Soru
Hristiyan Yaşamımda Günahın Üstesinden Nasıl Gelebilirim?
Yanıt
Kutsal Kitap günahın üstesinden gelme çabamızda bize yardımcı olacak birkaç farklı kaynak sunar. Bu dünyadaki yaşamımızda günah üzerinde hiçbir zaman tamamen zaferli olmayacağız (1. Yuhanna 1:8), ama yine de hedefimiz bu olmalıdır. Tanrı'nın yardımıyla ve Sözü'ndeki ilkeleri izleyerek günahın üstesinden gelebilir ve giderek daha fazla Mesih'e benzeyebiliriz.
Günahın üstesinden gelme çabamızda Kutsal Kitap'ın sözünü ettiği ilk kaynak Kutsal Ruh’tur. Tanrı, Hristiyan yaşamında zaferli olabilmemiz için bize Kutsal Ruh’u vermiştir. Tanrı, Galatyalılar 5:16-25’de benliğin işlerini Ruh’un meyvesiyle karşılaştırır. Bu ayetler bizi Ruh’ta yaşamaya çağırır. Bütün inanlılar Kutsal Ruh’a zaten sahiptir ama bu ayetler bize Kutsal Ruh’un yönetimine boyun eğerek Kutsal Ruh’ta yaşamamız gerektiğini söyler. Bu, yaşamlarımızda benliği izlemek yerine Kutsal Ruh'un yönlendirmelerini tutarlı bir şekilde izlemeyi seçmek anlamına gelir.
Kutsal Ruh’un bir insanın hayatında yaratabileceği fark Petrus’un yaşamında gösterilmiştir. Petrus, Kutsal Ruh’la dolmadan önce İsa’yı üç kez inkâr etmiştir ve bunu da Mesih’i ölüme dek izleyeceğini söyledikten sonra yapmıştır. Ancak Kutsal Ruh’la dolduktan sonra Pentikost Bayramı’nda Yahudiler’le açıkça ve hararetle konuşmuştur.
Ruh’ta yaşar ve Ruh’u söndürmemeye çalışırız (1. Selanikliler 5:19’da sözü edildiği gibi), bunun yerine Ruh’la dolmayı isteriz (Efesliler 5:18-21). Bir insan Kutsal Ruh’la nasıl dolabilir? Eğer Ruh'u kederlendiren ve O'nun dolmasını engelleyen şey günahsa, o zaman Ruh'un dolması Tanrı'ya itaatle sağlanır. Ruh'la dolmak için dua etmeli, kendimizi Tanrı Sözü'ne vermeli (Koloseliler 3:16) ve Tanrı'nın buyruklarına itaat ederek yürümeliyiz. Bu şekilde Ruh'a düşüncelerimizde ve eylemlerimizde çalışma özgürlüğü vermiş oluruz.
Tanrı Sözü olan Kutsal Kitap, Tanrı’nın bizi her iyi iş için donatmak üzere bize Sözü’nü verdiğini söyler (2. Timoteos 3:16-17). Bize nasıl yaşamamız, neye inanmamız gerektiğini öğretir, yanlış yollar seçmişsek bunu bize gösterir ve doğru yola dönmemize ve o yolda kalmamıza yardım eder. İbraniler 4:12 bize Tanrı Sözü'nün diri ve güçlü olduğunu, yürek ve davranışlardaki en derin günahların kökünü kazıyıp üstesinden gelmek üzere yüreklerimize nüfuz edebildiğini söyler. Mezmur yazarı, Mezmur 119’da Kutsal Kitap’ın yaşam değiştiren gücünden bütün ayrıntılarıyla söz eder. Yeşu'ya, düşmanlarının üstesinden gelmede başarılı olmanın anahtarının bu kaynağı unutmamak, bunun yerine gece gündüz üzerinde düşünmek ve ona itaat etmek olduğu söylenmiştir. Tanrı’nın buyurdukları askeri bakımdan mantıklı gelmediği halde Yeşu bunları yerine getirmişti ve Vaat Edilen Topraklar’daki savaşlarda zafer kazanmasının anahtarı buydu.
Kutsal Kitap çoğu zaman hafife aldığımız bir kaynaktır. Kutsal Kitap’ımızı kiliseye götürerek ya da her gün bir bölüm okuyarak ona göstermelik bir hizmette bulunuruz, ama onu ezberlemeyiz, üzerinde düşünüp yaşamlarımıza uygulamayız. Bize gösterdiği günahları itiraf etmeyiz ve bize gösterdiği armağanlar için Tanrı'yı övmeyiz. İş Kutsal Kitap’a geldiğinde, çoğu kez ya bir anoreksi ya da bir bulimya hastası gibiyizdir. Ya Tanrı Sözü’nden bizi ruhsal olarak ancak hayatta tutacak kadarını yeriz ama hiçbir zaman sağlıklı, gelişen Hristiyanlar olmamıza yetecek kadarını yemeyiz, ya da sık sık yeriz ama hiçbir zaman ondan ruhsal beslenme almaya yetecek kadar onun üzerinde uzun süre düşünmeyiz.
Tanrı Sözü’nü her gün okuyup ezberlemeyi bir alışkanlık haline getirmediyseniz bunu yapmaya başlamanız çok önemlidir. Bazıları günlük tutmayı yararlı bulurlar. Tanrı Sözü’nden öğrendiğiniz bir şeyi yazana kadar onu okumayı bırakmamayı alışkanlık haline getirin. Bazıları, Tanrı’dan kendilerine sözünü ettiği alanlarda değişmelerine yardımcı olmasını isteyerek dualarını yazarlar. Kutsal Kitap, Kutsal Ruh’un hayatlarımızda kullandığı araçtır (Efesliler 6:17), Tanrı’nın ruhsal savaşlarımızda savaşmak için bize verdiği silahların önemli ve büyük bir kısmıdır (Efesliler 6:12-18).
Günaha karşı savaşımızdaki üçüncü önemli kaynak duadır. Aynı şekilde dua da Hristiyanlar’ın sık sık lafla desteklediği ama iyice kullanmadıkları bir kaynaktır. Dua toplantılarımız, dua zamanlarımız vs. vardır ama duayı ilk kilisenin yaptığı şekilde kullanmayız (Elçilerin İşleri 3:1; 4:31; 6:4; 13:1-3). Pavlus, kendilerine ruhsal hizmet verdiği kişiler için nasıl dua ettiğinden tekrar tekrar söz eder. Tanrı bize dua konusunda harika vaatler vermiştir (Matta 7:7-11; Luka 18:1-8; Yuhanna 6:23-27; 1. Yuhanna 5:14-15) ve Pavlus ruhsal savaşa hazırlanma konusundaki ayetlerine duayı da dahil eder (Efesliler 6:18).
Dua, yaşamlarımızda günahın üstesinden gelmek için ne kadar önemlidir? Mesih’in Getsemani Bahçesi’nde, Petrus’un O’nu inkâr etmesinden hemen önceki sözlerine bakalım. İsa dua ederken Petrus uyumaktadır. İsa onu uyandırıp, “Uyanık durup dua edin ki, ayartılmayasınız. Ruh isteklidir, ama beden güçsüzdür” der (Matta 26:41). Bizler de Petrus gibi doğru olanı yapmayı isteriz ama bunu yapacak gücü bulamayız. Tanrı'nın bizi aramaya, kapıyı çalmaya ve istemeye devam etmemiz yönündeki öğüdüne uymalıyız, O da bize ihtiyacımız olan gücü verecektir (Matta 7:7). Dua sihirli bir formül değildir. Dua sadece kendi sınırlarımızı ve Tanrı’nın bitmez tükenmez gücünü kabul edip, kendi yapmak istediklerimizi değil, O’nun yapmamızı istediği şeyleri yapmak için gereken gücü bulmak üzere O’na dönmektir (1. Yuhanna 5:14-15).
Günaha karşı savaşımızda dördüncü kaynak ise kilise yani diğer inanlılarla paydaşlıktır. İsa öğrencilerini yolladığı zaman onları ikişer ikişer yollamıştı (Matta 10:1). Elçilerin İşleri Kitabı’ndaki müjdeciler tek başlarına değil, ikişer kişilik ya da daha büyük gruplar halinde gönderilmişlerdi. İsa bizlere bir araya gelmekten vazgeçmememiz, bunun yerine zamanımızı birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirmek üzere kullanmamız gerektiğini söyler (İbraniler 10:24). Bize, günahlarımızı birbirimize itiraf etmemizi söyler (Yakup 5:16). Eski Antlaşma Kitabı’nın bilgelik kitaplarında bize demirin demiri bilediği gibi, insanın da insanı bilediği söylenir (Süleyman’ın Özdeyişleri 27:17). Birlikten güç doğar (Vaiz 4:11-12).
Birçok Hristiyan kendisine karşı sorumlu olacakları bir kardeşin varlığının inatçı günahları yenmekte çok yararlı olduğunu görmüştür. Sizinle konuşup dua edecek, sizi teşvik edecek hatta azarlayacak bir insan çok değerlidir. Denenme hepimizin başına gelen bir şeydir (1. Korintliler 10:13). Kendisine karşı sorumlu olduğumuz bir kardeş ya da bir grup olması bize en inatçı günahları bile yenmekte yeterli teşvik ve motivasyonu sağlayabilir.
Bazen günah üzerinde zafer hemen elde edilir. Bazen de zafer daha yavaş gelir. Tanrı, bizler O’nun sağladığı kaynakları kullanırken yaşamlarımızda yavaş yavaş bir değişiklik sağlayacağını vaat etmiştir. Tanrı’nın vaatlerine sadık olduğunu bildiğimizden günahı yenme çabalarımızda sabır gösterebiliriz.
English
Hristiyan Yaşamımda Günahın Üstesinden Nasıl Gelebilirim?
