Soru
İnsan ruhu ölümlü müdür, ölümsüz müdür?
Yanıt
İnsan ruhu kuşkusuz ölümsüzdür. Bu, hem Eski, hem de Yeni Antlaşma’daki Kutsal Yazılar’da kesin bir şekilde görülebilir: Mezmur 22:26; 23:6; 49:7-9; Vaiz 12:7; Daniel 12:2-3; Matta 25:46 ve 1 Korintliler 15:12-19. Daniel 12:2, “Yeryüzü toprağında uyuyanların birçoğu uyanacak: Kimisi sonsuz yaşama, kimisi utanca ve sonsuz iğrençliğe gönderilecek” der. Aynı şekilde İsa Kendisi de kötülerin için, “Bunlar sonsuz azaba, doğrular ise sonsuz yaşama gidecekler” demiştir (Matta 25:46). Hem “ceza” ve hem de “yaşam” için kullanılan aynı Grekçe sözcükle, hem kötülerin, hem de doğruların sonsuz bir ruha sahip oldukları açıktır.
Kutsal Kitap’ın çok net bir şekilde öğrettiği şey, ister kurtulmuş, ister kayıp olsunlar, bütün insanların ya cennette ya da cehennemde sonsuza dek var olacaklarıdır. Etten kemikten yapılmış bedenlerimiz öldüğünde gerçek yaşam ya da ruhsal yaşam son bulmaz. Ruhlarımız eğer kurtulmuşsak cennette Tanrı’nın huzurunda, eğer Tanrı’nın kurtuluş armağanını reddedersek cehennemde ceza çekerek sonsuza dek yaşayacaktır. Hatta Kutsal Kitap, sadece ruhlarımızın değil, bedenlerimizin de diriltileceğini vaat eder. Bedensel olarak dirilme umudu Hristiyan inancının özündedir (1 Korintliler 15:12-19).
Bütün ruhlar ölümsüz olduğu halde, bizlerin Tanrı’nın olduğu şekilde sonsuz olmadığımızı hatırlamak önemlidir. Sadece Tanrı başlangıcı ve sonu olmadığı için tek gerçek sonsuz varlıktır. Tanrı her zaman var olmuştur ve her zaman da var olmayı sürdürecektir. İster insan, ister melek olsunlar, bütün diğer duyarlı yaratıkların bir başlangıçları olduğundan fanidirler. Biz bir kez var olduğumuzda ruhlarımız sonsuza dek yaşayacağı halde, Kutsal Kitap ruhlarımızın her zaman var oldukları kavramını desteklemez. Ruhlarımız sonsuzdur ve Tanrı onları öyle yaratmıştır ama onların bir başlangıcı olmuştur; yani onların var olmadığı bir zaman vardı.
English
İnsan ruhu ölümlü müdür, ölümsüz müdür?
