Soru
Kutsal Kitap’a göre ayrılma nedir?
Yanıt
Kutsal Kitap’a göre ayrılma, Tanrı’nın inanlıları bu dünyadan dışarıya ve günahlı kültürlerin arasından kişisel ve toplu paklığa çağırmış olduğunun kabulüdür. Kutsal Kitap’a göre ayrılma genelde, kişisel ve kilisesel olmak üzere iki alanda düşünülür.
Kişisel ayrım kişinin davranışlar konusunda kendini Tanrı’nın standartlarına adamasını içerir. Daniel, “Daniel dinsel açıdan kendini kirletmemek için kralın onlara ayırdığı yemeklerden yemeyi de şaraptan içmeyi de istemedi”ğinde kişisel ayrılık uygulamıştı (Daniel 1:8). Onunki Kutsal Kitap’a uygun ayrılmaydı çünkü onun standartları Tanrı’nın Musa’nın yasasında vahyettiklerini temel alıyordu.
Kişisel ayrılma konusunda modern bir örnek, alkol ikram edilen partilere davetleri geri çevirme kararı olabilir. Böyle bir karar, ayartılmadan uzak durmak için alınabilir (Romalılar 13:14), “her çeşit kötülükten kaçınmak” (1 Selanikliler 5:22), ya da sadece kişisel inançlarıyla tutarlı davranışlar içinde olmak için alınabilir (Romalılar 14:5).
Kutsal Kitap, Tanrı çocuğunun dünyadan ayrı olması gerektiğini açıkça öğretir: “İmansızlarla aynı boyunduruğa girmeyin. Çünkü doğrulukla fesadın ne ortaklığı, ışıkla karanlığın ne paydaşlığı olabilir? Mesih'le Beliyal uyum içinde olabilir mi? İman edenle iman etmeyenin ortak yanı olabilir mi? Tanrı'nın tapınağıyla putlar uyuşabilir mi? Çünkü biz yaşayan Tanrı'nın tapınağıyız. Nitekim Tanrı şöyle diyor: ‘Aralarında yaşayacak, aralarında yürüyeceğim. Onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak.’ Bu nedenle, ‘İmansızların arasından çıkıp ayrılın’ diyor Rab. ‘Murdara dokunmayın, ben de sizi kabul edeceğim’” (2 Korintliler 6:14-17; ayrıca bkz. 1 Petrus 1:14-16).
Kilisesel ayrılık, bir kilisenin teolojileri ya da uygulamalarından ötürü başka organizasyonlarla bağlarını kesme kararıyla ilgilidir. Ayrılış, “çağrılan bir topluluk” anlamındaki Grekçe ekklesia sözcüğünden gelen “kilise” sözcüğünün kendisinde ima edilmiştir. İsa, Bergama’daki kiliseye yazdığında, sahte doktrin öğretenlere hoşgörü gösterme konusunda uyarıda bulunmuştu (Vahiy 2:14-15). Kilisenin sapkın öğretilerle bağlantısını kesip ayrı olması gerekiyordu. Kilisesel ayrılmaya modern bir örnek, bir mezhebin, kiliseyi dinden dönmüşlerle birleştirmek isteyen ekümenik bağlantılara karşı durmak olabilir.
Kutsal Kitapsal ayrılık, Hristiyanlar’ın inanlı olmayan kişilerle hiçbir bağlantıları olmamalarını talep etmez. Bizler de İsa gibi, günahlının günahına katılmadan onunla dost olmalıyız (Luka 7:34). Pavlus ayrılık konusunda dengeli bir görüş dile getirmiştir: “Mektubumda size fuhuş yapanlarla arkadaşlık etmemenizi yazdım. Kuşkusuz dünyadaki ahlaksızları, açgözlüleri, soyguncuları ya da putperestleri demek istemedim. Öyle olsaydı, dünyadan ayrılmak zorunda kalırdınız!” (1 Korintliler 5:9-10). Yani, bizler bu dünyadayız ama bu dünyadan değiliz.
Dünyanın ışığımızı azaltmasına izin vermeden dünyanın ışığı olmamız gerekmektedir. “Dünyanın ışığı sizsiniz. Tepeye kurulan kent gizlenemez. Kimse kandil yakıp tahıl ölçeğinin altına koymaz. Tersine, kandilliğe koyar; evdekilerin hepsine ışık sağlar. Sizin ışığınız insanların önünde öyle parlasın ki, iyi işlerinizi görerek göklerdeki Babanız'ı yüceltsinler” (Matta 5:14-16).
English
Kutsal Kitap’a göre ayrılma nedir?
