Soru
Baba Tanrı kavramını nasıl anlamalıyım?
Yanıt
"Bakın, Baba bizi o kadar çok seviyor ki, bize 'Tanrı'nın çocukları' deniyor! Gerçekten de öyleyiz! Dünya Baba'yı tanımadığı için bizi de tanımıyor" (1. Yuhanna 3:1). Bu ayetler bir buyrukla başlar: "Bakın." Yuhanna, Baba'nın sevgisinin gösterimlerini gözlemlememizi istiyor. Bir önceki bölümde bize Tanrı'nın sevgisi konusunu tanıtmıştır (1. Yuhanna 2:5, 15), burada onu kısaca ele alır ve dördüncü bölümde de tamamen açıklar. Yuhanna'nın amacı, Baba'nın çocuklarına verdiği sevgiyi tanımlamaktır: "O kadar çok seviyor ki." "O kadar çok" olarak tercüme edilen Grekçe sözcük, İncil'de sadece altı kez geçer ve her seferinde de hayret ve hayranlık iması taşır.
Burada ilginç olan, Yuhanna'nın, "Baba bizi seviyor" dememesidir. Bunu yapsaydı, bir durumu tanımlıyor olurdu. Bunun yerine, Tanrı'nın sevgisini üzerimize "döktüğünü" söylüyor ki, bu da bir etkinliği ve Tanrı'nın sevgisinin boyutunu resmeder. Ayrıca Yuhanna'nın "Baba" sözcüğünü de bir amaç için seçmesi ilginçtir. Bu sözcük, baba-çocuk ilişkisini ima eder. Ancak, Tanrı bizleri çocukları olarak evlat edindiğinde Baba olmamıştır. Tanrı'nın babalığı sonsuzdur. O sonsuzluk boyunca İsa Mesih'in Babasıdır ve İsa aracılığıyla bizim Babamız'dır. İsa aracılığıyla Baba'nın sevgisini alırız ve bize "Tanrı'nın çocukları" denir.
Tanrı'nın bize çocukları demesi büyük bir onurdur, O'nun çocukları olarak bu bize Mesih'le birlikte ortak mirasçı olduğumuz güvencesini verir (Romalılar 8:17). Yuhanna, Müjdesi'nde de Tanrı'nın, imanla Mesih'i Rab ve Kurtarıcıları olarak kabul edenlerin hepsine Kendi çocukları olma hakkını verdiğini söyler (Yuhanna 1:12). Tanrı sevgisini Oğlu İsa Mesih'e ve O'nun aracılığıyla da evlat edindiği bütün çocuklarına uzatır.
Yuhanna sonra bize "Gerçekten de öyleyiz" dediğinde, durumumuzun gerçekliğini bildirir. Bizler, şimdi, şu anda, Tanrı'nın çocuklarıyız. Yani, bu Tanrı'nın gelecekte gerçekleştireceği bir vaat değildir. Hayır, gerçek bizim şimdiden Tanrı'nın çocukları olduğumuzdur. Tanrı'yı Babamız olarak tanıdığımız için evlat edinilmenin getirdiği bütün hak ve ayrıcalıkların tadını çıkarıyoruz. Tanrı'nın çocukları olarak, O'nun sevgisini yaşarız. O'nun çocukları olan bizler, Tanrı hakkında deneyimsel bir bilgiye sahip olduğumuz için O'nu Babamız olarak kabul ederiz. Yeryüzündeki babalarımızın yapması gerektiği gibi, bizi seven, ihtiyaçlarımızı karşılayan ve bizi koruyan Tanrı'ya güvenir ve iman ederiz. Ayrıca, yeryüzündeki babalarımızın yapması gerektiği gibi, Tanrı da çocuklarını terbiye eder. Tanrı, " kutsallığına ortak olalım diye" bizi kendi yararımıza terbiye eder (İbraniler 12:10).
Kutsal Yazılar, Tanrı'yı seven ve O'na itaat edenleri birçok şekilde tanımlar. Tanrı'nın mirasçılarıyız, Mesih'le ortak mirasçılarız (Romalılar 8:17); kutsal kâhinleriz (1. Petrus 2:5); yeni yaratıklarız (2. Korintliler 5:17) ve tanrısal özyapıya ortağız (2. Petrus 1:4). Ama yukarıdakilerin hepsinden daha fazla olarak, herhangi bir unvan ya da konumdan daha önemli olarak, Tanrı'nın çocuklarıyız ve O bizim göksel Babamız'dır.
English
Baba Tanrı kavramını nasıl anlamalıyım?
