Soru
Duada aracılık etmek nedir?
Yanıt
Basitçe açıklamak gerekirse, duada aracılık etmek, başkaları için dua etmek demektir. Eski Antlaşma’da başkaları için duada aracılık eden kişilerin rolü büyüktü, bunu İbrahim, Musa, Davut, Samuel, Hizkiya, İlyas, Yeremya, Hezekiel ve Daniel’in durumlarında görüyoruz. Mesih, Yeni Antlaşma olan İncil’de duada aracılık konusunda en yüce kişi olarak resmedilmiştir ve bundan ötürü her Hristiyan duası, Tanrı’ya İsa Mesih aracılığıyla sunulduğundan duada aracılık haline gelir. Mesih, çarmıhta öldüğünde Tanrı’yla aramızdaki uçurumu kapatmıştır. Mesih’in duada aracılık etmesinden ötürü, şimdi artık bizler, Tanrı’ndan istedikleri şeyleri Tanrı’nın Kendi isteğine göre yerine getirmesini isteyerek başka Hristiyanlar ya da kayıp insanlar için duada aracılık edebiliriz. “Çünkü tek Tanrı ve Tanrı'yla insanlar arasında tek aracı vardır. O da insan olan ve kendisini herkes için fidye olarak sunmuş bulunan Mesih İsa'dır” (1 Timoteos 2:5). “Kim suçlu çıkaracak? Ölmüş, üstelik dirilmiş olan Mesih İsa, Tanrı'nın sağındadır ve bizim için aracılık etmektedir” (Romalılar 8:34).
Duada başkaları için aracılık etmenin harika bir modeli Daniel 9’da yer alır. Burada başkaları için gerçekten dua etmenin bütün öğeleri yer alır. Başkaları için duada aracılık etmek Tanrı Sözü’ne verilen bir karşılıktır (ayet 2); ateşli bir özelliği vardır (ayet 3) kendini inkâr eder (ayet 4); Tanrı halkıyla bencillikten uzak bir şekilde özdeşleşir (ayet 5); itirafla kuvvetlenir (5-15 ayetler); Tanrı’nın karakterine bağlıdır (4, 7, 9, 15 ayetler) ve hedefi Tanrı’nın yüceliğidir (16-19 ayetler). Hristiyanlar da Daniel gibi başkaları için Tanrı’nın önüne yürekleri kırılmış ve tövbekâr bir tutumla, kendi değersizliklerini kabul ederek bir kendini inkâr ruhunda çıkar. Daniel, “Tanrım, ben Senin duada aracılık eden özel, seçilmiş kişilerinden biri olduğum için bunları Sen’den talep etmeye hakkım var” demiyor. “Ben bir günahlıyım” ve “Hiçbir şey talep etmeye hakkım yok” diyor. Duada gerçekten aracılık etmek için sadece Tanrı’nın isteğini bilmeyi ve onun yerine gelişini görmeyi istemekle kalmaz, o bizim yararımıza olsa da olmasa da ve bize neye mal olursa olsun onun yerine gelmesini ister. Duada gerçek aracılık bizim değil, Tanrı’nın yüceliğini ister.
Aşağıda, kendileri için duada aracılık etmemiz gereken kişilerin sadece kısmi bir listesi yer almaktadır: Yetki sahibi olan herkes için (1 Timoteos 2:2); Rab’bin hizmetinde olanlar için (Filipililer 1:19); kilise için (Mezmur 122:6); arkadaş ve dostlarımız için (Eyüp 42:8); vatandaşlarımız için (Romalılar 10:1); hastalar için (Yakup 5:14); düşmanlarımız için (Yeremya 29:7); bize zulüm edenler için (Matta 5:44); bizi terk edenler için (2 Timoteos 4:16) ve bütün insanlar için (1 Timoteos 2:1).
Çağdaş Hristiyanlıkta, başkaları için duada aracılık edenlerin özel bir “süper-Hristiyanlar” sınıfı olduğu ve bu kişilerin Tanrı tarafından duada aracılık hizmetine çağrılmış oldukları gibi hatalı bir düşünce vardır. Kutsal Kitap, bütün Hristiyanlar’ın duada aracılık etmeye çağrıldıklarını açık bir şekilde bildirmektedir. Bütün Hristiyanlar’ın kalplerinde Kutsal Ruh bulunur. Kutsal Ruh, Tanrı’nın isteğine göre bizim için dua ettiği gibi (Romalılar 8:26-27), bizim de birbirimiz için dua etmemiz gerekmektedir. Bu özel bir seçkin Hristiyan sınıfla sınırlı bir ayrıcalık değil; herkes için verilmiş bir buyruktur. Hatta başkaları için dua etmemek bir günahtır: “Bana gelince, sizin için RAB'be yalvarmaktan vazgeçip O'na karşı günah işlemek benden uzak olsun!” (1. Samuel 12:23).
Petrus ve Pavlus, başkalarından kendileri için dua etmelerini istediklerinde bunu sadece duada başkaları için aracılık etme çağrıları olanlardan istememişlerdi. “Bu nedenle Petrus hapiste tutuldu. Ama inanlılar topluluğu onun için Tanrı'ya hararetle dua ediyordu” (Elçilerin İşleri 12:5). Petrus için sadece duada aracılık etme armağanı olanların değil, bütün kilisenin dua ettiğine dikkat edin. Pavlus, Efesliler 6:16-18’de Efesli inanlılara, onların hepsine, Hristiyan yaşamının temelleri konusunda “ Her türlü dua ve yalvarışla” duada aracılık etmeyi içeren öğütler vermektedir. Başkaları için dua etmenin bütün inanlılar için Hristiyan yaşamının bir parçası olduğu açıktır.
Pavlus ayrıca, Romalılar 15:30’da bütün Romalı inanlılardan kendisi için dua etmelerini istemiştir. Ayrıca Koloseliler 4:2-3’de de Koloseliler’den kendisi için dua etmelerini istemiştir. Kutsal Kitap’ta yer alan dua isteklerinin hiçbirinde sadece belirli bir grubun başkaları için duada aracılık edebilecekleri şeklinde bir ima bile yoktur. Tersine, başkalarından kendileri için dua etmelerini isteyenlerin alabilecekleri kadar yardıma ihtiyaçları vardır. Duada aracılığın sadece bazı Hristiyanlar’ın ayrıcalığı ve çağrısı olduğu düşüncesinin Kutsal Kitap’ta bir temeli yoktur. Daha da kötüsü bu, sık sık gurur ve üstünlük hissine yol açan yıkıcı bir fikirdir.
Tanrı bütün Hristiyanlar’ı başkaları için duada aracılığa çağırır. Tanrı’nın arzusu, her inanlının başkaları için dua etmekte aktif olmasıdır. Yüce Tanrı’nın tahtının önüne dualarımız ve isteklerimizle cesur bir şekilde çıkabilmek büyük ve harika bir ayrıcalıktır! English
Duada aracılık etmek nedir?
