Soru
Tanrı ile nasıl daha yakın bir ilişkiye sahip olabilirim?
Yanıt
Tanrı ile daha yakın bir ilişki geliştirmek hayranlık duyulacak bir hedeftir ve gerçekten yeniden doğmuş bir yüreği yansıtır, çünkü sadece Mesih’te olanlar Tanrı ile daha yakın bir ilişki arzular. Şunu da anlamalıyız ki, bu hayatta Tanrı’ya asla olmamız gerektiği kadar ya da olmak istediğimiz kadar yakın olmayacağız. Bunun nedeni hayatlarımızdan hiç ayrılmayan günahtır. Bu, Tanrı’nın bir eksikliği değil, bizim bir eksikliğimizdir; günahımız Tanrı’yla tam ve bütün bir paydaşlığa bir engel olmayı sürdürür, bu arzumuz ancak Tanrı’nın yanına gittiğimizde gerçekleşecektir.
Bu hayatta bir insanın Tanrı ile muhtemelen sahip olabileceği kadar yakın bir ilişkiye sahip olan elçi Pavlus bile, yine de daha yakın bir ilişkinin özlemini duyuyordu: “Dahası var, uğruna her şeyi yitirdiğim Rabbim İsa Mesih’i tanımanın üstün değeri yanında her şeyi zarar sayıyorum, süprüntü sayıyorum. Öyle ki, Mesih’i kazanayım ve Kutsal Yasa’ya dayanan kişisel doğruluğa değil, Mesih’e iman etmekle kazanılan, iman sonucu Tanrı’dan gelen doğruluğa sahip olarak Mesih’te bulunayım” (Filipililer 3:8-9). Mesih’le olan hayatımızın neresinde olursak olalım, her zaman O’na daha yakın bir hayatımız olabilir ve hatta cennette yüceltilmiş olsak bile, Rab’le olan ilişkimizde büyümek için tüm sonsuzluğa sahip olacağız.
Tanrı ile daha yakın bir ilişkimiz olması için yapabileceğimiz beş temel şey vardır.
Tanrı ile daha yakın bir ilişki kurmak için yapabileceğimiz ilk şey, günahımızı O’na itiraf etmeyi günlük bir alışkanlık haline getirmektir. Eğer günah Tanrı ile olan ilişkimizde bir engel ise, o zaman itiraf bu bariyeri ortadan kaldırır. Tanrı’nın önünde günahlarımızı itiraf ettiğimizde, O bizi bağışlayacağına söz verir (1. Yuhanna 1:9) ve bağışlama, zayıflamış bir ilişkiyi onaran şeydir. İtirafın sadece, “Tanrım, günahım için üzgünüm” demekten daha fazlası olduğunu aklımızda tutmalıyız. İtiraf, günahlarının kutsal bir Tanrı'ya karşı bir suç olduğunu bilenlerin yürekten pişmanlığıdır. Kendi günahının İsa Mesih’i çarmıha çivileyen şey olduğunu anlayan birinin itirafıdır. Luka 18’deki vergi görevlisinin, “Tanrım, ben günahkâra merhamet et” şeklindeki yakarışıdır. Kral Davut şöyle yazmıştır: “Senin kabul ettiğin kurban alçakgönüllü bir ruhtur, alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor görmezsin, ey Tanrı” (Mezmur 51:17).
Tanrı ile daha yakın bir ilişki kurmak için yapabileceğimiz ikinci şey, Tanrı konuştuğuna O’nu dinlemektir. Günümüzde birçok kişi Tanrı'nın sesini duymanın doğaüstü bir deneyimini kovalıyor. ancak elçi Petrus bize, “Peygamberlerin sözleri bizim için daha büyük kesinlik kazandı. Gün ağarıp sabah yıldızı yüreklerinizde doğuncaya dek, karanlık yerde ışık saçan çıraya benzeyen bu sözlere kulak verirseniz, iyi edersiniz” diyor (2. Petrus 1:19). Bu, “Peygamberlerin sözleri bizim için daha büyük kesinlik kazandı” sözü Kutsal Kitap’tan söz etmektedir. Tanrı’nın bize seslenen sesini Kutsal Kitap’ta “işitiriz.” “Esinlendirilmiş” Kutsal Yazılar aracılığıyla bizler “her iyi iş için donatılmış oluruz” (2. Timoteos 3:16-17). Tanrı’ya yakın olmak istiyorsak, O’nun Sözü’nü düzenli olarak okumalıyız. Tanrı’nın Sözü’nü okurken onu bize aydınlatan Ruhu aracılığıyla, Tanrı’nın bizimle konuşmasını “dinlemekteyizdir.”
Tanrı’yla daha yakın bir ilişkiye sahip olmak için yapabileceğimiz üçüncü şey, dua aracılığıyla O’nunla konuşmaktır. Eğer Kutsal Kitap’ı okumak Tanrı’nın bizimle konuşmasını dinlemekse, bizim Tanrı’yla konuşmamız da dua yoluyla gerçekleşir. Müjdeler sık sık, İsa’nın, Babası ile dua yoluyla iletişim kurmak için insanların arasından uzaklaştığını kaydeder. Dua, ihtiyacımız olan veya istediğimiz şeyleri Tanrı'dan istemenin sadece bir yolu olmaktan çok daha fazlasıdır. İsa’nınMatta 6:9-13’deöğrencilerine vermiş olduğu örnek duayı düşünün. Bu duanın ilk üç isteği Tanrı’ya yöneltilmiştir (Adın kutsal kılınsın, Egemenliğin gelsin, Senin isteğin olsun). Son üç dilek ise, ilk üçünü yaptıktan sonra Tanrı'dan isteklerimizdir (Bugün bize gündelik ekmeğimizi ver, borçlarımızı bağışla, ayartılmamıza izin verme). Dua hayatımızı canlandırmak için yapabileceğimiz bir diğer şey de Mezmurları okumaktır. Mezmurlar’ın birçoğu, çeşitli şeyler için Tanrı’ya yürekten yakarışlardır. Mezmurlar’da tapınma, tövbe, şükran ve duayı Tanrı tarafından esinlendirilmiş şekliyle görmekteyiz.
Tanrı’yla daha yakın bir ilişkiye sahip olmak için yapabileceğimiz dördüncü şey, kendileriyle birlikte düzenli olarak ibadet edebileceğimiz bir inanlılar topluluğu bulmaktır. Bu, ruhsal büyümenin çok önemli bir öğesidir. Fazlasıyla sık bir biçimde, kiliseye “ondan ne alabilirim?” kafa yapısıyla yaklaşırız. Kalbimizi ve zihnimizi ibadet için hazırlamak için ender olarak zaman ayırırız. Yine, Mezmurlar’da Tanrı’nın halkından, gelip Kendisine tapınmaları için birçok çağrıda bulunduğunu görmekteyiz (örneğin, Mezmur 95:1-2). Tanrı bizi, tapınmak için huzuruna çıkmaya davet eder, bunu bize emreder. O’nun halkı olarak nasıl olur da olumlu karşılık vermeyiz? Düzenli olarak kiliseye katılmak, bize ibadet etmek için Rab'bin önüne gelme fırsatı vermekle kalmaz, aynı zamanda Rab'bin halkıyla paydaşlık etme fırsatı da verir. Rab’bin evine, ibadet etmek ve halkıyla paydaşlık etmek için geldikçe, bunun sonucu olarak Rab’be yaklaşmamız kaçınılmazdır.
Son olarak, Tanrı ile daha yakın bir ilişki, itaat dolu bir hayatın üzerine inşa edilir. İsa, yukarı odadaki öğrencilerine, “Beni seven sözüme uyar” demiştir (Yuhanna 14:23). Yakup, kendimizi itaat yoluyla Tanrı’ya teslim ettiğimizde, şeytana karşı koyup Tanrı’ya yaklaştığımızda O’nun da bize yaklaşacağını söyler (Yakup 4:7-8). Pavlus, Romalılar’da bize, itatimizin Tanrı’ya şükretmenin “yaşayan kurbanı” olduğunu söyler (Romalılar 12:1). Kutsal Kitap’ın itaat konusundaki tüm öğütlerinin, kurtuluşta aldığımız Tanrı’nın lütfuna vermemiz gereken cevabımız olarak sunulduğunu aklımızda tutmalıyız. Kurtuluşu itaatimiz aracılığıyla hak etmeyiz; bunun yerine, itaat, Tanrı’ya sevgi ve minnettarlığımızı göstermemizin yoludur.
Böylece, günah itirafı, Kutsal Kitap çalışması, dua, kiliseye düzenli katılım aracılığıyla Tanrı’yla daha yakın bir ilişki oluşturabiliriz. Bu oldukça basit, hatta basite indirgenmiş bir şey gibi görünüyor. Ama şunu düşünün: Diğer insanlarla nasıl daha yakın bir ilişki geliştirebiliriz? Onlarla sohbet ederek, kalplerimizi onlara açarak ve aynı zamanda onları dinleyerek zaman geçiririz. Yanlış yaptığımızda yanlışımızı kabul eder ve bağışlanma dileriz. Onlara iyi davranmaya ve onların ihtiyaçlarını karşılamak için kendi ihtiyaçlarımızı fedâ etmeye çalışırız. Göklerdeki Babamızla olan ilişkimiz de aslında bundan farklı değildir.
English
Tanrı ile nasıl daha yakın bir ilişkiye sahip olabilirim?
