Soru
Günah işlediğimizde Tanrı bizi cezalandırır mı?
Yanıt
İsa'ya iman eden kişiler için, geçmiş, şimdi ve gelecek olmak üzere tüm günahımız çarmıhta zaten cezalandırılmıştır. Hristiyanlar olarak günah için hiçbir zaman cezalandırılmayacağız. Bu, bir kerede ve her zaman için gerçekleşmiştir: "Böylece Mesih İsa'ya ait olanlara artık hiçbir mahkûmiyet yoktur" (Romalılar 8:1). Tanrı bize baktığı zaman, Mesih'in sunduğu kurbandan ötürü, sadece Mesih'in doğruluğunu görür. Günahımız İsa ile beraber çarmıha çivilenmiştir ve onun için asla cezalandırılmayacağız. Aynı zamanda Tanrı, her iyi babanın yapacağı gibi, çocukları hata yaptığında onları terbiye eder. Dolayısıyla Hristiyanların günahtan dolayı "cezalandırıldıkları" söylenebilir, ancak bu sadece sevgiyle terbiye edilmek anlamında geçerlidir. Bu makalenin geri kalanında, Hristiyanların günahları nedeniyle Tanrı'dan "ceza" (yagı) aldıkları düşüncesinden kaçınmak için “terbiyeden” söz edeceğiz.
Eğer günahlı biçimlerde hareket etmeyi sürdürür ve tövbe ederek o günahtan dönmezsek, Tanrı, üzerimize ilahi terbiyesini indirir. Eğer bunu yapmasaydı, sevgi ve ilgi dolu bir Baba olmazdı. Kendi çocuklarımızı onların iyiliği için terbiye ettiğimiz gibi, göksel Babamız da çocuklarını kendi iyilikleri için sevgiyle düzeltir. İbraniler 12:7-13 bize şöyle der: "Terbiye edilmek uğruna acılara katlanmalısınız. Tanrı size oğullarına davranır gibi davranıyor. Hangi oğul babası tarafından terbiye edilmez? Herkesin gördüğü terbiyeden yoksunsanız, oğullar değil, yasadışı evlatlarsınız. Kaldı ki, bizi terbiye eden dünyasal babalarımız vardı ve onlara saygı duyardık. Öyleyse Ruhlar Babası'na bağımlı olup yaşamamız çok daha önemli değil mi? Babalarımız bizi kısa bir süre için, uygun gördükleri gibi terbiye ettiler. Ama Tanrı, kutsallığına ortak olalım diye bizi kendi yararımıza terbiye ediyor. Terbiye edilmek başlangıçta hiç tatlı gelmez, acı gelir. Ne var ki, böyle eğitilenler için bu sonradan esenlik veren doğruluğu üretir."
Öyleyse terbiye, Tanrı'nın çocuklarını sevgiyle, isyandan itaate döndürme biçimidir. Disiplin aracılığıyla gözlerimiz Tanrı'nın hayatlarımıza bakış açısına daha net bir şekilde açılır. Kral Davut'un Mezmur 32'de bildirdiği gibi, terbiye, hayatımızda henüz ele almadığımız günahımızı itiraf edip tövbe etmemize neden olur. Terbiye bu haliyle arındırıcıdır. Aynı zamanda bir büyüme faktörüdür. Tanrı hakkında ne kadar çok şey bilirsek, O'nun hayatlarımızdaki arzularını da o kadar çok biliriz. Terbiye bize Mesih benzerliğini öğrenip kendimizi ona uydurmamız için bir fırsat sunar (Romalılar 12:1-2). Terbiye iyi bir şeydir!
Yeryüzünde yaşadığımız sürece, hayatımızda günahın hep olduğunu unutmamalıyız (Romalılar 3:10, 23). Bu yüzden Tanrı'nın itaatsizliğimiz için bize uyguladığı terbiyeyle baş etmekle kalmayıp günahın doğal sonuçlarıyla da baş etmemiz gereklidir. Bir inanlı bir şey çalarsa, Tanrı onu bağışlar ve onu hırsızlık suçundan temizleyerek tövbe eden hırsızın Kendisiyle paydaşlığını yeniler. Ancak hırsızlığın toplumdaki sonuçları katı olabilir, para cezası ya da hatta hapse atılmakla sonuçlanabilir. Bunlar günahın doğal sonuçlarıdır ve bunlara katlanılması gerektir. Ama Tanrı, imanımızı arttırmak ve Kendisini yüceltmek için bu sonuçlar aracılığıyla bile etkin olur.
English
Günah işlediğimizde Tanrı bizi cezalandırır mı?
