Soru
Tanrı’yla yalnız zaman geçirmek neden önemlidir?
Yanıt
Tüm ilişkiler zaman alır. Tanrı’yla bir ilişki, birçok bakımdan başka ilişkilerden farklı olduğu halde, yine de, diğer ilişkilerle aynı kurallara sahiptir. Kutsal Kitap, Tanrı’yla olan ilişkimizi kavram haline getirmemize yardımcı olacak kıyaslamalarla doludur. Örneğin, Mesih damat ve Kilise de gelin olarak tasvir edilir. Evlilik, iki kişinin hayatlarını bir tek olarak birleştirmesidir (Yaratılış 2:24). Böylesine bir yakınlıkta birbiriyle yalnız olarak zaman geçirmek söz konusudur. Bir başka ilişki de, bir baba ile çocuğunun ilişkisidir. Çocukların anne babaya yakın olduğu ilişkiler, anne baba ile çocukların birbirleriyle “yalnız” zaman geçirdiği ilişkilerdir. Sevdiğimiz biriyle yalnız zaman geçirmek, o kişiyi gerçekten tanıma fırsatı sunar. Tanrı’yla yalnız zaman geçirmek de bundan farklı değildir. Tanrı’yla yalnız olduğumuzda, O’na yaklaşırız ve O’nu bir grup ortamında olduğundan farklı bir şekilde tanırız.
Tanrı bizimle “yalnız zaman” geçirmeyi arzular. Bizimle kişisel bir ilişki ister. Tanrı biz ana rahmindeyken bizi “örerek” bireyler olarak yaratmıştır (Mezmurlar 139:13). Tanrı, hayatlarımızın en özel ayrıntılarını, hatta başımızdaki saçların sayısını bile bilir (Luka 12:7). Serçeleri bile teker teker tanır ve “siz birçok serçeden daha değerlisiniz” der (Matta 10:29, 31). Bizi Kendisine yaklaşmaya ve Kendisini tanımaya davet eder (Yeşaya 1:18; Vahiy 22:17; Ezgiler Ezgisi 4:8). Tanrı’yı yakından tanımayı arzuladığımızda, O’nu erkenden arar (Mezmur 63:1) ve O’nunla zaman geçiririz. Meryem gibi, İsa’nın ayaklarının dibinde oturup O’nu dinleriz (Luka 10:39). Doğruluğa acıkıp susarız ve doyuruluruz (Matta 5:6).
Tanrı’yla yalnız zaman geçirmemizin belki de en iyi nedeni Kutsal Kitap’taki örnekleri izlemektir. Eski Antlaşma’da, Tanrı’nın peygamberleri, Kendisine yalnız olarak yaklaşmaya çağırdığını görüyoruz. Musa, yanan çalıda ve sonra da Sina Dağı’nda Tanrı’yla yalnız buluştu. Yazmış olduğu birçok mezmur, Tanrı’yla güvenli bir yakınlık yansıtan Davut, Saul’dan kaçarken Tanrı’yla birlikte zaman geçirdi (Mezmur 57). İlyas mağaradayken Tanrı’nın varlığı oradan geçti. Yeni Antlaşma olan İncil’de İsa Tanrı’yla yalnız zaman geçirdi (Matta 14:13; Markos 1:35; Markos 6:45-46; Markos 14:32-34; Luka 4:42; Luka 5:16; Luka 6:12; Luka 9:18; Yuhanna 6:15). İsa aslında bize de Tanrı’ya her zaman yalnızken dua etmemizi öğretmiştir: “Ama siz dua edeceğiniz zaman iç odanıza çekilip kapıyı örtün ve gizlide olan Babanız’a dua edin” (Matta 6:6a).
Asmamız olarak İsa’ya güvenmek için (Yuhanna 15:1-8) O’nunla doğrudan ve yakından bir bağlantımız olmalıdır. Dallar asmayla doğrudan bağlantılı olduğu ve asma aracılığıyla da diğer dallarla bağlantılı olduğu gibi, bizler de Mesih’le doğrudan bağlantılıyız ve bu yüzden de bir toplulukta payımız vardır. En iyi ruhsal beslenme için Tanrı’yla yalnız zaman geçiririz ve toplu olarak tapınırız. Tanrı’yla yalnız zaman olmadan, ihtiyaçlarımızın karşılanmadığını görürüz ve O’nun verdiği bol yaşamı gerçekten bilemeyiz.
Tanrı’yla yalnız zaman geçirmek bizi dikkat dağınıklığından kurtarır ve böylece O’na odaklanıp O’nun Sözü’nü işitebiliriz. O’nda kalarak, O’nun bizi yaşamaya çağırdığı yakınlığın tadını çıkarır ve O’nu gerçekten tanırız.
English
Tanrı’yla yalnız zaman geçirmek neden önemlidir?
