Soru
Evlilik için doğru zaman ne zamandır?
Yanıt
Evlilik için doğru zaman her kişi için farklıdır ve her durum için değişiktir. Olgunluk düzeyleri ve yaşam deneyimleri değişken etkenlerdir; bazı insanlar 18 yaşındayken evliliğe hazırdır, bazıları hiçbir zaman hazır olmaz. A.B.D.’deki boşanma oranı yüzde 50 olduğundan toplumumuzun büyük bir kısmının evliliği sonsuz bir adanmışlık olarak görmediği açıktır. Ancak bu genelde Tanrı’nın görüşüne aykırı olan dünyanın görüşüdür (1 Korintliler 3:18).
Başarılı bir evlilik için kuvvetli bir temel şarttır ve bu kişi potansiyel bir eşle daha çıkmaya ya da flört etmeye başlamadan önce kafasında karar vermiş olduğu bir şey olmalıdır. Hristiyan hayatımız sadece Pazar günleri kiliseye gitmek ve Kutsal Kitap etütlerine katılmaktan çok daha fazlasını içermelidir. Tanrı’yla sadece İsa Mesih’e güvenmek ve itaat etmekle oluşan kişisel bir ilişkimiz olmalıdır. Evliliğe atılmadan önce kendimizi evlilik konusunda eğitmeli ve Tanrı’nın evlilik konusundaki görüşlerini öğrenmeye çalışmalıyız. Kişi, Kutsal Kitap’ın sevgi, adanmışlık, cinsel ilişkiler, karı ve kocanın rolleri ve evliliğe adanmadan önce bizden neler beklediğini bilmelidir. Ayrıca en az bir Hristiyan evli çifti örnek almak da önemlidir. Daha yaşlı bir çift, başarılı bir evlilik için neler gerektiği, (fizikselin ötesinde) yakınlık oluşturmak, imanın ne kadar değerli olduğu vb. gibi konulardaki soruları yanıtlayabilir.
Evlenecek bir çiftin ayrıca birbirlerini çok iyi tanıdıklarından da emin olmaları gerekir. Birbirlerinin evlilik, para, birbirlerinin ailesi, çocuk yetiştirme, disiplin, karı ve kocanın görevleri, sadece bir tanesinin mi, yoksa ikisinin birden mi evin dışında çalışacağı ve diğer kişinin ruhsal olgunluk düzeyini bilmelidirler. Birçok insan eşinin Hristiyan olduğunu söylemesine güvenerek evlenir ancak sonra bunun doğru olmadığını öğrenir. Evliliği düşünen her çiftin bir Hristiyan evlilik danışmanı ya da vaizden danışmanlık alması gerektir. Hatta birçok vaiz, çiftle danışmanlık ortamında birkaç kez buluşmadıkça evlilik törenini yapmayı kabul etmez.
Evlilik sadece bir adanmışlık değil, aynı zamanda Tanrı’yla da bir antlaşmadır. Kişinin, eşi ister zengin, ister fakir, ister sağlıklı, ister hasta, ister fazla kilolu, ister fazla zayıf, ister sıkıcı olsun, hayatının sonuna kadar öbür kişiyle kalma vaadidir. Bir Hristiyan evlilik, kavga, öfke, yıkım, felaket, depresyon, acılık, bağımlılık ve yalnızlık dahil her durumda dayanmalıdır. Evliliğe hiçbir zaman boşanmayı bir seçenek ya da hatta son damla bardağı taşırdığında yapılacak bir şey görerek girilmemelidir. Kutsal Kitap, Tanrı’yla her şeyin mümkün olduğunu söyler (Luka 18:27) ve buna evliliğin de dahil olduğu kesindir. Eğer bir çift başlangıçta birbirlerine adanmış kalma ve Tanrı’yı ilk sıraya koyma kararını verirse çok mutsuz bir durumun kaçınılmaz çözümü boşanma olmayacaktır.
Tanrı’nın bize kalbimizin arzularını vermeyi istediğini hatırlamak önemlidir ama bu ancak eğer bizim arzularımız O’nunkilere uygunsa mümkündür. İnsanlar sık sık, “bu kendilerine doğru bir şey gibi gözüktüğü” için evlenir. Çıkmanın ve hatta evliliğin ilk dönemlerinde eşinizin geldiğini görünce dizlerinizin bağı çözülür. Romantizm yüksektir ve kendinizi “aşık” hissedersiniz. Birçok kişi bu duygunun sonsuza dek devam etmesini bekler. Ancak gerçekte devam etmez. Bu duygular yok oldukça bunun sonucu, hayal kırıklığı, hatta boşanma olabilir ama başarılı evliliklerdeki kişiler diğer kişiyle birlikte olmanın verdiği heyecanın sona ermesi gerekmediğini bilir. Dizlerin bağının çözülmesinin yerini daha derin bir sevgi ve daha kuvvetli bir adanmışlık, daha sağlam bir temel ve bozulamaz bir güvenlik alır.
Kutsal Kitap, sevginin duygulara bağlı olmadığı konusunda açıktır. Bu bize düşmanlarımızı sevmemizin söylenmesinden de bellidir (Luka 6:35). Gerçek sevgi ancak Kutsal Ruh’un kurtuluşumuzun meyvesini geliştirip bizim aracılığımızla çalışmasına izin verdiğimizde mümkündür (Galatyalılar 5:22-23). Bu, günlük bazda kendimize ve bencilliğimize ölmek ve Tanrı’nın bizim aracılığımızla parlamasına izin vermek için verdiğimiz bir karardır. Pavlus, 1 Korintliler 13:4-7 bize başkalarını nasıl sevmemiz gerektiğini söyler: “Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez. Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz. Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir. Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır.” Evlilik için doğru zaman, başka birisini 1 Korintliler 13:4-7 tanımladığı şekilde sevmeye hazır olduğumuz zamandır.
English
Evlilik için doğru zaman ne zamandır?
