Soru
Hükümler ile kutsal ayinler arasındaki fark nedir?
Yanıt
Roma Katolikliği, Doğu Ortodoksluğu ve birkaç Protestan mezhep, Tanrı’nın kendisi aracılığıyla bir bireye lütfunu ilettiği bir törenden söz etmek için kutsal ayinler terimini kullanır. Birçok evanjelik kilise, “Tanrı tarafından atanmış bir tören” anlamına gelen hükümler sözcüğünü tercih eder.
Kutsal bir ayin, ibadet eden kişi belirli bir dinsel ayini yerine getirirken ya kurtuluş ya da kutsallaştırılma için tanrısal bir bereketi aldığı Tanrı’nın lütfunun bir yolu olarak düşünülür. Bir hüküm, lütuf aktaran bir şey sayılmaz, bunun yerine Rab tarafından yerine getirilmesi buyrulan bir uygulamadır. Yani bir kutsal ayin, bir düzeyde, Tanrı’nın doğaüstü bir işini içerir. Bir kutsal ayin basitçe, insanın Tanrı’ya itaat içindeki bir etkinliğidir.
Bazı kiliselerin hükümleri bir lütuf aracı olarak görmeleri konuyu biraz karmaşıklaştırır; başka kiliseler kutsal ayinleri gerçeğin kendisi olarak değil, ruhsal gerçeğin simgeleri sayarlar. Bu durumlarda hükümler ve kutsal ayin sözleri resmen eş anlamlıdır.
Roma Katolik Kilisesi, vaftiz, konfirmasyon, kutsal komünyon, itiraf, evlilik, kutsal atanma ve hastaların meshedilmesi olmak üzere yedi tane kutsal ayin olduğunu öğretir. Katolik Kilisesi’ne göre, bu kutsal ayinler, “Mesih tarafından verilen ve Kilise’ye emanet edilen ve aracılığıyla bize ilahi yaşamın verildiği lütfun etkileyici işaretleridir. Kutsal ayinlerin kutlandığı görülebilir ayinler, her kutsal ayine ait olan lütufları simgeler ve onları şimdide var eder” (The Catechism of the Catholic Church, 2. Baskı, sayfa 293). Ayrıca, “Kilise, Yeni Antlaşma’nın kutsal ayinlerinin kurtuluş için geçerli olduğunu onaylar” (Aynı eserde, sayfa 292). Bu öğreti işleri temel alan bir kurtuluş sistemini ve ibadete papazsal bir yaklaşımı ortaya koyar.
Buna tezat olarak Kutsal Kitap bize lütfun dışsal simgeler aracılığıyla verilmediğini ve “kurtuluş için hiçbir ayinin gerekli olmadığını” söyler. Lütuf, Tanrı’nın onu hak etmeyenlere karşılıksız olarak verdiği kutsamasıdır. “Ama Kurtarıcımız Tanrı iyiliğini ve insana olan sevgisini açıkça göstererek bizi kurtardı. Bunu doğrulukla yaptığımız işlerden dolayı değil, kendi merhametiyle, yeniden doğuş yıkamasıyla ve Kurtarıcımız İsa Mesih aracılığıyla üzerimize bol bol döktüğü Kutsal Ruh’un yenilemesiyle yaptı. Öyle ki, O’nun lütfuyla aklanmış olarak umut içinde sonsuz yaşamın mirasçıları olalım” (Titus 3:4–7).
Protestanlar ve evanjelikler kutsal ayinlerin kurtuluş sunabileceği düşüncesini reddeder. Bunun yerine, çoğu bunları, zaten alınmış olan lütfun belirtileri ve belirleyicileri (ve bazen de mühürleri) olarak görür. Evanjeliklerin çoğu, dinsel etkinliklerinin lütuf kanalları olduğu düşüncesini iletmekten uzak durmak için onlara “hükümler” adını vermeyi tercih eder. Hükümleri, müjdenin mesajının simgesel yeniden canlandırılmaları olarak görürler. Hükümler, kurtuluş için şartlar olmak yerine, İsa Mesih’in kurtarıcı işinde bizim için neyi gerçekleştirdiğini daha iyi anlayıp takdir etmemize yardım eden görsel destek malzemeleridir ve bunlar Mesih’e gerçekten inandığımıza tanıklardır. Hükümler, Mesih tarafından verilmiş oldukları, elçiler tarafından öğretilmiş oldukları ve ilk kilise tarafından uygulanmış oldukları gibi üç etken tarafından belirlenir. Vaftiz ve komünyon (ya da Rab’bin Sofrası) çoğu evanjeliklerin hükümler saydıkları iki ayindir ve ikisi de kurtuluş için şart değildir. Vaftiz için Kutsal Yazılar’da destek, Matta 28:18–20’de ve komünyon için de Kutsal Yazılar’da destek Luka 22:19’da bulunur.
English
Hükümler ile kutsal ayinler arasındaki fark nedir?
