Soru
Tanrı fikrini değiştirir mi?
Yanıt
Malaki 3:6, “Ben RAB’bim, değişmem. Siz bunun için yok olmadınız, ey Yakup soyu!” diye bildirir. Aynı şekilde Yakup 1:17 de bize şöyle der: “Her nimet, her mükemmel armağan yukarıdan, kendisinde değişkenlik ya da döneklik gölgesi olmayan Işıklar Babası’ndan gelir.” Çölde Sayım 23:19’un anlamı da çok açıktır: “Tanrı insan değil ki, yalan söylesin; insan soyundan değil ki, düşüncesini değiştirsin. O söyler de yapmaz mı? Söz verir de yerine getirmez mi?” Bu ayetlere göre, hayır, Tanrı değişmez. Tanrı değişmez ve değiştirilemez. Ayrıca O her şeyi bilendir. Dolayısıyla, bir hatayı fark edip geri adım atmak ve yeni bir yol denemek için "fikrini değiştiremez".
O halde Tanrı'nın fikrini değiştirdiğini söyleyen ayetleri nasıl açıklayabiliriz? Örneğin Yaratılış 6:6 gibi ayetlere bakalım: "İnsanı yarattığına pişman oldu. Yüreği sızladı." Mısır'dan Çıkış 32:14 ayeti de şöyle der:" Böylece RAB halkına yapacağını söylediği kötülükten vazgeçti.” Bu ayetler Rab'bin bir şeyden "pişman olduğundan" veya "vazgeçtiğinden" bahseder ve Tanrı'nın değişmezliği öğretisiyle çelişiyormuş gibi görünür.
Tanrı'nın fikrini değiştirdiğini göstermek için sık sık kullanılan bir başka bölüm de Yunus'un öyküsüdür. Tanrı, peygamberi aracılığıyla Ninova halkına kenti kırk gün içinde yok edeceğini söylemişti (Yunus 3:4). Ancak Ninova halkı günahlarından tövbe etti (5-9 ayetler). Asurlular'ın tövbesine karşılık olarak Tanrı merhamet etti: "Tanrı Ninovalılar'ın yaptıklarını, kötü yoldan döndüklerini görünce, onlara acıdı, yapacağını söylediği kötülükten vazgeçti" (ayet 10).
Tanrı'nın fikrini değiştirdiğini söyleyen bölümlerle ilgili iki önemli husus vardır. Birincisi, “İnsanı yarattığına pişman oldu. Yüreği sızladı" (Yaratılış 6:6) gibi ifadelerin antropoteizm (veya müşebbihe) örnekleri olduğunu söyleyebiliriz. Antropoteizm, sonlu insanlığın duygularının veya düşünce süreçlerinin sonsuz Tanrı'ya atfedildiği bir anlatım biçimidir. Bu, Tanrı'nın işlerini insani bir bakış açısıyla anlamamıza yardımcı olur. Özellikle Yaratılış 6:6'da, Tanrı'nın insanın günahından duyduğu üzüntüyü anlarız. Tanrı'nın insanı yaratma kararından geri dönmediği açıktır. Bugün hayatta olmamız, Tanrı'nın yaratılışla ilgili "fikrini değiştirmediğinin" kanıtıdır.
İkinci olarak, Tanrı'nın koşullu bildirimleri ile koşulsuz kararları arasında bir ayrım yapmalıyız. Başka bir deyişle, Tanrı "Ninova'yı kırk gün içinde yok edeceğim" dediğinde, Asurlular'ın tepkisine bağlı olarak konuşuyordu. Bunu biliyoruz çünkü Asurlular tövbe ettiler ve Tanrı gerçekten de yargısını yerine getirmedi. Tanrı fikrini değiştirmedi; aksine, Ninova'ya verdiği mesaj tövbeyi teşvik etmek için bir uyarıydı ve uyarısı başarılı oldu.
Tanrı'nın koşulsuz bildirisine bir örnek de Rab'bin Davut'a verdiği vaattir: " Soyun ve krallığın sonsuza dek önümde duracak; tahtın sonsuza dek sürecektir" (2. Samuel 7:16). Bu bildiride ifade edilen ya da ima edilen hiçbir nitelik yoktur. Davut bunu yapsa da yapmasa da, Rab'bin sözü gerçekleşecekti.
Tanrı bize bazı bildirilerinin uyarıcı niteliğini ve seçimlerimize göre hareket edeceğini söyler: “Bir ulusun ya da krallığın kökünden söküleceğini, yıkılıp yok edileceğini duyururum da, uyardığım ulus kötülüğünden dönerse, başına felaket getirme kararımdan vazgeçerim. Öte yandan, bir ulusun ya da krallığın kurulup dikileceğini duyururum da, o ulus sözümü dinlemeyip gözümde kötü olanı yaparsa, ona söz verdiğim iyiliği yapmaktan vazgeçerim. Bu nedenle Yahuda halkıyla Yeruşalim'de yaşayanlara de ki, ‘RAB şöyle diyor: İşte size bir felaket tasarlıyor, size karşı bir düzen kuruyorum. Onun için her biriniz kötü yolundan dönsün, yaşantınızı da davranışlarınızı da düzeltin.’” (Yeremya 18:7- 11).
Eğer sözcüğündeki koşula dikkat edin: "Eğer uyardığım ulus tövbe ederse (Yunus 3'teki Asurlular gibi), o zaman merhamet edeceğim." Tanrı bir ulusa kutsanacaklarını söyleyebilir, ancak "gözümde kötülük yaparsa (Mika 1'deki İsrail gibi), o zaman yapmaya niyetlendiğim iyiliği yeniden gözden geçiririm."
Sonuç olarak Tanrı tamamen tutarlıdır. Tanrı kendi kutsallığı içinde Ninova'yı yargılayacaktı. Ancak Ninova tövbe etti ve yollarını değiştirdi. Sonuç olarak Tanrı, kutsallığıyla Ninova'ya merhamet etti ve onları bağışladı. Bu "fikir değişikliği" O'nun karakteriyle tamamen tutarlıdır. O'nun kutsallığı zerre kadar sarsılmamıştır.
Tanrı'nın seçimlerimize karşılık olarak bize olan davranışını değiştirmesinin O'nun karakteriyle hiçbir ilgisi yoktur. Aslında Tanrı değişmediği için, doğrulara doğru olmayanlardan farklı davranmalıdır. Eğer biri tövbe ederse, Tanrı sürekli olarak bağışlar, eğer biri tövbe etmeyi reddederse, Tanrı sürekli olarak yargılar. Tanrı'nın doğası, planı ve varlığı değişmez. Bir gün pişmanlık duyandan hoşnut olup ertesi gün pişmanlık duyana öfkelenemez. Bu O'nun değişebilir ve güvenilmez olduğunu gösterirdi. Tanrı'nın Ninova'ya, "Sizi yargılayacağım" demesi ve sonra ve onlar da tövbe ettikten sonra onları yargılamayı reddetmesi, Tanrı'nın fikrini değiştirdiği izlenimini verebilir. Gerçekte Tanrı sadece kendi kişiliğine sadık kalmıştır. Merhameti sever ve tövbe edenleri bağışlar. "Tanrı unuttu mu acımayı?" (Mezmur 77:9). Elbette hayır.
Bir zamanlar günahlarımız nedeniyle hepimiz Tanrı'nın düşmanlarıydık (Romalılar 8:7). Tanrı tövbe etmemizi sağlamak için bizi günahın bedeli konusunda uyardı (Romalılar 6:23). Tövbe edip kurtuluş için Mesih'e iman ettiğimizde, Tanrı bizim hakkımızdaki "fikrini değiştirdi" ve artık düşman değil, O'nun sevgili çocukları olduk (Yuhanna 1:12). Günah işlemeye devam etseydik bizi cezalandırmaması Tanrı'nın kişiliğine aykırı olacağı gibi, tövbe ettikten sonra bizi cezalandırması da O'nun kişiliğine aykırı olacaktır. Yüreğimizin değişmesi Tanrı'nın değiştiği anlamına mı gelir? Hayır, olsa olsa kurtuluşumuz Tanrı'nın değişmediği gerçeğine işaret eder, çünkü bizi Mesih uğruna kurtarmamış olsaydı, kişiliğine aykırı davranmış olurdu.
English
Tanrı fikrini değiştirir mi?
