Soru
Bir Hristiyan bayramları kutlamalı mıdır?
Yanıt
Kutsal Kitap hiçbir yerde Hristiyanlara bayram kutlamalarını emretmez. Şükran Günü, Sevgililer Günü, Anma Günü, İşçi Bayramı, Bağımsızlık Günü, doğum günleri, yıldönümleri gibi günlerden Kutsal Yazılar'da bahsedilmez. Kutsal Kitap Noel ya da Paskalya kutlamalarını bile emretmez. Modern bayramların kutlanmasına ilişkin Kutsal Kitap'ta herhangi bir emir ya da emsal olmaması, bazılarının Hristiyan olarak kabul edilen bayramlar da dahil olmak üzere bu günleri kutlamaktan kaçınmasına neden olmuştur.
Kutsal Yazılar'da bahsedilen tek bayramlar Yahudi bayram günleridir: Fısıh (Markos 14:12), Mayasız Ekmek (Levililer 23:6), İlk Ürünler (Levililer 23:10; 1. Korintliler 15:20), Hasat (Levililer 23:15; Elçilerin İşleri 2:1), Anma (Levililer 23:24), Günahların Bağışlanma Günü (Levililer 23:27) ve Çardak (Levililer 23:34). Purim Bayramı'nın kökeni Ester 9:18-32'de ayrıntılı olarak anlatılır ve Yuhanna 10:22-23'te Tapınağın Açılışını Anma Bayramı 'ndan (ya da Hanuka) söz edilir. Birçok bilgin Yuhanna 5:1'de bahsedilen bayramın adı verilmemiş olsa da Purim olduğuna inanmaktadır. Eski Antlaşma'da ayrıca yılın her yeni ayının Tanrı'ya adanmasını simgeleyen Yeni Ay bayramından da söz edilir. Yeni Ay bayramları kurbanları, boruların çalınmasını (Çölde Sayım 10:10), tüm iş ve ticaretin askıya alınmasını (Nehemya 10:31) ve sosyal ya da aile ziyafetlerini (1. Samuel 20:5) içerirdi. Bu bayramların hiçbiri, Kutsal Kitap'ta yer almaları anlamında "Kutsal Kitap'a ait" olmalarına rağmen, Hristiyanlar için zorunlu değildir. İsa Mesih yasayı yerine getirmek (Matta 5:17) ve yeni bir antlaşma kurmak (Luka 22:20) için gelmiştir ve Yahudi bayramları O'nda tamamlanmaktadır.
Kutsal Kitap'ta Yeni Antlaşma Hristiyanları'nın bayramları kutlaması için bir emir olmasa da, bunu yapmaktan men eden bir yasak da yoktur. Kutsal Kitap hiçbir zaman bayramları kutlamanın aleyhinde konuşmaz. Sadece buna dayanarak bile Hristiyanların bayram kutlamalarına izin verilebilir.
Bazı Hristiyanlar bayramları kutlamaktan kaçınmaktadır çünkü günümüzde kutlanan bayramların birçoğu -genellikle "Hristiyan" bayramları olarak etiketlenenler de dahil olmak üzere- şüpheli kökenlere sahiptir. Bazı bayramların Hristiyanlarca kutlanmasının pagan kutlamalarının yeniden canlandırılması anlamına gelebileceği doğrudur. Eski bir pagan bayramı Tanrı'nın yüceliği için "kurtarılmış", yeni bir anlam yüklenmiş ve Rab'be tapınmak için tasarlanmış farklı geleneklerle süslenmiştir. Bazı Hristiyanlar bu bayramların tarihsel pagan çağrışımlarını görmezden gelemezken, diğerleri tarihle yüzleşerek Tanrı'nın adını yüceltmek için modern bir fırsat olduğu için Tanrı'ya şükretmektedir.
Bazı bayramlar diğerlerine kıyasla Hristiyanlıkla daha açık bir şekilde uyumludur. Noel ve Paskalya, elbette, İsa'nın doğumu ve dirilişinin Hristiyan kutlamalarıdır. Şükran Günü ise Kutsal Kitap'taki minnettarlık idealini teşvik eder. Bu tür bayramlar Hristiyanlara kutlama yapmak için pek çok neden verir. Cadılar Bayramı ve Groundhog Günü gibi diğer bayramları Kutsal Kitap inançlarıyla ilişkilendirmek biraz daha zordur.
Bir bayramı kutlayıp kutlamamaya karar vermeye çalışan Hristiyanlar birkaç şeyi göz önünde bulundurmalıdır:
a) Bayram herhangi bir şekilde yanlış öğretiyi, batıl inancı veya ahlaksızlığı teşvik ediyor mu (Galatyalılar 5:19-23)?
b) Bir bayramda gözlemlediğimiz şey için Tanrı'ya şükredebilir miyiz (1. Selanikliler 5:16-18)?
c) Bayramı kutlamak Hristiyan tanıklığımızı ya da şahitliğimizi zayıflatır mı (Filipililer 2:15)?
d) Bayramın unsurlarını "kurtarmanın" ve bunları Tanrı'yı yüceltmek için kullanmanın bir yolu var mı (1. Korintliler 10:31)?
Tüm bu soruları sorarken Tanrı'ya dua etmeli ve O'ndan bize yol göstermesini istemeliyiz (Yakup 1:5).
Nihayetinde, bayramların kutlanması bir vicdan meselesidir. Romalılar 14:4-6a bunu açıkça ortaya koyar: "Sen kimsin ki, başkasının kulunu yargılıyorsun? Kulu haklı çıkaran da haksız çıkaran da efendisidir. Kul haklı çıkacaktır. Çünkü Rab'bin onu haklı çıkarmaya gücü vardır. Kimi bir günü başka bir günden üstün sayar, kimi her günü bir sayar. Herkesin kendi görüşüne tam güveni olsun. Belli bir günü kutlayan, Rab için kutlar." Bu bölümden birkaç ilke çıkarabiliriz:
1) Hristiyanlar bayramların kutlanması konusunda samimi anlaşmazlıklara sahip olabilirler ve bu tür anlaşmazlıklar bir çatışma kaynağı olmamalıdır.
2) Her birimiz kendi eylemlerimiz için Tanrı'ya hesap vermeliyiz.
3) Bayramları kutlama konusunda başka bir inanlıyı yargılama hakkına sahip değiliz.
4) "Özel" olarak kabul ettiğimiz herhangi bir günde, gözlemimiz "Rab'be" olmalıdır.
English
Bir Hristiyan bayramları kutlamalı mıdır?
