Soru
Kutsal Kitap kıskançlık hakkında ne der
Yanıt
“Kıskanç” sözcüğünü kullandığımızda, onu bizim sahip olmadığımız bir şeye sahip olan birisine haset etmek anlamında kullanırız. Bu tür bir kıskançlık günahtır ve Hristiyan’ın özelliklerinden biri değildir. Kıskanç olmamız, hâlâ kendi arzularımızla yönetildiğimizi gösterir (1 Korintliler 3:3). Galatyalılar 5:26, “Boş yere övünen, birbirine meydan okuyan, birbirini kıskanan kişiler olmayalım” der.
Kutsal Kitap, birbirimize karşı, Tanrı’nın bize gösterdiği kusursuz sevgiye sahip olmamız gerektiğini söyler. “Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez. Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz” (1 Korintliler 13:4-5). Kendimize ve kendi arzularımıza ne kadar çok odaklanırsak Tanrı’ya o kadar az odaklanabiliriz. Kalplerimizi gerçeğe karşı nasırlaştırırsak İsa’ya dönüp O’nun bizi iyileştirmesine izin veremeyiz (Matta 13:15). Ama Kutsal Ruh’un bizi yönetmesine izin verdiğimizde, O bizim içimizde, sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetim olan kurtuluşun meyvesini oluşturacaktır (Galatyalılar 5:22-23).
Kıskanmak, Tanrı’nın bize verdikleriyle tatmin olmadığımızı gösterir. Kutsal Kitap bize sahip olduklarımızla yetinmemizi çünkü Tanrı’nın bizi asla terk etmeyeceğini ve yüzüstü bırakmayacağını söyler
(İbraniler 13:5). Kıskançlıkla mücadele etmek için daha çok İsa gibi ve daha az kendimiz gibi olmalıyız. İsa’yı Kutsal Kitap etüdü, dua ve olgun inanlılarla paydaşlık aracılığıyla tanıyabiliriz. Kendimiz yerine başkalarına hizmet etmeyi öğrendikçe yüreklerimiz değişmeye başlayacaktır. “Bu çağın gidişine uymayın; bunun yerine, Tanrı'nın iyi, beğenilir ve yetkin isteğinin ne olduğunu ayırt edebilmek için düşüncenizin yenilenmesiyle değişin” (Romalılar 12:2).
English
Kutsal Kitap kıskançlık hakkında ne der
