Soru
Aklanma Nedir?
Yanıt
Basitçe söylemek gerekirse, aklamak doğru ilan etmektir. Aklanma, Tanrı'nın bir günahkârın Mesih'e olan imanı nedeniyle doğru olduğunu ilan ettiği bir eylemdir. Bir ilahiyatçıya göre, "aklanmanın temel fikri, doğru yargıç olan Tanrı'nın, Mesih'e iman eden kişinin günahkâr olsa da doğru olduğunu, Mesih'te Tanrı'yla doğru bir ilişkiye girdiği için doğru olarak görüldüğünü beyan etmesidir" (Ladd, G. E., A Theology of the New Testament, Eerdmans, 1974, s. 437).
Doğru anlaşıldığında, aklanma günahkârın içinde herhangi bir değişiklikle değil, Tanrı'nın günahkâr hakkındaki beyanıyla ilgilidir. Yani, aklanma kendi başına kimseyi kutsal yapmaz; sadece Tanrı'nın önünde suçsuz olduğunu ve bu nedenle kutsal olarak kabul edildiğini ilan eder. Günahkârda kutsallığa doğru gerçek değişim, aklanmayla ilgili olan ancak tanım gereği ondan farklı olan kutsallaştırma ile gerçekleşir.
İnanlılarla ilgili olarak aklanmayı açıklayan esas bölümlerden biri Romalılar 3:21-26'dır: “Ama şimdi Yasa'dan bağımsız olarak Tanrı'nın insanı nasıl aklayacağı açıklandı. Yasa ve peygamberler buna tanıklık ediyor. Tanrı insanları İsa Mesih'e olan imanlarıyla aklar. Bunu, iman eden herkes için yapar. Hiç ayrım yoktur. Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kaldı. İnsanlar İsa Mesih'te olan kurtuluşla, Tanrı'nın lütfuyla, karşılıksız olarak aklanırlar. Tanrı Mesih'i, kanıyla günahları bağışlatan ve imanla benimsenen kurban olarak sundu. Böylece adaletini gösterdi. Çünkü sabredip daha önce işlenmiş günahları cezasız bıraktı. Bunu, adil kalmak ve İsa'ya iman edeni aklamak için şimdiki zamanda kendi adaletini göstermek amacıyla yaptı.” Aklanma ile ilgili bazı önemli gerçeklere dikkat çekilmelidir:
Aklanma yasadan ayrı olarak gelir; yani kurallara uyarak ya da kendi iyi işlerimizle aklanmayı kazanamayız.
Aklanma Mesih'in kurban olarak ölümüyle mümkün kılınmıştır; Mesih'in dökülen kanına dayanır.
Aklanma, İsa Mesih'in kurbanını imanla kabul edenlere verilen Tanrı'nın karşılıksız ve lütufkâr armağanıdır.
Aklanma Tanrı'nın doğruluğunu gösterir.
Tanrı'nın günahkârı aklamasıyla ilgili birkaç şey vardır:
1) Günahın cezası olan ölümün ortadan kaldırılması (Romalılar 3:23; 8:1; 1. Petrus 2:24).
2) Günahımız nedeniyle kaybettiğimiz Tanrı'nın lütfuna yeniden kavuşmamız (Yuhanna 3:36). Aklanma kelime anlamının ötesindedir, tam kabuldür. Böylece artık Tanrı'nın dostları (Yakup 2:23) ve Mesih'le birlikte ortak mirasçılar oluruz (Romalılar 8:17).
3) Mesih'in doğruluğunun bizim hesabımıza yazılması (Romalılar 4:5-8). Yargı karşısında doğru olduğumuz ilan edilir, çünkü "Tanrı, günahı bilmeyen Mesih'i bizim için günah sunusu yaptı. Öyle ki, Mesih sayesinde Tanrı'nın doğruluğu olalım" (2. Korintliler 5:21).
(Yukarıdaki üç nokta Henry Thiessen' in Lectures in Systematic Theology adlı kitabından uyarlanmıştır, Vernon Doerksen tarafından gözden geçirilmiştir, Eerdmans, 1979, s. 275-277).
Kurtuluşumuz anında aklanırız, doğru ilan ediliriz. İsa Mesih aklanmamız için gereken işi çarmıhta tamamlamıştır. “Böylece şimdi O'nun kanıyla aklandığımıza göre, O'nun aracılığıyla Tanrı'nın gazabından kurtulacağımız çok daha kesindir” (Romalılar 5:9). "İsa suçlarımız için ölüme teslim edildi ve aklanmamız için diriltildi" (Romalılar 4:25).
Şu soru ortaya çıkar: "Aklanma adil midir? Eğer Tanrı kutsalsa, suçlu bir günahkârı nasıl affedebilir?" Yanıt şudur: aklanma günahımızı haklı çıkarmaz, günahımızı görmezden gelmez ya da günahımızı onaylamaz. Aksine, günahımız tamamen cezalandırılmıştır, Mesih bizim yerimize cezamızı üstlenmiştir. O bizim yerimize geçmiştir (1. Petrus 3:18). Tanrı'nın gazabı Mesih'te tatmin edildiği için (Yeşaya 53:4-6), cezadan kurtulmuş oluruz (Romalılar 8:1) ve Tanrı hem "doğru hem de adil olmaya devam eder ve İsa'ya iman eden günahkârları kendi gözünde doğru kılar" (Romalılar 3:26).
Tanrı bizi Mesih'e iman aracılığıyla lütufla akladığı için, artık Tanrı'yla barış içindeyiz (Romalılar 5:1). Kâhin Yeşu gibi, "kirli giysilerimizden" sıyrıldık (Zekeriya 3:4) ve benzetmedeki kaybolan oğul gibi, artık "en iyi kaftanı" giyiyoruz (Luka 15:22). Baba Tanrı bizi kusursuz ve lekesiz olarak görür ve biz de kendimizi "iyi işlere vermeliyiz" (Titus 3:14).
Romalılar 5:18-19 aklanmanın temelini ve sonucunu özetlemektedir: “İşte, tek bir suçun bütün insanların mahkûmiyetine yol açtığı gibi, bir doğruluk eylemi de bütün insanlara yaşam veren aklanmayı sağladı. Çünkü bir adamın sözdinlemezliği yüzünden nasıl birçoğu günahkâr kılındıysa, bir adamın söz dinlemesiyle birçoğu da doğru kılınacaktır.”
English
Aklanma Nedir?
