Soru
Hristiyan’ın emeklilik konusuna bakışı nasıldır?
Yanıt
Hristiyanlar emeklilik yaşına yaklaşırken çoğu kez, bir Hristiyan’ın emeklilik yıllarında ne yapması gerektiğini merak ederler. Hristiyanlar iş yerlerinden emekli olduktan sonra Hristiyan hizmetinden de emekli olurlar mı? Bir Hristiyan, emeklilik konusuna nasıl bakmalıdır?
1) Kişinin belirli bir yaşa geldiğinde işinden emekli olması konusunda Kutsal Kitap’ta bir ilke olmadığı halde, Levililer’in ve onların Tanrı’nın konutundaki işinin örneği yer almaktadır. Çölde Sayım 4’de, 25-50 yaş arası Levili erkeklerin Tanrı’nın Konutu’nun hizmeti için sayıldıklarını ve 50 yaşından sonra hizmetten emekli olduklarını görüyoruz. “Kardeşlerine yardımcı olmaya” devam edebilir ama çalışmaya devam edemezlerdi (Çölde Sayım 8:24-26).
2) İşimizden (hatta “tam zamanlı” Hristiyan hizmetinden bile) emekli olsak, Rab’be hizmet etme biçimimiz değişebileceği halde O’na hizmet konusunda hiçbir zaman emekli olmamalıyız.
Luka 2:25-38’de Rab’be sadık bir şekilde hizmet etmeyi sürdüren iki çok yaşlı kişinin örneği vardır (Şimon ve Anna). Anna oruçlar ve dualarla tapınakta her gün hizmet eden yaşlı bir dul kadındı. Titus 2, yaşlı erkek ve kadınların hayatlarının örneğiyle gençlere nasıl yaşayacaklarını göstermeleri gerektiğini bildirir.
3) Kişinin yaşlılık yılları sadece zevk peşinde geçmemelidir. Pavlus, kendini zevke veren dul kadının daha yaşarken ölmüş olduğunu söyler (1 Timoteos 5:6). Kutsal Kitap’ın talimatlarına karşın, birçok insan emekliliği mümkün olduğu kadar “zevk peşinde koşmak”la bağdaştırır. Bu, emeklilerin sevdikleri bir sporu yapamayacakları, sosyal etkinliklere gidemeyecekleri ya da zevk aldıkları şeyleri yapamayacakları anlamına gelmez. Ama bu tür şeyler kişinin hayatı için hiçbir yaşta öncelik taşımamalıdır.
4) İkinci Korintliler 12:14, anne babaların çocukları için para biriktirmesi gerektiğini söyler. Ama biriktirilecek en önemli şey, çocuklara, torunlara, torunların çocuklarına aktırılacak olan ruhsal mirastır. Ailenin yaşlı reisleri sadık dualarıyla arkalarından gelen nesilleri etkiler. Emekliler için belki de en verimli hizmet, duadır.
Hristiyan kişi Mesih’in hizmetinden hiçbir zaman emekli olmaz; sadece iş yerinin adresi değişir. Özet olarak, kişi (bu yaş kaç olursa olsun) “emeklilik yaşı”na geldiğinde mesleği değişebilir ama Rab’be hizmet olan hayatının işi değişmez. Bu yaşlı kutsallar çoğu kez, Tanrı’nın kendi yaşamlarında nasıl etkin olduğunu anlatarak Tanrı Sözü’nün gerçeklerini başkalarına aktarabilmektedir. Bizler de yaşlandıkça, Mezmur yazarının “Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile terk etme beni, ey Tanrı, gücünü gelecek kuşağa, kudretini sonrakilere anlatana dek” (Mezmur 71:18) şeklindeki duasını kendimize mal etmeliyiz.
English
Hristiyan’ın emeklilik konusuna bakışı nasıldır?
