Soru
Pavlus'un farklı misyonerlik yolculukları nelerdi?
Yanıt
Yeni Ahit, Pavlus'un Mesih'in müjdesini Küçük Asya ve Avrupa'ya yaydığı üç misyonerlik yolculuğunu kaydeder. Elçi Pavlus iyi eğitimli, Saul adında önde gelen bir Yahudi'dir. Mesih'in ölümü ve dirilişinin hemen ardından, Yeruşalim'de yaşadığı dönemde kiliseyi yok etmek için elinden geleni yapmıştır. Hatta ilk Hıristiyan şehit olan İstafanos'un öldürülüşünde bizzat yer almıştır (Elçilerin İşleri 7:55-8:4).
Pavlus, daha fazla Hıristiyan'ı bulup tutsak etmeye giderken, Şam yolunda Tanrı ile tanışmıştır. Tövbe ederek İsa Mesih'e iman etmiştir. Bu deneyimden sonra Yahudi ve Hıristiyanları, hayatını tamamen değiştiren bu dönüşümü hakkında ikna etmeye çalışmıştır. Birçoğu buna şüpheyle yaklaşmış ve onu dışlamıştır. Ancak Barnaba gibi Hıristiyanlar bunu kabul etmiş ve onun adına konuşmuşlardır. Daha sonra ikisi misyonerlik çalışmalarında ortak olmuşlardır.
Her biri uzun yıllar süren üç ayrı misyonerlik yolculuğunda, Pavlus İsa Mesih'i pek çok sahil kenti ve ticaret yolları üzerinde yer alan kasaba ve şehirlerde müjdelemiştir. Aşağıda bu misyonerlik yolculuklarının kısa bir özeti bulunmaktadır.
1. Misyonerlik Yolculuğu (Elçilerin İşleri 13-14): Tanrı'nın Mesih'i ilan etme çağrısını cevaplayan Pavlus ve Barnaba, (o zamanlar) Suriye Antakya'daki kiliseden ayrılmıştır. İlk önceleri, evanjelik yöntemleri kasabadaki sinagoglarda vaaz vermektir. Ancak Yahudi'lerin birçoğu Mesih'i reddettikten sonra, misyonerler, Tanrı'nın Yahudi olmayanlara da tanıklık çağrısı yaptığını fark etmişlerdir.
İsa hakkındaki cesur ifadelerinden dolayı zulmeden Saul, zulüm gören Pavlus'a dönüşmüştür. İsa Mesih aracılığıyla kurtuluş mesajını reddedenler onu durdurmaya ve ona zarar vermeye çalışmışlardır. Bir şehirde taşlanmış ve ölüme terk edilmiştir. Ama Tanrı onu kurtarmıştır. Duruşmalar, zulüm ve hapis cezaları ile geçen zamanda Mesih'i müjdelemeye devam etmiştir.
Pavlus'un Yahudi olmayanlara yönelik misyonerliği, kimlerin kurtulabileceği ve nasıl kurtarılacağı konusunda tartışmalara neden olmuştur. İlk ve ikinci misyonerlik gezileri arasında kurtuluş yolunun tartışıldığı Yeruşalim'deki bir konferansa katılmıştır. Nihai uzlaşma, Yahudi olmayanların Yahudi geleneklerine başvurmadan İsa'yı kabul edebilecekleri yönünde olmuştur.
2. Misyonerlik Yolculuğu (Elçilerin İşleri 15:36-18:22): Antakya'daki kiliseyi kurduğu zamandan sonra Pavlus, ikinci bir misyonerlik yolculuğu yapmaya hazırdır. Barnaba'dan, ilk misyonerlik yolculuğunda kurdukları kiliseleri ziyaret ederken kendisine katılmasını istemiştir. Ancak bir anlaşmazlık onları ayırmıştır. Fakat Tanrı bu anlaşmazlığı olumlu bir hale getirmiştir: şimdi iki misyoner ekibi bulunmaktadır. Barnaba, Yuhanna Markos ile birlikte Kıbrıs'a, Pavlus ise Silas'ı alarak Küçük Asya'ya gitmiştir.
Tanrı, Pavlus ile Silas'ı Yunanistan'a yönlendirerek Müjde'yi Avrupa'ya getirmiştir. Filipi'de misyoner ekibi dövülmüş ve hapse atılmıştır. Mesih için acı çekmeyi sevinçle karşılayarak hapiste ilahiler söylemişlerdir. Tanrı aniden bir deprem yaratarak hücrenin kapılarının açılmasını ve zincirlerinden kurtulmalarını sağlamıştır. Şaşkınlık içindeki hapishane görevlisi ve ailesi Mesih'e iman etmiş, ancak hükümet yetkilileri oradan ayrılmaları için yalvarmıştır.
Atina'ya seyahat ederken Pavlus, Ares Tepesi'nde meraklı bir kitleye seslenmiştir. Onlara, tanıyabilecekleri ve insan yapımı idoller olmadan ibadet edebilecekleri tek gerçek Tanrı'yı ilan etmiştir. Yine bazıları alayla yüz çevirmiş ve bazıları ise iman etmiştir.
Pavlus Mesih'e iman edenlere öğretmiş ve onlara kiliseler kurmuştur. Bu ikinci misyonerlik yolculuğu sırasında Pavlus, her kökenden birçok öğrenci edinmiştir: Timoteos adında bir genç, Lidya adlı bir işkadını ve evli bir çift olan Akvila ve Priskilla.
3. Misyonerlik Yolculuğu (Elçilerin İşleri 18:23-20:38): Pavlus, üçüncü yolculuğunda Küçük Asya'da ateşli bir şekilde vaaz vermiştir. Tanrı mesajını mucizeler ile doğrulamıştır. Elçilerin İşleri 20:7-12 Pavlus'un Troas kentinde son derece uzun bir vaaz verdiğini anlatmaktadır. Üst kattaki pencere içerisinde oturan genç bir adam uyumuş ve pencereden düşmüştür. Öldüğü sanılmıştır, ancak Pavlus onu diriltmiştir.
Bir zamanlar medyumlukla ilgilenen Efes'teki yeni inanlılar sihir kitaplarını yakmışlardır. Diğer yandan idol yapımcıları, bu gerçek Tanrı ve Oğlu sebebiyle işlerini kaybetmelerinden dolayı memnun değillerdir. Dimitrios adında bir kuyumcu, tanrıçası Artemis'e övgü olarak şehir çapında bir isyan başlatmıştır. Yargılanmalar her zaman Pavlus'u takip etmiştir. Zulüm ve muhalefet, sonunda, gerçek Hıristiyanları güçlendirmiş ve Müjde'yi yaymıştır.
Pavlus üçüncü misyonerlik yolculuğunun sonunda, yakında hapse atılacağını ve muhtemelen öleceğini bilmektedir. Efes'teki kilisede söylediği son sözler, Mesih'e adanmışlığını sergilemektedir: "-Asya İli'ne ayak bastığım ilk günden beri, sizinle bulunduğum bütün süre boyunca, nasıl davrandığımı biliyorsunuz. Yahudiler'in kurduğu düzenlerden çektiğim sıkıntıların ortasında Rab'be tam bir alçakgönüllülükle, gözyaşları içinde kulluk ettim. Yararlı olan herhangi bir şeyi size duyurmaktan, gerek açıkta gerek evden eve dolaşarak size öğretmekten çekinmedim. Hem Yahudiler'i hem de Grekler'i, tövbe edip Tanrı'ya dönmeye ve Rabbimiz İsa'ya inanmaya çağırdım. Şimdi de Ruh'a boyun eğerek Yeruşalim'e gidiyorum. Orada başıma neler geleceğini bilmiyorum. Ancak Kutsal Ruh, beni zincirler ve sıkıntıların beklediğine dair her kentte beni uyarıyor. Canımı hiç önemsemiyorum, ona değer vermiyorum. Yeter ki yarışı bitireyim ve Rab İsa'dan aldığım görevi, Tanrı'nın lütfunu bildiren Müjde'ye tanıklık etme görevini tamamlayayım"(Elçilerin İşleri 20:18-24).
Bazı İncil akademisyenleri, dördüncü bir misyonerlik yolculuğuna daha rastlarlar ve erken Hıristiyan tarihi bu fikri ispatlamış görünmektedir. Fakat bu yolculuk Elçilerin İşleri kitabının bitiminden sonra gerçekleşmiş olsa gerek ki İncil'de dördüncü bir yolculuk ile ilgili herhangi bir açık delil yoktur.
Pavlus'un misyonerlik gezilerinin tümünün amacı aynıdır: Tanrı'nın Mesih aracılığıyla günahları affedişindeki lutfun ilanı. Tanrı, Müjde'yi Yahudi olmayanlara getirmek ve kiliseyi kurmak için Pavlus'un misyonlerliğini kullanmıştır. Yeni Ahit'te kaydedilen kiliselere yazdığı mektuplar hâlâ kilise hayatını ve doktrini desteklemektedir. Her şeyi feda etmesine rağmen, Pavlus'un misyonerlik yolculukları yaptığı fedakarlığa değmiştir (Filipililer 3:7-11).
English
Pavlus'un farklı misyonerlik yolculukları nelerdi?
