Markos'un Müjdesi Kitabı
Yazar: Markos'un Müjdesi yazarının adını bildirmediği halde, erken dönem kilise ataları, yazarının Markos olduğu hakkında aynı fikirdedir. Markos'un, Elçi Petrus'un görev arkadaşı ve onun ruhsal oğlu olduğu gözükmektedir (1. Petrus 5:13). Markos, Petrus'tan Rab'bin hayatındaki olaylar ve O'nun öğretileri hakkında ilk elden bilgi almış ve bu bilgileri yazılı biçimde korumuştur.Markos'un, Yeni Antlaşma'daki Yuhanna Markos olduğu konusunda genel bir fikir birliği vardır (Elçilerin İşleri 12:12). Annesi, Yeruşalim kilisesinde zengin ve önemli bir Hristiyan'dı ve büyük bir olasılıkla kilise onun evinde toplanıyordu. Markos, Pavlus ve Barnaba'nın ilk misyoner yolculuklarında anlara eşlik etti ancak iki adam arasındaki kuvvetli görüş ayrılığından ötürü ikincisinde onlarla birlikte olmadı (Elçilerin İşleri 15:37-38). Ancak, Pavlus hayatının sonuna doğru, Markos'u kendisiyle birlikte olmak üzere çağırdı (2. Timoteos 4:11).
Yazılış Tarihi: Markos'un Müjdesi'nin İncil'in ilk yazılan kitaplarından biri olması muhtemeldir, büyük bir olasılıkla İ.S. 57-59 arasında yazılmıştır.
Yazılma Amacı: Matta, öncelikle Yahudiler için yazıldığı halde, Markos'un müjdesi Romalı inanlıları, özellikle Yahudi olmayan kişileri hedefliyor gözükmektedir. Markos, bir pastör olarak Müjde'yi daha önce duyup inanmış olan Hristiyanlar'a yazmıştı (Romalılar 1:8). Bu kişilerin şiddetli zulüm karşısında imanını kuvvetlendirmek ve onlara İsa'nın öğrencisi olmanın ne demek olduğunu öğretmek için İsa Mesih'in Rab'bin Hizmetkârı ve dünyanın Kurtarıcısı olarak biyografik bir anlatımına sahip olmalarını istiyordu.
Anahtar Ayetler: Markos 1:11: "Göklerden, 'Sen benim sevgili Oğlum'sun, senden hoşnudum' diyen bir ses duyuldu."
Markos 1:17: "İsa onlara, 'Ardımdan gelin' dedi, 'Sizleri insan tutan balıkçılar yapacağım.'"
Markos 10:14-15: "Öğrencilerine, 'Bırakın, çocuklar bana gelsin' dedi. 'Onlara engel olmayın! Çünkü Tanrı'nın Egemenliği böylelerinindir. Size doğrusunu söyleyeyim, Tanrı'nın Egemenliği'ni bir çocuk gibi kabul etmeyen, bu egemenliğe asla giremez.'"
Markos 10:45: "Çünkü İnsanoğlu bile hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi."
Markos 12:30, 31: "'Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün aklınla ve bütün gücünle seveceksin.' İkincisi de şudur: 'Komşunu kendin gibi seveceksin.' Bunlardan daha büyük buyruk yoktur."
Markos 16:6: "Adam onlara, 'Şaşırmayın!' dedi. 'Çarmıha gerilen Nasıralı İsa'yı arıyorsunuz. O dirildi, burada yok. İşte O'nu yatırdıkları yer.'"
Markos 16:15: "İsa onlara şöyle buyurdu: 'Dünyanın her yanına gidin, Müjde'yi bütün yaratılışa duyurun.'"
Kısa Özet: Bu müjde eşsizdir, çünkü İsa'nın öğretilerinden çok yaptıklarını vurgulamaktadır. Basit bir şekilde yazılmıştır, Mesih'in yaşamındaki bir olaydan diğerine hızla ilerler. Yahudi olmayan uluslar İsa'nın soyağacıyla ilgilenmeyeceklerinden kitabına Matta gibi soyağacıyla başlamaz. İsa, vaftizinde tanıtılmasından sonra halka hizmetine Celile'de başladı ve on iki öğrencisinden ilk dördünü çağırdı. Bunu İsa'nın yaşamı, ölümü ve dirilişinin kayıtları izler.
Markos'un anlatımı bir dizi öykü değil, İsa'nın sadece Yahudiler için değil, Yahudi olmayanlar için de Mesih olduğunu ortaya koyan bir anlatımdır. Öğrencileri, O'nun Mesih olduğunu dirilişinden sonrasına kadar iyice anlamadıkları halde, Petrus'un yönettiği dinamik bir bildirimle, O'na olan imanlarını dile getirdiler (Markos 8:29-30).
O'nun Celile'deki, çevre bölgelerde ve sonra Yahudiye'deki yolculuklarını izlerken, ne kadar hızlı bir tempo belirlediğini fark ediyoruz. Birçok insanın yaşamını etkiledi ama öğrencilerinin üzerinde silinmez bir iz bıraktı. İsa'nın görünümünün değiştiği dağda (Markos 9:1-9), üçüne gelecekte güç ve yücelikte geri geleceğinin özel bir gösterimini sundu ve İsa'nın kim olduğu onlara bildirildi.
Ancak Yeruşalim'e son yolcuğundan önceki günlerde onları şaşkına dönmüş, korkulu ve şüphe içinde görüyoruz. İsa tutuklandığı zaman, öğrenciler kaçtılar ve İsa yapayalnız kaldı. Bunu izleyen saatlerde yapılan sahte duruşmada, İsa, Kutlu Tanrı'nın Oğlu, Mesih olduğunu ve geri geldiğinde zaferli olacağını cesurca bildirdi (Markos 14:61-62). İsa'nın öğrencilerinin çoğu, O'nun çarmıha gerilmesi, ölümü, gömülmesi ve dirilişini izleyen can alıcı olaylara tanık olmadı. Ama birkaç sadık kadın O'nun çektiklerine tanık oldu. Şabat gününden sonra, haftanın ilk günü, sabahın erken saatlerinde, gömme baharatlarıyla mezara gittiler. Taşın yuvarlanmış olduğunu görünce, mezara girdiler. İçeride İsa'nın bedenini değil, beyazlar giymiş bir melek gördüler. Melek onlara "O dirildi!" diyerek müjdeyi verdi. İlk müjdeciler kadınlardı, çünkü İsa'nın dirilişinin müjdesini onlar yaydı. Aynı mesaj, günümüzde bizlere kadar yüzyıllardır dünyada bildirildi.
Bağlantılar: Markos, Yahudi olmayanlara yazdığı için, öncelikle Yahudiler'e yazan Matta kadar Eski Antlaşma'dan alıntı yapmaz. İsa'yı Yahudi atalarla bağlantılamak için soyağacıyla başlamak yerine, O'nun vaftizi ve yeryüzündeki hizmetinin başlangıcıyla başlar. Ama Markos orada bile, Mesihleri'ni bekleyen halka, haberci olan ve halka, "Rab'bin yolunu hazırlayın" diye öğüt veren Vaftizci Yahya hakkındaki bir Eski Antlaşma peygamberliğini aktarır (Markos 1:3; Yeşaya 40:3).
İsa, Markos Kitabı'ndaki birkaç ayette Eski Antlaşma'dan söz eder. Markos 7:6'da, Ferisiler'i, yürekleri Tanrı'ya uzakken O'na yüzeysel olarak tapındıkları için azarlar ve onları yüreklerinin katılığına ikna etmek için kendi peygamberleri Yeşaya'dan aktarma yapar (Yeşaya 29:13). İsa, o gece, Kendisi tutuklanıp öldürüldüğünde öğrencilerin çobansız koyunlar gibi dağılmalarıyla gerçekleşecek bir başka Eski Antlaşma peygamberliğinden de söz etti (Markos 14:27; Zekeriya 13:7).. Tapınağı para bozduranlardan temizlediğinde yine Yeşaya'dan (Markos 11:15-17; Yeşaya 56:7; Yeremya 7:11) ve imanımızın ve Kilise'nin baş Köşetaşı olduğunu açıkladığında Mezmurlar'dan söz etti (Markos 12:10-11; Mezmur 118:22-23).
Pratik Uygulama: Markos, İsa'yı Tanrı'nın acı çeken Hizmetkârı ve (Markos 10:45) kısmen bizi de aynı şeyleri yapmaya esinlendirmek için bize hizmet edip bizim için fedakârlık edecek Kişi olarak sunar. Bizim de O'nun yaptığı gibi, başkalarına hizmet konusunda aynı büyük alçakgönüllülük ve adanmışlıkla hizmet etmemiz gerektir. İsa bizlere Tanrı'nın egemenliğinde büyük olmak için herkesin hizmetkârı olmayı hatırlamayı öğütledi (Markos 10:44). İsa, hayatını koyunları için verirken Kendini alçalttığı gibi, bizim için de, kendimizden fedakârlık etmek, kabul görüp beğenilmek ya da ödüllendirilmek ihtiyacımızdan daha önemli olmalıdır.
English
Türkçe anasayfaya dön
Markos'un Müjdesi Kitabı
