Soru
Kutsal Kitap Hristiyan babalar hakkında ne der?
Yanıt
Kutsal Yazılar’daki en büyük buyruk, “Tanrınız RAB`bi bütün yüreğinizle, bütün canınızla, bütün gücünüzle seveceksiniz”dir (Yasa’nın Tekrarı 6:5). 2’ci ayete döndüğümüzde şu sözleri okuyoruz: “Yaşamınız boyunca siz, çocuklarınız ve torunlarınız, size verdiğim bütün kurallara, buyruklara uyarak Tanrınız RAB’den korkun ki, ömrünüz uzun olsun.” Yasa’nın Tekrarı 6:5’dan sonraki ayetlerde şu sözleri okuyoruz: “Bugün size verdiğim bu buyrukları aklınızda tutun. Onları çocuklarınıza benimsetin. Evinizde otururken, yolda yürürken, yatarken, kalkarken onlardan söz edin” (6-7 ayetler).
İsrail tarihi, bir babanın çocuklarını onların ruhsal gelişim ve iyilikleri için Rab’bin yolları ve sözlerinde gayretli bir şekilde eğitmesi gerektiğini ortaya koyar. Kutsal Yazılar’ın buyruklarına itaatkâr olan bir baba da aynen bunu yapar. Bu da bizi, “Çocuğu tutması gereken yola göre yetiştir, Yaşlandığında o yoldan ayrılmaz” diyen Süleyman’ın Özdeyişleri 22:6’ya getiriyor. “Yetiştirmek” sözü, bir çocuğun ilk eğitimi gibi anne babasının kendisine öğrettiği ilk şeyleri kastediyor. Yetiştirmek, çocuklara yaşamaları beklenilen yaşam biçimini açıkça bildirmek için tasarlanmıştır. Bir çocuğun ilk eğitimine bu şekilde başlamak çok önemlidir.
Efesliler 6:4, babaya verilen talimatları hem olumlu, hem de olumsuz bir şekilde dile getirir: “Ey babalar, siz de çocuklarınızın öfkesini uyandırmayın. Onları Rab’bin terbiye ve öğüdüyle büyütün.” Bu ayetin olumsuz kısmı, bir babanın, sertlik, adaletsizlik, kayırma ya da otoritesini aşırı ve insafsız bir şekilde kullanarak çocuklarında olumsuzluk oluşturmamasını bildirir. Bir çocuğa karşı sert ve insafsız davranış onun yüreğinde sadece kötülüğün gelişmesine neden olacaktır. “Öfkesini uyandırmak,” “sinirini bozmak, damarına basmak, sinirlerini ayağa kaldırmak ya da tahrik etmek” anlamına gelir. Bu da, sertlik, insafsızlık, hoşgörüsüzlük, acımasızlık, zalim talepler, gereksiz kısıtlamalar ve diktatörce otorite konusunda bencilce ısrar gibi yanlış bir ruh ve yanlış yöntemlerle gerçekleştirilir. Böylesi bir kışkırtma, ters tepkilere neden olacak, çocukların sevgisini köreltecek, onların kutsal olma arzusunu azaltacak ve onlara anne babalarını hoşnut edebilmelerinin imkânsız olduğunu hissettirecektir. Akıllı bir anne ya da baba, sevgi ve yumuşaklıkla itaati arzulanır ve erişilebilir bir şey haline getirir.
Efesliler 6:4’ün olumlu kısmı da, onları Rab’bin terbiye ve öğüdüyle eğitmek, yetiştirmek, hayatlarının her alanındaki davranışlarını geliştirmek gibi geniş kapsamlı bir yönle dışa vurulur. Eğitme ve disiplin sürecinin bütünü budur. “Öğüt” sözcüğü, çocuğa (yapıcı bir şekilde) hataları ve görevleri (sorumlulukları) hatırlatmak düşüncesini taşır.
Bir Hristiyan baba, aslında Tanrı’nın elinde bir araçtır. Eğitmek ve disiplin sürecinin bütünü, Tanrı’nın buyurduğu ve O’nun uyguladığı şeylerle ilgili olmalıdır, böylece Tanrı’nın otoritesi, çocukların akılları, yürekleri ve vicdanlarıyla sürekli ve dolaysız iletişim içinde olur. İnsan baba, kendisini hiçbir zaman gerçek ve görevi belirleyecek nihai yetkili olarak tanıtmamalıdır. İyi eğitim hedeflerine en iyi şekilde, yapılan her şeyin Kendi yetkisiyle yapıldığı Tanrı’yı öğretmen ve yönetici haline getirerek erişilir.
Martin Luther, “Çocuk iyi olduğu zaman ona vermek için sopanın yanında bir elma tutun” demiştir. Disiplin, dikkatli ilgi ve çok dua ederek sürekli eğitimle uygulanmalıdır. “Öğüt”ün özünde, cezalandırma, disiplin ve Tanrı Sözü’nün öğüdü, hem azarlama, hem de cesaret ve teşvik vermek vardır. Eğitim Rab’den gelir, Hristiyan yaşamı okulunda öğrenilir ve anne baba, özellikle baba ama aynı zamanda onun yönetimi altında anne tarafından öğretilir. Çocukların, Tanrı’ya saygı, anne baba otoritesine saygı, Hristiyan standartlarının bilgisi ve özdenetim alışkanlıklarıyla büyümesine yardım etmek için Hristiyan disiplini gereklidir.
“Kutsal Yazılar’ın tümü Tanrı esinlemesidir ve öğretmek, azarlamak, yola getirmek, doğruluk konusunda eğitmek için yararlıdır” (2 Timoteos 3:16-17). Bir babanın ilk sorumluluğu, çocuklarına Kutsal Yazılar’ı öğretmektir. Babaların Tanrı’nın gerçeğini öğretme yolları ve yöntemleri farklı farklı olabilir. Baba iyi bir rol modeli olmakta sadık davranırken, çocukların Tanrı hakkında öğrendikleri, ne yapar ve nereye giderlerse gitsinler onları yeryüzündeki hayatları boyunca iyi bir konuma koyacaktır.
English
Kutsal Kitap Hristiyan babalar hakkında ne der?
