Soru
Sonsuzluğu cehennemde geçirmek günah için nasıl adil bir ceza olabilir?
Yanıt
Bu, Tanrı'nın doğası, insanın doğası ve günahın doğası olmak üzere üç şeyi tam olarak anlamayan birçok insanı rahatsız eden bir konudur. Düşmüş, günahlı insanlar olarak, Tanrı'nın doğası bizim için kavranması zor bir kavramdır. Tanrı'yı, bize olan sevgisinin bütün diğer özelliklerine baskın çıkan şefkatli ve merhametli bir Varlık olarak görmeye yatkınızdır. Tanrı tabii ki sevgi dolu, şefkatli ve merhametlidir ama ilk ve en önemli olarak, kutsal ve doğru bir Tanrı'dır. O kadar kutsaldır ki, günahı hoş göremez. Öfkesi kötüler ve itaat etmeyenlere karşı alevlenen bir Tanrı'dır (Yeşaya 5:25; Hoşea 8:5; Zekeriya 10:3). O sadece sevgi dolu bir Tanrı olmakla kalmaz, O sevginin ta Kendisidir! Ama Kutsal Kitap aynı zamanda bize O'nun her türlü günahtan nefret ettiğini de söyler (Süleyman'ın Özdeyişleri 6:16-19). Tanrı merhametli olduğu halde, merhametinin bir sınırı vardır. "Bulma fırsatı varken RAB'bi arayın, yakındayken O'na yakarın. Kötü kişi yolunu, fesatçı düşüncelerini bıraksın; RAB'be dönsün, merhamet bulur, Tanrımız'a dönsün, bol bol bağışlanır" (Yeşaya 55:6-7).
İnsanlık günah tarafından yozlaştırılmıştır ve bu günah da her zaman doğrudan Tanrı'ya karşıdır. Davut, Bat-şeva'yla zina işleyip Uriya'yı öldürterek günah işlediğinde duasında şu ilginç sözleri söylemişti: "Sana karşı, yalnız sana karşı günah işledim, senin gözünde kötü olanı yaptım…" (Mezmur 51:4). Davut, Bat-Şeva ve Uriya'ya karşı günah işlemiş olduğundan nasıl yalnız Tanrı'ya karşı günah işlemiş olduğunu iddia edebiliyordu? Davut her türlü günahın nihai olarak Tanrı'ya karşı olduğunu anlamıştı. Tanrı sonsuz bir Varlıktır (Mezmur 90:2). Bunun sonucu olarak, her günah sonsuz cezayı gerektirir. Tanrı'nın kutsal, kusursuz ve sonsuz karakteri sizin günahınızdan ötürü rencide olmuştur. Bizim fani akıllarımıza göre günahımız sadece kısa süreli bir şey olduğu halde, zamanın dışında olan Tanrı için, nefret ettiği günah devam edip gider. Günahımız sonsuzluk boyunca Tanrı'nın önündedir ve O'nun kutsal adaletini tatmin etmek için sonsuzluk boyunca cezalandırılmalıdır.
Kimse bunu cehennemde olan birisinden daha iyi anlayamaz. Buna kusursuz bir örnek, zengin adam ile Lazar'ın öyküsüdür. Bu adamların ikisi de ölmüş ve Lazar cennete, zengin adam da cehenneme gitmiştir (Luka 16). Tabii ki, zengin adam günahlarının sadece yaşamı sırasında işlenmiş olduğunun bilincindeydi. Ama ilginçtir ki, hiçbir zaman, "Ben nasıl buraya geldim?" demez. Bu soru cehennemde hiç sorulmaz. "Bunu gerçekten hak ediyor muyum? Bunun biraz aşırı olduğunu, fazla sert bir ceza olduğunu düşünmüyor musun?" dememiştir. Sadece birisinin hâlâ hayatta olan kardeşlerine gidip onları kendi kaderi konusunda uyarmasını istemiştir.
Bu zengin adam gibi, cehennemdeki her günahkâr da orada olmayı hak ettiğini tam olarak anlar. Her günahkârın tamamen bilgilendirilmiş, kesinlikle farkında ve hassas olan bir vicdanı vardır ve bu vicdan cehennemde ona işkence yapar. Cehennemdeki işkence deneyimi budur: Oradaki bir insan kendisini bıkmadan usanmadan, bir dakika rahat vermeden suçlayan bir vicdana sahip olaraktan günahının tamamen bilincindedir. Günahın suçluluğu, utanç ve sonsuz bir kendinden nefret oluşturacaktır. Zengin adam, yaşamı boyunca işlediği günahların sonsuz cezasının adil ve hak edilmiş olduğunu biliyordu. Cehennemde olmaya hiçbir zaman itiraz etmeyişi ve onu sorgulamayışı da bundandı.
Sonsuz lanet, sonsuz cehennem ve sonsuz ceza gerçekleri korkutucu ve rahatsız edicidir. Ama bunlardan korkmamız iyi bir şeydir. Bu insana merhametsiz bir şey gibi gelse de, iyi bir haber vardır. Tanrı bizi sever (Yuhanna 3:16) ve cehennemden kurtarılmamızı ister (2 Petrus 3:9). Ama Tanrı aynı zamanda adil ve doğru olduğu için günahımızın cezasız bırakılmasına izin veremez. Günahımızın bedelini birisinin ödemesi lazımdır. Tanrı büyük merhameti ve sevgisinde günahımız için Kendisi bir ödeme sağlamıştır. Oğlu İsa Mesih'i, çarmıhta bizim için ölerek günahlarımızın cezasını ödemeye göndermiştir. İsa'nın ölümü sonsuz ölümdü çünkü O, bizim sonsuz günah borcumuzu kendimizin sonsuzluk boyunca cehennemde ödememiz gerekmemesi için ödeyen sonsuz Tanrı/adamdır (2 Korintliler 5:21). Eğer Tanrı'dan Mesih'in sunduğu kurbanı temel alarak bizi bağışlamasını ister, günahımızı itiraf eder ve Mesih'e iman edersek, kurtarılır, bağışlanır ve temizleniriz ve cennette bize sonsuz bir ev vaat edilir. Tanrı bizi o kadar çok sevmiştir ki, kurtulmamız için gereken yolu sağlamıştır. Ancak O'nun sonsuz yaşam armağanını ret edersek o kararın sonsuz sonuçlarıyla karşı karşıya kalırız.
English
Sonsuzluğu cehennemde geçirmek günah için nasıl adil bir ceza olabilir?
