Soru
Hıristiyan hayatımda sevinci nasıl yaşayabilirim?
Yanıt
En dindar Hristiyan’ın yaşamında bile üzüntü ve depresyon dolu dönemler olabilir. Kutsal Kitap’ta da bunun birçok örneğini görüyoruz. Eyüp hiç doğmamış olmayı arzulamıştı (Eyüp 3:11). Davut da gerçekle başa çıkmak zorunda olmayacağı bir yere götürülmek için dua etmişti (Mezmur 55:6-8). İlyas, gökten ateş indirerek Baal’ın 450 peygamberini yendikten sonra bile (1 Krallar 18:16-46) çöle kaçmış ve Tanrı’dan hayatını almasını istemişti (1 Krallar 19:3-5).
Peki, o zaman bu sevinçsiz zamanların üstesinden nasıl gelebiliriz? Yukarıda sözünü ettiğimiz insanların depresyonlu dönemlerini nasıl yendiklerini görebiliriz. Eyüp, dua edip Tanrı’nın bize verdiği bereketleri anımsarsak Tanrı’nın bize sevinç ve doğruluğu geri vereceğini söylemişti (Eyüp 33:26). Davut, Tanrı Sözü’nü etüt etmenin bize sevinç getirebileceğini yazmıştı (Mezmur 19:8). Davut aynı zamanda çaresizlik içinde de olsa Tanrı’yı övmemiz gerektiğini anlamıştı (Mezmur 42:5). Tanrı, İlyas’ın bir süre dinlenmesini sağlamış ve ondan sonra ona yardım etmek için Elişa adında bir adam göndermişti (1 Krallar 19:19-21). Sorun ve acılarımızı paylaşacak dostlara da ihtiyacımız vardır (Vaiz 4:9-12). Duygularımızı başka bir Hristiyan’la paylaşmak bizim için yararlı olabilir. Onun da bizim yaşadığımız sıkıntılardan bazılarıyla mücadele etmiş olduğunu öğrenmek bizi şaşırtabilir.
En önemlisi, devamlı kendimizi, sorunlarımızı, incinmişliklerimizi ve özellikle de geçmişimizi düşünmenin hiçbir zaman gerçek ruhsal sevinç oluşturmayacağı kesindir. Sevinç materyalizmde bulunmaz, psikoterapide bulunmaz ve kendimizle çok fazla uğraşarak da bulunmayacağı kesindir. Rab’be ait olanlarımız “Mesih İsa'yla övünen, insansal özelliklere güvenmeyen” kişileriz (Filipililer 3:3). Mesih’i tanımak, kendimizi doğru bir şekilde anlamak, gerçek bir ruhsal anlayışa sahip olmaktır ki bu da kendimizle, kendi bilgeliğimizle, kuvvetimizle, zenginliğimiz ya da iyiliğimizle övünmeyi imkânsız kılar. Bu durumda yapabileceğimiz tek şey, sadece Mesih’le, O’nun bilgeliği, kuvveti, zenginlikleri ve iyiliği ve kişiliğiyle övünmektir. Eğer O’nda kalır, aklımızı O’nun Sözü’yle doldurur ve O’nu daha yakından tanımayı arzularsak “sevincimiz tamamlanacaktır”” (Yuhanna 15:1-11).
Son olarak, gerçek sevinci ancak Tanrı’nın Kutsal Ruhu aracılığıyla bulabileceğimizi hatırlamalıyız (Mezmur 51:11-12; Galatyalılar 5:22; 1 Selanikliler 1:6). Bizler Tanrı’nın gücünden ayrı olarak hiçbir şey yapamayız (2 Korintliler 12:10, 13:4). Gerçekten de, kendi çabalarımızla ne kadar fazla uğraşırsak o kadar mutsuz bir hale gelebiliriz. Rab’bin kollarında dinlenin (Matta 11:28-30) ve Kutsal Kitap’ı okuyup dua ederek O’nu bulmaya çalışın. “Umut kaynağı olan Tanrı, Kutsal Ruh'un gücüyle umutla dolup taşmanız için iman yaşamınızda sizleri tam bir sevinç ve esenlikle doldursun” (Romalılar 15:13).
English
Hıristiyan hayatımda sevinci nasıl yaşayabilirim?
