Soru
Bir Hristiyan herhangi bir şekilde zamanın sonu hazırlıklarıyla ilgilenmeli mi?
Yanıt
Gökyüzü düşüyor! Son yaklaşıyor! Zamanın sonu için şimdi hazırlanın! Yüzyıllardır insanlar dünyanın sonunun geleceğini ya da başka bir felaketin yaşanacağını tahmin etmekte ve bu tutkularıyla hareket eden çok sayıda insan buna hazırlanmaya çalışmaktadır. Hazırlıkçılar, kıyamet gününü beklerken yiyecek, silah ve diğer malzemeleri stoklamalarıyla bilinirler. Hristiyanlar bile, Kutsal Kitap'taki önpeygamberlikleri korku ve güncel olaylarla karıştırarak zamanın sonu tahminlerine kapılmışlardır. Bazı Hristiyanlar Armageddon'a, İsa'nın dönüşüne ya da Üçüncü Dünya Savaşı'na (hangisi önce gelirse) fiziksel olarak hazırlanmaları gerektiğine inanıyor. Elbette İsa geri dönecek ve bildiğimiz dünya bir gün sona erecek, ancak Hristiyanlar hazırlık yapmalı mı? Kutsal Kitap kıyamet günü hazırlıkları hakkında bir şey söylüyor mu?
Hazırlanmak büyük bir iş. Yaklaşan son hakkında içeriden bilgi vaat eden ve yiyeceklerin saklanması, konservelenmesi veya dondurularak kurutulması ve suyun arıtılması hakkında talimatlar veren web siteleri, kitaplar ve ürünler bol miktarda bulunmaktadır. 1990'ların sonundaki Y2K korkusu, şu anki hazırlık eğilimini başlattı ve dünya daha da çılgınlaştıkça bu uygulama devam etti. Y2K çılgınlığı sırasında binlerce kişi evlerini sattı ve nükleer ya da kimyasal bir saldırı veya dünya çapında bir mali çöküş durumunda aileleri için sığınaklar kazdı. Bazı bölgelerde hazırlıkçı zihniyeti hala güçlü bir şekilde devam ediyor, hatta kolluk kuvvetleriyle çatışmalara bile yol açıyor.
Bazı insanlar sadece güneş enerjisi kullanarak, kendi yiyeceklerini yetiştirerek ve süt ürünleri ve et için çiftlik hayvanları besleyerek daha kendi kendine yetebilen yaşam tarzları yaşamak istiyor. Günlük hayatta kalmak için kamu hizmeti şirketlerine ve süpermarketlere daha az bağımlı olmanın akıllıca olduğunu düşünürler, ancak bu insanlar paranoya ve korku ile motive olmazlar. Tam anlamıyla hazırlıkçı sayılmazlar ancak yaşam tarzlarını basitleştirmeye odaklanmışlardır. Birçok Hristiyan, özellikle de evde eğitim gören topluluklar arasında bu yaşam tarzını çeşitli derecelerde benimsemiştir. Mahsul ve çiftlik hayvanı yetiştirmenin aileleri için daha iyi bir yaşam tarzı olduğunu düşünüyorlar ve elektrik kesintisinden terörizme kadar pek çok acil duruma hazırlıklı olmalarını da bir bonus olarak görüyorlar.
Bir kişinin "hazırlıkçı" olarak kabul edilebilmesi için, yaklaşan bir felakete hazırlanma düşüncesiyle meşgul olması gerekir. Bazı aşırı hazırlıkçılar işlerini bırakmış, yeraltı sığınaklarına girmiş ve her şeyin sonunu beklemek için tamamen uzaklaşmışlardır. Her olumsuz haberi haklı olduklarının ve kıyamet gününün çok yakında olduğunun kanıtı olarak görüyorlar. Hristiyanların bu şekilde davranmaları, "gidin ve bütün ulusları öğrencileriniz olarak yetiştirin" (Matta 28:19) şeklindeki görevimizi gözden kaçırdıkları anlamına gelmektedir. Ayrıca Tanrı'nın halkının korku içinde yaşamaması gerektiği gerçeğini de gözden kaçırmışlardır (Yeşaya 41:10; Matta 10:28). 1. Petrus 3:14 şöyle der: "Doğruluk uğruna acı çekseniz bile, ne mutlu size! İnsanların “korktuğundan korkmayın, ürkmeyin.”
Korku ya da benmerkezci hayatta kalmacılık hazırlık için motivasyon olduğunda, Kutsal Yazılar tarafından desteklenemeyen bir yaşam tarzı haline gelir. Bu dünyanın evimiz olmadığını hatırlayarak bu dünyada akıllıca yaşamalıyız (İbraniler 13:14). Ve başkalarını da kendimizi sevdiğimiz gibi sevmeliyiz (Galatyalılar 5:14; Luka 10:27). Hazırlıkçılar çoğunlukla kendilerini korumayı en büyük hedefleri olarak görürler. Kendileri ve aileleri için stok yaparlar. Peki ya komşuları? Kriz anında ihtiyaç duyabilecek olanlar ne olacak? Silahlar ne için? Barikatlı kapılarını çalmaya gelen aç aileleri vurmaya hazırlar mı? Kıyamete hazırlık zihniyeti kendi başına umutsuz bir hayata bürünebilir ve Hristiyanları kesinlikle Hristiyanlık dışı bir yola sürükleyebilir.
Bazı Hristiyanlar, felaket durumunda topluluğun ihtiyaçlarını karşılayabilmek amacıyla hazırlıkçı bir yaşam tarzını benimsemişlerdir. Halihazırda ürün sattıkları devasa depolama tesislerine sahip olabilirler ve yiyecek depolarını Yusuf'un ambarlarına benzetebilirler (Yaratılış 41:46-57). Hatta bazı insanlar topluluk bahçeleri ve mahalle hayvan ahırları oluşturmuş ve bu ortak girişimde komşularının dostluğundan keyif almışlardır. Böyle bir motivasyon benmerkezci olmadığı için Rab'bi hoşnut eder (Filipililer 2:4).
Eğer Rab bu eylemi Kendi krallığını ilerletmek ve başkalarına hizmet etmek için bir araç olarak yönlendiriyorsa, bir Hristiyan hazırlıkçı olabilir (1. Korintliler 10:31; Matta 6:33). Eğer kişinin yüreğindeki güdü sevgi ve Tanrı'nın verdiklerini Müjde'yi paylaşmak ve ihtiyaç anında mümkün olduğunca çok insanla ilgilenmek için kullanma arzusuysa, o zaman hazırlık yapmak Kutsal Kitap'a uygun bir seçimdir. Ancak, çoğu hazırlık korku ve kendini koruma güdüsüyle yapılır. İman eksikliğinden kaynaklanır ve Romalılar 14:23 "imana dayanmayan her şey günahtır" der. Bir Hristiyan'ın kıyamet günü hazırlığına katılma nedenleri, Tanrı'nın onaylayıp onaylamadığını belirleyen şeydir.
English
Bir Hristiyan herhangi bir şekilde zamanın sonu hazırlıklarıyla ilgilenmeli mi?
