Romalılar Kitabı
Yazar: Romalılar 1:1, Romalılar kitabının yazarının elçi Pavlus olduğunu bildirir. Romalılar 16:22, Pavlus'un, sözlerini yazması için Tertius adlı bir adamı kullandığını belirtir.Yazılış Tarihi: Romalılar Kitabı, büyük bir olasılıkla İ.S. 56-58 yıllarında yazılmıştır.
Yazılma Amacı: Pavlus'un kiliselere yazdığı tüm mektuplarda olduğu gibi bu mektubu da yazma amacı, onu alacak kardeşlere doktrin öğreterek ve onları imanlarında geliştirip cesaret vererek Rab İsa Mesih'in yüceliğini bildirmekti. Pavlus bu mektupta, mektubun kendileri için yazılmış olduğu kişiler olan "Tanrı'nın Roma'da bulunan, kutsal olmaya çağrılan bütün sevdikleri"yle ilgileniyordu (Romalılar 1:7). Kendisi de bir Roma vatandaşı olduğundan, Roma'daki inanlılar topluluğundaki kişilere olan sevgisi de büyüktü. O noktaya kadar Roma'daki kiliseyi ziyaret etmemiş olduğu için, bu mektup aynı zamanda onlarla bir tanışma mektubu da olmuştu.
Anahtar Ayetler: Romalılar 1:16, "Çünkü Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin –önce Yahudiler'in, sonra Yahudi olmayanların– kurtuluşu için Tanrı gücüdür."
Romalılar 3:9-11, "Şimdi ne diyelim? Biz Yahudiler öteki uluslardan üstün müyüz? Elbette değiliz. İster Yahudi ister Grek olsun, daha önce herkesi günahın denetiminde olmakla suçladık. Yazılmış olduğu gibi: 'Doğru kimse yok, tek kişi bile yok. Anlayan kimse yok, Tanrı'yı arayan yok.'"
Romalılar 3:21, "Ama şimdi Yasa'dan bağımsız olarak Tanrı'nın insanı nasıl aklayacağı açıklandı. Yasa ve peygamberler buna tanıklık ediyor."
Romalılar 3:23: "Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı. yüceliğinden yoksun kaldı."
Romalılar 5:8, "Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü."
Romalılar 6:23, "Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı'nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır."
Romalılar 8:9, "Ne var ki, Tanrı'nın Ruhu içinizde yaşıyorsa, benliğin değil, Ruh'un denetimindesiniz. Ama içinde Mesih'in Ruhu olmayan kişi Mesih'in değildir."
Romalılar 8:28: "Tanrı'nın, kendisini sevenlerle, amacı uyarınca çağrılmış olanlarla birlikte her durumda iyilik için etkin olduğunu biliriz."
Romalılar 8:37-39, "Ama bizi sevenin aracılığıyla bu durumların hepsinde galiplerden üstünüz. Eminim ki, ne ölüm, ne yaşam, ne melekler, ne yönetimler, ne şimdiki ne gelecek zaman, ne güçler, ne yükseklik, ne derinlik, ne de yaratılmış başka bir şey bizi Rabbimiz Mesih İsa'da olan Tanrı sevgisinden ayırmaya yetecektir."
Romalılar 10:9-10, "İsa'nın Rab olduğunu ağzınla açıkça söyler ve Tanrı'nın O'nu ölümden dirilttiğine yürekten iman edersen, kurtulacaksın. Çünkü insan yürekten iman ederek aklanır, imanını ağzıyla açıklayarak kurtulur."
Romalılar 12:1, "Öyleyse kardeşlerim, Tanrı'nın merhameti adına size yalvarırım: Bedenlerinizi diri, kutsal, Tanrı'yı hoşnut eden birer kurban olarak sunun. Ruhsal tapınmanız budur."
Romalılar 12:19, "Sevgili kardeşler, kimseden öç almayın; bunu Tanrı'nın gazabına bırakın. Çünkü şöyle yazılmıştır: 'Rab diyor ki, 'Öç benimdir, ben karşılık vereceğim.'" Romalılar 16:17, "Kardeşler, size yalvarırım, aldığınız öğretiye karşı gelerek ayrılıklara ve sapmalara neden olanlara dikkat edin, onlardan sakının."
Kısa Özet: Pavlus, sonunda bu kiliseye hizmet edebildiğinden ötürü heyecan duyuyordu e herkes bu gerçeği çok iyi biliyordu (Romalılar 1:8-15). Romalılara Mektup, Pavlus'un Yeruşalim'deki fakirler için verilmiş olan para yardımını götürdüğü seyahatinden hemen önce Korint'ten yazılmıştı. Roma'ya ve oradan da İspanya'ya gitmeye niyetliydi (Romalılar 15:24), ama Yeruşalim'de tutuklandığında planları kesintiye uğradı. Roma'ya sonunda bir tutuklu olarak gidecekti. Mektubu Roma'ya muhtemelen, Kenhere'deki kilisenin üyesi olan Fibi (Romalılar 16:1) götürmüştü.
Romalılar Kitabı, öncelikle bir doktrin kitabıdır ve dört bölüme ayrılabilir: doğruluğun gerekmesi, 1:18–3:20; doğruluğun sağlanması, 3:21–8:39; doğruluğun haklı çıkarılması, 9:1–11:36; doğruluğun uygulanması, 12:1–15:13. Bu mektubun ana teması tabii ki, doğruluktur. Kutsal Ruh tarafından yönetilen Pavlus, ilk olarak tüm insanları günahlılıklarından ötürü suçlar. Tanrı Sözü'nün gerçeğini Roma'dakilere bildirme arzusunu dile getirir. Doğru yolda kaldıkları hakkında güvence almayı ümit ediyordu. Müjde, herkesin kendisi aracılığıyla kurtulduğu güç olduğundan ondan utanmadığını kuvvetli bir şekilde bildirir (Romalılar 1:16).
Romalılar Kitabı bize Tanrı'dan, O'nun kim olduğundan ve neler yaptığından söz eder. Bize İsa Mesih'ten ve O'nun ölümünün neyi gerçekleştirdiğinden söz eder. Bize kendimizden, Mesih olmadan önce nasıl olduğumuzdan ve Mesih'e güvendikten sonra kim olduğumuzdan bahseder. Pavlus, Tanrı'nın insanlar Mesih'e iman etmeden önce onlardan hayatlarının düzeltilmesini talep etmediğine işaret eder. Biz daha günahkârken Mesih çarmıhta günahlarımız için öldü.
Bağlantılar: Pavlus, Romalılar Kitabı'ndaki yüce gerçeklere örnekler olarak Eski Antlaşma'dan birkaç insan ve olayı kullanır. İbrahim Tanrı'ya iman etti, iyi işleriyle değil, böylece aklanmış sayıldı" (Romalılar 4:1-5). Pavlus, Romalılar 4:6-9'da aynı gerçeği tekrarlayan Davut'tan söz eder: "Ne mutlu suçları bağışlanmış, günahları örtülmüş olanlara! Günahı Rab tarafından sayılmayana ne mutlu!" Pavlus, Romalılar'a miras alınan günah doktrinini açıklamak için Adem'i kullanır ve Hristiyanlar'ın Mesih aracılığıyla ilahi lütuf vaadinin çocukları olduğu ilkesini açıklamak için de Sara ve vaat edilen çocuk İshak'ın öyküsünü kullanır. Pavlus, 9–11 bölümlerde, İsrail ulusunun tarihini yeniden anlatır ve Tanrı'nın İsrail'i tamamen ve nihai olarak reddetmediğini (Romalılar 11:11-12), sadece öteki uluslardan kurtulacakların sayısı tamamlanıncaya dek "sendelemesine" izin verdiğini bildirir.
Pratik Uygulama: Romalılar Kitabı, bizim kendimizi kurtarabilmemiz için yapabileceğimiz hiçbir şey olmadığını açıkça bildirir. Şimdiye kadar yapmış olduğumuz her "iyi" iş, Tanrı'nın önünde kirli bir bez gibidir. Bizler suç ve günahlarımızda o kadar ölüyüz ki, bizi ancak Tanrı'nın lütfu ve merhameti kurtarabilir. Tanrı bu lütuf ve merhameti oğlu İsa Mesih'i çarmıhta bizim yerimize ölmek için göndererek göstermiştir. Yaşamlarımızı Mesih'e teslim ettiğimizde artık günahlı doğamız tarafından yönetilmekten çıkıp Ruh'un denetimi altına gireriz. İsa'nın Rab olduğunu bildirir ve O'nun ölümden diriltildiğine inanırsak kurtuluruz, yeniden doğarız. Yaşamlarımızı Tanrı'ya sunulan diri birer kurban olarak yaşamamız gerektir. En büyük arzumuz bizi kurtaran Tanrı'ya tapmak olmalıdır. Romalılar'ın belki de en iyi uygulaması, Romalılar 1:16'yı hayatımıza uyarlayıp Müjde'den utanmamak olacaktır. Bunun yerine onu sadakatle başkalarına bildirelim!
English
Türkçe anasayfaya dön
Romalılar Kitabı
