร้อมสำหรับการขยายออกไปของข่าวประเสริฐแก่ชาวต่างชาติที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ (โรม 15:16, 1 ทิโมธี 2:7)
คำพยากรณ์ของพระเยซูต่อเปโตรก่อนการถูกตรึงที่กางเขนได้พิสูจน์ความจริง ผ่านทางการข่มเหงและ "ประตูแห่งนรก" ได้ต่อสู้กับสิ่งนั้น ยิ่งทำให้คริสตจักรเติบโตอย่างแข็งแรงมากขึ้น วิวรณ์ 7:9 ทำให้เห็นคริสตจักรเพียงชั่วขณะตามที่พระเจ้าออกแบบมาคือ "ต่อจากนั้นมา ข้าพเจ้าก็มองดู และ ดูเถิด คนมากมายเหลือคณนามาจากทุกเผ่าพันธุ์ ทุกชาติทุกภาษา คนเหล่านั้นสวมเสื้อสีขาว ถือใบตาลยืนอยู่หน้าพระที่นั่ง และต่อพระพักตร์พระเมษโปดก" คริสตจักรที่พระเยซูเริ่มต้นขึ้นจะดำเนินต่อไปจนถึงวันที่พระองค์เสด็จกลับมารับพวกเรา (ยอห์น 14:3, 1 เธสะโลนิกา 4:16 – 17) จนกระทั่งเรากลับไปอยู่กับพระองค์ตลอดไปในฐานะเจ้าสาวของพระองค์ (เอเฟซัส 5:27, 2 โครินธ์ 11:2, วิวรณ์ 19:7)
English
คริสตจักรเกิดขึ้นและเริ่มต้นเมื่อไร?
