Soru
Rab’bin Günü nedir?
Yanıt
“Rab’bin Günü” sözü genelde tarihin sonunda gerçekleşecek olan olaylarla özdeştir (Yeşaya 7:18-25) ve sık sık da “o gün” sözüyle yakından bağlantılıdır. Bu sözleri anlamanın bir anahtarı da, onların Tanrı’nın Kendi planının kesin bir yönünü gerçekleştirmek için tarihe dolaylı ya da dolaysız olarak kişisel olarak el attığı bir zaman dönemini tanımladıklarına dikkat etmektir.
İnsanların çoğu Rab’bin Günü’nü bir zaman dönemiyle ya da Tanrı’nın Kendi yarattığı dünya ve insanlık için isteği ve amacının yerine geleceği özel bir günle bağlantılar. Bazı bilginler Rab’bin Günü’nün bir tek günden daha uzun bir zaman olacağına; Mesih’in bütün insanlık için sonsuz bir konuma hazırlık olarak yeri ve göğü temizlemeden önce yeryüzünde hüküm süreceği bir dönem olacağına inanır. Başka bilginler Rab’bin Günü’nün, Mesih sadık inanlılarını kurtarmak ve iman etmeyenleri sonsuz lanete göndermek için yeryüzüne döndüğünde aniden gerçekleşecek bir olay olacağına inanırlar.
“Rab’bin Gün” sözü Eski Antlaşma’da on dokuz kez (Yeşaya 2:12; 13:6, 9; Hezekiel 13:5, 30:3; Yoel 1:15, 2:1,11,31; 3:14; Amos 5:18,20; Ovadya 15; Sefanya 1:7,14; Zekeriya 14:1; Malaki. 4:5) ve Yeni Antlaşma olan İncil’de ise dört kez geçer (Elçilerin İşleri 2:20; 2 Selanikliler 2:2; 2 Petrus 3:10). Rab’bin Günü’nden söz eden başka ayetler de vardır (Vahiy 6:17; 16:14).
Rab’bin Günü’nden söz eden Eski Antlaşma ayetleri bir yakınlık, beklenti hissi aktarır: “Feryat edin! Çünkü RAB'bin günü yakındır” (Yeşaya 13:6); “Çünkü o gün yakın. RAB'bin günü yakın” (Hezekiel 30:3); “Ülkede yaşayan herkes korkudan titresin. Çünkü RAB'bin günü çok yaklaştı, geliyor” (Yoel 2:1); “Kalabalıklar, yargı vadisini dolduran nice kalabalıklar... Yargı vadisinde RAB'bin günü yaklaştı” (Yoel 3:14); “Susun Egemen RAB'bin önünde, çünkü O'nun günü yaklaştı” (Sefenya 1:7). Bunun nedeni Rab’bin Günü’nden söz eden Eski Antlaşma ayetlerinin, Eski Antlaşma peygamberliklerinin çoğu gibi, sık sık hem yakın, hem de uzak bir yerine gelişten söz etmesidir. Rab’bin Günü’nden söz eden bazı Eski Antlaşma ayetleri, bir anlamda zaten yerine gelmiş olan tarihsel yargıları tanımlar (Yeşaya 13:6-22; Hezekiel 30:2-19; Yoel 1:15, 3:14; Amos 5:18-20; Sefanya 1:14-18) diğerleri ise, çağın sonuna doğru gerçekleşecek olan tanrısal yargılardan söz eder (Yoel 2:30-32; Zekeriya 14:1; Malaki 4:1, 5).
Yeni Antlaşma bu günden, bir “gazap” günü, bir “ziyaret” günü ve “Her Şeye Gücü Yeten Tanrı'nın büyük günü” (Vahiy 16:14) olarak söz eder ve Tanrı’nın gazabının iman etmeyen İsrail’in (Yeşaya 22; Yeremya 30:1-17; Yoel 1-2; Amos 5; Sefanya 1) ve iman etmeyen dünyanın (Hezekiel 38–39; Zekeriya 14) üzerine döküleceği henüz gerçekleşmemiş olan gelecekteki bir yerine gelişten bahseder. Kutsal Kitap ayetleri “Rab’bin Günü’nün” gece gelen bir hırsız gibi çabucak geleceğini (Sefanya 1:14-15; 2 Selanikliler 2:2) ve bu yüzden de Hristiyanlar’ın uyanık olup Mesih’in herhangi bir anda gelişi için hazır olmaları gerektiğini belirtir.
Günümüz bir yargı zamanı olmanın yanı sıra, Tanrı’nın “bütün İsrail kurtulacak” (Romalılar 11:26) vaadini yerine getirerek İsrail’den geri kalanları kurtaracağı, onların günahlarını bağışlayacağı ve seçilmiş halkına İbrahim’e vaat etmiş olduğu diyarı geri vereceği bir zaman da olacaktır (Yeşaya 10:27; Yeremya 30:19-31, 40; Mika 4; Zekeriya 13).
Rab’bin Günü’nün nihai sonucu şöyle olacaktır: “İnsanların gururu, kibri kırılacak, o gün yalnız RAB yüceltilecek” (Yeşaya 2:17). Rab’bin Günü’yle ilgili peygamberliklerin nihai ya da son yerine gelişi Tanrı’nın harika bir güçle kötülüğü cezalandırıp bütün vaatlerini yerine getirdiği tarihin sonunda gerçekleşecektir.
English
Rab’bin Günü nedir?
