Soru
Tanrı'nın isteği nedir?
Yanıt
İnsanın isteği epey açıktır: Bir şeyin olmasını istediğimizde, onun gerçekleşmesini "arzu ederiz;" bir şey yaptığımızda o konudaki "isteğimizin" ne olduğunu göstermiş oluruz. Tanrı'nın isteği biraz daha karmaşıktır. Hatta tanrıbilimciler Kutsal Kitap'ta, Tanrı'nın isteğinin, egemen (belirleyici), açıklanmış (kesin) ve tahsis edici olmak üzere farklı yönlerini görürler.
Tanrı'nın egemen ya da belirleyici isteğine aynı zamanda O'nun "gizli" isteği adı da verilir. Bu istek, Tanrı'nın evrende gerçekleşen her şeyi atayan Egemen yönetici olduğunu gösterdiği için "egemen istek"tir. Tanrı'nın buyruklarıyla ilgili olduğundan "belirleyici istek"tir. Tanrı'nın buyurduğu şey gerçekleşene dek, genelde O'nun isteğinin bu yönünü bilmediğimizden "gizli isteği"dir. Tanrı'nın egemen isteğinin dışında hiçbir şey gerçekleşmez. Örneğin, Yusuf'un Mısır'a götürülmesi, Firavun'un hapishanesinde üzüntü çekmesi, kralın rüyalarını yorumlaması ve sonunda halkını kıtlıktan kurtarması ve herkes tarafından onurlandırılması (Yaratılış 37-50) Tanrı'nın egemen isteğiydi. İlk önce, Yusuf ve ağabeyleri, Tanrı'nın bu konulardaki isteğini hiç bilmiyorlardı ama Tanrı'nın isteği, gerçekleşen her adımda daha çok açıklık kazandı. Efesliler 1:11, Tanrı'yı "Her şeyi kendi isteği doğrultusunda düzenleyen" şeklinde tanımladığında O'nun egemen ya da belirleyici isteğinden söz etmektedir. Tanrı'nın Kendisi de egemen bir isteği olduğunu Yeşaya 46:10'da dile getirir: "Tasarım gerçekleşecek, istediğim her şeyi yapacağım." Tanrı egemen olduğu için, isteği hiçbir zaman engellenemez.
Tanrı'nın egemen veya belirleyici isteği, etkili isteği ile izin veren isteği olarak ayrılabilir. Bunu yapmamız gerekir çünkü Tanrı her şeyin gerçekleşmesine doğrudan "neden olmaz." Buyruklarının bazıları etkileyicidir (yani Tanrı'nın arzusuna doğrudan katkıda bulunurlar), buyruklarının diğerleri izin vericidir (yani, Tanrı'nın arzusunun dolaylı olarak yerine gelmesine izin verirler). Tanrı egemen olduğundan, tüm olaylar ve olanlara en azından "izin vermesi" gerekir. Tanrı, egemen isteğinin içinde, Kendisini memnun eden birçok şeyin gerçekleşmesine izin vermeyi seçer. Yine Yusuf ve kardeşleri örneğinden hareketle, Tanrı, belirleyici isteğiyle Yusuf'un kaçırılıp köleleştirilmesine izin vermeyi seçmiştir. Tanrı'nın izin verici isteği, daha büyük bir iyiliği gerçekleştirmek için Yusuf'un ağabeylerinin günahına izin verdi (bkz. Yaratılış 50:20). Tanrı'nın, Yusuf'a yapılan her kötülükte, duruma el atma gücü vardı, ama O kötülüğe "izin verdi," olayların gerçekleşmesini bu sınırlı anlamda egemence "istedi."
Tanrı'nın vahyedilmiş ya da kesin isteği bizden saklı değildir. Tanrı'nın isteğinin bu yönü, Tanrı'nın Kutsal Kitap'ta bize bildirmeyi seçtiklerini içerir, Tanrı'nın ilkeleri Kutsal Kitap'ta açıkça bildirilmiştir. "Ey insanlar, RAB iyi olanı size bildirdi; Adil davranmanızdan, sadakati sevmenizden ve alçakgönüllülükle yolunda yürümenizden başka Tanrınız RAB sizden ne istedi?" (Mika 6:8). Tanrı'nın kesin isteği, Tanrı'nın bizden yapmamızı (ya da yapmamamızı) istediği şeydir. Örneğin, sevgiyle gerçeğe uymamızın (Efesliler 4:15) ve Tanrı'ya dönmemizin (Elçilerin İşleri 3:19) Tanrı'nın isteği olduğunu biliriz. Zina etmememiz (1. Korintliler 6:18) ya da sarhoş olmamamız (Efesliler 5:18) da Tanrı'nın bildirilmiş isteğidir. Tanrı'nın bildirilmiş isteği sürekli olarak, "Saf adama bilgelik verir" (Mezmur 19:7).
Tanrı'nın vahyedilmiş ya da kesin isteğini yerine getirmek zorundayız ancak itaatsizlik etme kapasitesine de sahibiz. Tanrı'nın Adem ve Havva için vahyedilmiş isteği, verimli olup çoğalmaları, yeryüzünü denetimlerine almaları ve belirli bir ağacın meyvesinden yememeleriydi (Yaratılış 1–2). Ne yazık ki onlar, Tanrı'nın vahyedilmiş isteğine asilik ettiler (Yaratılış 3). Katlandıkları sonuçlar günahlarını mazur gösteremediklerini bildirir. Böyle bir şey suçluluğumuzu ortadan kaldırırmışçasına günahımızın Tanrı'nın egemen isteğini yerine getirdiğini de iddia edemeyiz. İsa'nın acı çekip ölmesi Tanrı'nın isteğiydi ama O'nun ölümünü sağlayanlar yine de sorumlu tutuldular (Markos 14:21).
Tanrı'nın tahsis edici isteği O'nun "tutumu" ve Kendisini memnun eden ya da etmeyen isteğiyle ilgilidir. Örneğin, Tanrı, "bütün insanların kurtulup gerçeğin bilincine erişmesini ister" (1. Timoteos 2:4). Bu, Tanrı'nın kayıplar için olan isteğinin bir dışavurumudur: Tanrı onların kurtulmasını ister (eğer istemeseydi, Kurtarıcı'yı yollamazdı). Tanrı'nın yüreği, herkesin kurtulmasını arzulasa da, herkes kurtulmamıştır. O zaman, Tanrı'nın isteğiyle egemen iradesi arasındaki fark nedir?
Özetle, Tanrı'nın isteğinin üç yönü vardır: 1) Tanrı'nın egemen isteği, O'nun değiştirilemez buyruklarında bildirilmiştir. Tanrı ışık olmasını buyurmuştur ve ışık olmuştur (Yaratılış 1:3); bu O'nun etkileyici buyruğuna bir örnektir. Tanrı, İblis'in Eyüp'e işkence etmesine izin vermiştir (Eyüp 1:12); bu O'nun izin veren buyruğuna bir örnektir. 2) Tanrı'nın vahyedilen isteği, bize kutsallık içinde yaşamamız için verilmiş olan ilkelerindedir. Bizler bu buyruklara karşı gelme yeteneğine sahibiz ama hakkına sahip değiliz. 3) Tanrı'nın isteği, O'nun tutumudur. Tanrı zaman zaman, kötü kişinin ölümü gibi Kendisine zevk vermeyen bir şeyi buyurur (bkz. Hezekiel 33:11).
English
Tanrı'nın isteği nedir?
