2. Korintliler Kitabı
Yazar: 2. Korintliler Kitabı 1:1, 2. Korintliler Kitabı'nın yazarının muhtemelen Timoteos'la birlikte elçi Pavlus olduğunu söyler.Yazılış Tarihi: 2. Korintliler Kitabı büyük bir olasılıkla İ.S. 55-57 sıralarında yazılmıştır
Yazılma Amacı: Korint'teki kilise, İ.S. 52 yılında, Pavlus ikinci misyoner yolculuğunda orayı ziyaret ettiğinde başlamıştı. Pavlus bundan sonra orada bir buçuk yıl kaldı. İlk defa bir yerde istediği kadar kalabiliyordu. Bu ziyaretin ve bu kilisenin kurulmasının kaydı Elçilerin İşleri 18:1-18'de yer alır.
Pavlus, Korintliler'e ikinci mektubunda, Korintliler'in onun (şimdi kayıp olan) "sert" mektubunu olumlu bir şekilde kabul etmesinden ötürü rahatladığını ve sevindiğini dile getirir. Bu mektup, öncelikle Pavlus'un karakterine saldırıda bulunan, inanlılar arasında nifak tohumları eken ve sahte doktrinler öğreten sözde elçilerin gelmesiyle (2. Korintliler 11:13) kiliseyi bölen konuları ele alıyordu. Onun doğruluğunu (2. Korintliler 1:15-17), konuşma yeteneğini (2. Korintliler 10:10; 11:6) ve Korint'teki kiliseden destek almayı istememesini (2. Korintliler 11:7-9; 12:13) sorguluyorlardı. Ayrıca kilisede ahlaksız davranışlarından tövbe etmeyen bazı kişiler de vardı (2. Korintliler 12:20-21).
Pavlus, Titus'tan Korintliler'in çoğunluğunun kendisine karşı isyanından tövbe etmiş olduklarını duyunca çok sevinmişti (2. Korintliler 2:12-13; 7:5-9). Elçi, gerçek sevgisinin bir dışavurumunda onları bu konuda teşvik eder (2. Korintliler 7:3-16). Büyük bir ihtimalle kilisedeki bazı insanlar onun yetkisini sorguladıklarından Pavlus ayrıca elçiliğini savunmaya da çalışıyordu (2. Korintliler 13:3).
Olumlu olarak, Pavlus, Korintliler'in "sert" mektubunu iyi karşıladığını öğrenmişti. Elçi, gerçek sevgisinin bir dışavurumunda onları bu konuda teşvik eder (2. Korintliler 7:3-16). Büyük bir ihtimalle kilisedeki bazı insanlar onun yetkisini sorguladıklarından Pavlus ayrıca elçiliğini savunmaya da çalışıyordu (2. Korintliler 13:3).
Anahtar Ayetler: 2. Korintliler 3:5: "Herhangi bir şeyi kendi başarımız olarak saymaya yeterliyiz demek istemiyorum; bizi yeterli kılan Tanrı'dır."
2. Korintliler 3:18: "Ve biz hepimiz peçesiz yüzle Rab'bin yüceliğini görerek yücelik üstüne yücelikle O'na benzer olmak üzere değiştiriliyoruz. Bu da Ruh olan Rab sayesinde oluyor."
2. Korintliler 5:17: "Bir kimse Mesih'teyse, yeni yaratıktır; eski şeyler geçmiş, her şey yeni olmuştur."
2. Korintliler 5:21: "Tanrı, günahı bilmeyen Mesih'i bizim için günah sunusu yaptı. Öyle ki, Mesih sayesinde Tanrı'nın doğruluğu olalım."
2. Korintliler 10:5: "Safsataları, Tanrı bilgisine karşı diklenen her engeli yıkıyor, her düşünceyi tutsak edip Mesih'e bağımlı kılıyoruz."
2. Korintliler 13:4: "Güçsüzlük içinde çarmıha gerildiği halde, şimdi Tanrı'nın gücüyle yaşıyor. Biz de O'nda güçsüz olduğumuz halde, Tanrı'nın gücü sayesinde O'nunla birlikte sizin yararınıza yaşayacağız."
Kısa Özet: Pavlus, Korint'teki inanlıları selamladıktan ve daha önce planlandığı halde onları neden ziyaret etmediğini açıkladıktan sonra (1:3–2:2 ayetler) hizmetinin özelliklerini açıklar. Kiliselere hizmetinin en belirgin özellikleri, Mesih'te zafer ve Tanrı'nın gözünde içtenlikti (2:14-17). Mesih'in doğruluğunun yüce hizmetini yasanın "insanı suçlu çıkaran hizmeti"yle kıyaslar (ayet 3:9) ve yoğun zulümlere karşın hizmetinin geçerliliğine olan imanını bildirir (4:8-18). Bölüm 5, Hristiyan inancının temeli olan yeni doğayı (ayet 17) ve günahımızın Mesih'in doğruluğuyla değiştirilmesini özetler (ayet 21).
Pavlus, 6 ve 7'ci bölümlerde kendisini ve hizmetini savunmakta, Korintliler'e bir kez daha onlara olan içten sevgisi hakkında güvence vermekte ve onları tövbe edip kutsal bir yaşam sürmeye teşvik etmektedir. Pavlus, 8 ve 9'cu bölümlerde Korint'teki inanlılara Makedonya'daki kardeşlerin örneğini izlemeyi ve ihtiyaç içinde olan kutsallara cömertçe yardım etmeyi tembih eder. Onlara lütufkâr yaşamın ilke ve ödüllerini öğretir.
Pavlus mektubunu, onların arasındaki yetkisini (bölüm 10) ve sahte elçilerin şiddetli muhalefetine karşın kendisine sadık olmaları konusundaki endişesini tekrarlayarak sonlandırır. İstemeyerek de olsa yeterlilikleriyle ve Mesih için çektiği acılarla övünmek zorunda kalmasından ötürü "akılsız" olduğunu söyler (bölüm 11). Mektubunu, yaşamasına izin verilen cennet görümünü ve Tanrı'nın kendisinin alçakgönüllü kalmasını sağlamak için ona verdiği "bedendeki diken"i tanımlayarak sonlandırır (bölüm 12). Bu son bölüm, Korintliler'e, savundukları şeyin doğru olup olmadığını görmek için kendilerini sınamaları tavsiyesi ve sevgi ve esenlik kutsamasını içerir.
Bağlantılar: Pavlus, mektupları boyunca Musa'nın Yasası'ndan, İsa Mesih'in müjdesinin ve lütufla kurtuluşun onu kat kat aşan büyüklüğüyle kıyaslayarak söz eder. 2. Korintliler 3:4-11'de Pavlus, Eski Antlaşma yasasını yeni lütuf antlaşması yasasıyla karşılaştırır ve Ruh'un yaşam verdiğini yasanın ise "öldüren" olduğunu söyler. Yasa, "Taş üzerine harf harf kazılmış, ölümle sonuçlanan hizmettir" (ayet 7; Mısır'dan Çıkış 24:12) çünkü sadece günahın bilincini ve suçlamasını getirir. Yasa'nın yüceliği, Tanrı'nın yüceliğini yansıtmasıdır, ama Ruh'un hizmeti, yasanın hizmetinden çok daha görkemlidir. Çünkü Tanrı'nın, yasanın yerine getirilmesi olarak Mesih'i sağlayışıyla, merhametini, lütfunu ve sevgisini yansıtır.
Pratik Uygulama: Bu mektup, Pavlus'un mektupları arasında en biyografik olanı ve en az doktrin içerenidir. Pavlus'un bir insan ve bir vaiz olarak nasıl biri olduğu konusunda bize bütün diğer mektuplardan daha çok bilgi sağlar. Bunu söyledikten sonra, bu mektuptan alıp günümüzde kendi hayatlarımıza uyarlayabileceğimiz birkaç şey bulunmaktadır. Birincisi sadece paranın değil, aynı zamanda zamanın da yönetimidir. Makedonyalılar sadece cömertçe vermekle kalmadılar, "kendilerini önce Rab'be, sonra Tanrı'nın isteğiyle bize adadılar" (2. Korintliler 8:5). Aynı şekilde biz de sadece sahip olduğumuz her şeyi değil, olduğumuz her şeyi Rab'be adamalıyız. Tanrı'nın gerçekten de bizim paramıza ihtiyacı yoktur. O'nun gücü her şeye yeter! Hizmet etmenin, hoşnut etmenin ve sevmenin özlemini çeken bir kalp ister. Tanrı'nın bize verdiklerinin yönetimi ve Tanrı'ya vermek, sadece paradan daha fazlasıdır. Evet, Tanrı gelirimizden ondalıklar vermemizi ister ve Kendisine verdiğimizde bizi bereketlemeyi vaat eder. Ancak dahası vardır. Tanrı bizden %100 ister. Kendisine her şeyimizi vermemizi ister. Olduğumuz her şeyi vermemizi ister. Hayatlarımızı Babamız'a hizmet etmek için yaşayarak geçirmeliyiz. Tanrı'ya sadece maaşımızdan vermekle kalmamalıyız, yaşamlarımız da O'nu yansıtmalı. Kendimizi önce Rab'be sonra İsa Mesih'in kilisesine ve hizmetine vermeliyiz.
English
Türkçe anasayfaya dön
2. Korintliler Kitabı
