Galatyalılar Kitabı
Yazar: Galatyalılar 1:1, Elçi Pavlus'un Galatyalılar'a Mektup'un yazarı olduğunu açıkça bildirir.Yazılış Tarihi: Galatyalılar Kitabı, tam olarak nereye gönderildiği ve Pavlus'un hangi misyoner yolculuğunda bu bölgedeki kiliseleri başlattığına bağlı olarak, İ.S. 48 ila 55 arasında bir ara yazılmıştır.
Yazılma Amacı: Galatya'daki kiliseler, genelde olduğu gibi, kısmen İsa'ya iman etmiş Yahudiler, kısmen de Yahudi olmayanlardan oluşuyordu. Pavlus, Galatya kiliselerini Mesih'in imanında, özellikle de sadece imanla aklanma konusunda kuvvetlendirmek için elçiliğini ve öğrettiği doktrinleri onaylar. Böylece konu esas olarak, Romalılar'a mektupta ele alınanla yani sadece imanla aklanmayla aynıdır. Ancak mektupta dikkat özellikle insanların Musa'nın Yasası'nın işleri olmadan imanla aklandığı noktasına yöneltilmiştir.
Galatyalılar, çağdaş tarih hakkında bir makale olarak yazılmamıştı. Mesih'in müjdesinin bozulmasına karşı bir protestoydu. Yasanın işleri yerine imanla aklanmanın önemli gerçeği, inanlıları Yahudileştirmeye çalışanların Mesih'e iman edenlerin, Tanrı'nın önünde kusursuz olmayı bekliyorlarsa, yasayı yerine getirmeleri gerektiğindeki ısrarlarıyla perdeleniyordu. Pavlus bu öğretinin Galatya kiliselerine nüfuz etmeye başladığını ve bunun onları özgürlük miraslarından uzaklaştırdığını öğrendiğinde onları bu mektupta yer alan derin duygularla dolu serzenişle azarladı.
Anahtar Ayetler: Galatyalılar 2:16: "Yine de insanın Kutsal Yasa'nın gereklerini yaparak değil, İsa Mesih'e iman ederek aklandığını biliyoruz. Bunun için biz de Yasa'nın gereklerini yaparak değil, Mesih'e iman ederek aklanalım diye Mesih İsa'ya iman ettik. Çünkü hiç kimse Yasa'nın gereklerini yaparak aklanmaz."
Galatyalılar 2:20: "Mesih'le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdürdüğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğlu'na imanla sürdürüyorum."
Galatyalılar 3:11: "Tanrı katında hiç kimsenin Yasa'yla aklanmadığı açıktır. Çünkü 'İmanla aklanan yaşayacaktır.'"
Galatyalılar 4:5-6: "Yasa altında olanları özgürlüğe kavuşturmak için... Öyle ki, bizler oğulluk hakkını alalım. Oğullar olduğunuz için Tanrı öz Oğlu'nun 'Abba! Baba!' diye seslenen Ruhu'nu yüreklerinize gönderdi."
Galatyalılar 5:22-23: "Ruh'un ürünüyse sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetimdir. Bu tür nitelikleri yasaklayan yasa yoktur."
Galatyalılar 6:7: "Aldanmayın, Tanrı alaya alınmaz. İnsan ne ekerse onu biçer."
Kısa Özet: Lütufla aklanmanın sonucu ruhsal özgürlüktür. Pavlus, Galatyalılar'a özgürlüklerine sarılmaları ve "Bir daha kölelik boyunduruğuna 'yani Musa'nın Yasası altına) girmemeleri" çağrısında bulundu (Galatyalılar 5:1). Hristiyan özgürlüğü, kişinin alçak doğasını tatmin etmek için bir mazeret olmak yerine birbirimizi sevmemiz için bir fırsattır (Galatyalılar 5:13; 6:7-10). Böylesi bir özgürlük, kişinin yaşamını mücadelelerden soyutlamaz. Hatta, Ruh'la benlik arasındaki savaşı daha da yoğunlaştırabilir. Yine de, benlik (alçak doğa) Mesih'le birlikte çarmıha gerilmiştir (Galatyalılar 2:20) ve bunun sonucu olarak, Ruh inanlının yaşamında sevgi, sevinç ve esenlik meyvesini verecektir (Galatyalılar 5:22-23).
Galatyalılar'a mektup, esinlenmiş bir gerginlik ruhuyla yazılmıştır. Pavlus için konu bir insanın sünnet olup olmaması değil, "yeni bir yaratılış" olup olmadığıydı (Galatyalılar 6:15). Eğer Pavlus sadece imanla aklanmayı savunmasında başarılı olmasaydı, Hristiyanlık kurtuluş için evrensel bir yol olmak yerine, Yahudilik içindeki bir mezhep olarak kalırdı. Bu yüzden Galatyalılar sadece Luther'in mektubu olmakla kalmayarak Pavlus'la birlikte şu şekilde bildiride bulunan her inanlının da mektubudur: "Mesih'le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdürdüğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğlu'na imanla sürdürüyorum" (Galatyalılar 2:20).
Yakup ve Galatyalılar kitapları, Hristiyanlığın aslında birbirlerini tamamlayan yönleri oldukları halde başlangıçtan beri çatışma içindeymiş gibi görünen iki yönünü resmeder. Yakup Mesih'in etiğinde ısrar eder. Bu imanın varlığını meyveleriyle kanıtlaması talebidir. Yine de Yakup, kişinin Tanrı'nın lütfu aracılığıyla değişmesi gerektiğini en az Pavlus kadar vurgular (Yakup 1:18). Galatyalılar, Müjde'nin etiği oluşturan dinamiğinin altını çizer (Galatyalılar 3:13-14). Pavlus da etik yaşamla en az Yakup kadar ilgileniyordu (Galatyalılar 5:13). Bir madalyonun iki yüzü gibi, Hristiyan gerçeğinin bu iki yönü birbirlerine her zaman eşlik etmelidir.
Bağlantılar: Pavlus'un Galatyalılar'a mektubu boyunca, Tanrı'nın armağanı olan kurtaran lütuf, Musa'nın kurtarmayan yasası ile yan yana getirilir. Aklanmalarının kaynağı olarak Musa'nın yasasına dönmek isteyen inanlıları Yahudileştirmek isteyenler her kilisede önde gelen kişilerdi, Petrus gibi önemli bir Hristiyan'ı bile geçici olarak aldatıcı ağlarına çekmişlerdi (Galatyalılar 2:11-13). İlk Hristiyanlar yasaya o kadar bağlıydılar ki, Pavlus'un sürekli olarak lütufla kurtuluşun yasayı yerine getirmekle bir alakası olmadığı gerçeğini tekrar tekrar vurgulaması gerekiyordu. Galatyalılar'ı Eski Antlaşma'yla bağlantılayan konular yasaya karşı lütuf merkezlidir: yasanın aklayamaması (2:16); inanlının yasaya karşı ölü oluşu (2:19); İbrahim'in imanla aklanması (3:6); yasanın kurtuluş değil, Tanrı'nın gazabını getirmesi (3:10) ve yasayı tamamlayanın işler değil, sevgi olduğu (5:14).
Pratik Uygulama: Galatyalılar Kitabı'nın konularından biri 3:11'de bulunur: "İmanla aklanan yaşayacaktır." Bizler sadece imanla kurtulmakla kalmadık (Yuhanna 3:16; Efesliler 2:8-9), Mesih'teki imanlının yaşamı, gün be gün, an be an, o iman sayesinde ve aracılığıyla yaşanır. İman bizim kendi kendimize oluşturduğumuz bir şey olmadığı, işlerle gelmediği, Tanrı'nın armağanı olduğu halde, (1) başkalarının Mesih'in içimizdeki işini görmeleri için imanımızı sergilemek ve (2) (Kutsal Kitap etüdü, dua ve itaat gibi) ruhsal disiplinlerin uygulamasıyla imanımızı arttırmak bizim sorumluluğumuz ve sevincimizdir.
İsa hayatımızın, içimizdeki imanın kanıtını oluşturan meyvelerinden tanınacağımızı söyledi (Matta 7:16). Tüm Hristiyanlar, yaşamlarımızın Mesih'i yansıtması ve başka insanlar bizde O'nu görüp "göklerdeki Babamız'ı yüceltmesi" (Matta 5:16) için içimizdeki kurtaran imanın üzerine bina etme gayretiyle çalışmalıdır.
English
Türkçe anasayfaya dön
Galatyalılar Kitabı
