Soru
Kutsal Kitap ruhsal savaş hakkında ne der?
Yanıt
Ruhsal savaş konusunda, ya bu konunun fazlasıyla vurgulanması ya da yeterince vurgulanmaması olmak üzere iki büyük hata yapılmaktadır. Bazıları her günah, her çatışma ve her sorundan kovulması gereken cinleri sorumlu tutar. Diğerleriyse ruhsal alanı ve Kutsal Kitap’ın bize savaşımızın ruhsal güçlere karşı olduğunu söylediğini tamamen görmezden gelir. Başarılı ruhsal savaşın anahtarı Kutsal Kitapsal dengeyi bulmaktır. İsa bazen insanlardan cinleri kovmuş, bazen de insanları cinlerden hiç söz etmeden iyileştirmiştir. Elçi Pavlus, Hristiyanlar’a kendi içlerindeki günaha karşı savaş açmaları (Romalılar 6) ve kötü olana karşı savaşmaları (Efesliler 6:10-18) talimatını verir.
Efesliler 6:10-12 şöyle bildirir: “Son olarak Rab'de, O'nun üstün gücüyle güçlenin. İblis'in hilelerine karşı durabilmek için Tanrı'nın sağladığı bütün silahları kuşanın. Çünkü savaşımız insanlara karşı değil, yönetimlere, hükümranlıklara, bu karanlık dünyanın güçlerine, kötülüğün göksel yerlerdeki ruhsal ordularına karşıdır.” Bu ayetler, sadece Rab’bin gücünde kuvvetli olabileceğimiz, bizi koruyanın Tanrı’nın sağladığı silahlar olduğu ve savaşımızın dünyadaki kötülüğün ruhsal güçlerine karşı olduğu gibi, çok önemli bazı gerçekler öğretmektedir.
Rab’bin gücünde kuvvetli olan birisine güçlü bir örnek de, Yahuda 9’da yer alan başmelek Mikail’dir. Büyük bir olasılıkla Tanrı’nın bütün melekleri arasından en güçlüsü olan Mikail, İblis’i kendi gücüyle azarlamamış, ancak ona, “Seni Rab azarlasın!” demiştir. Vahiy 12:7-8 zamanın sonlarında Mikail’in İblis’i yeneceğini kaydeder. Yine de, Mikail İblis’le bu çatışmasında, İblis’i kendisinin değil, Tanrı’nın ismi ve otoritesiyle azarlamıştır. Hristiyanlar’ın İblis ve cinleri üzerinde herhangi bir otoriteye sahip olması sadece İsa Mesih’le olan ilişkileri aracılığıyla mümkündür. Şeytanı azarlamamız sadece O’nun İsminde yapıldığında herhangi bir güç taşır.
Efesliler 6:13-18 bizlere, Tanrı’nın bize sağladığı ruhsal silahların bir tanımını verir. Bizim gerçek kuşağı, doğruluk zırhı, esenlik müjdesi, iman kalkanı, kurtuluş miğferi, Ruh’un kılıcı ve Ruh’ta dua etmeyle yerimizde durmamız gerekmektedir. Ruhsal silahların bu parçaları ruhsal savaşta neyi temsil eder? Bizim İblis’in yalanlarına karşı gerçeği bildirmemiz gerekmektedir. Mesih’in bizim için sunduğu kurbandan ötürü aklanmış ilan edilişimize dayanmamız lazımdır.
Müjdeyi ona ne kadar karşı konulursa konulsun bildirmemiz gerekmektedir. Bize ne kadar kuvvetli bir şekilde saldırılırsa saldırılsın imanımızda tereddüde düşmememiz lazımdır. Nihai savunmamız, hiçbir ruhsal gücün bizden alamayacağı kurtuluşumuz konusundaki güvencemizdir. Saldırı silahımız, kendi görüşlerimiz ya da hislerimiz değil, Tanrı Sözü’dür. Bazı ruhsal zaferlerin sadece dua yoluyla mümkün olduğunu kabul ederek İsa’nın örneğini izlememiz gerekmektedir.
Ruhsal savaştaki nihai örneğimiz İsa’dır. İsa, İblis tarafından çölde denendiğinde O’nun İblis’ten gelen direkt saldırıların üstesinden nasıl geldiğine dikkat edin (Matta 4:1-11). Her denenme, aynı şekilde, yani “Yazılmıştır” sözleriyle yanıtlanmıştı. İsa, şeytanın denemelerine karşı en güçlü silahın diri Tanrı’nın Sözü olduğunu biliyordu. Eğer İsa’nın Kendisi, şeytana karşı koymak için Söz’ü kullandıysa biz bundan daha azını yapmaya cesaret edebilir miyiz?
Ruhsal savaşın yanlış bir şekilde yapılmasının nihai örnek olarak Skeva’nın yedi oğlunu gösterebiliriz: “Çevrede dolaşıp kötü ruhları kovmakla uğraşan bazı Yahudiler de kötü ruhlara tutsak olanları Rab İsa'nın adını anarak kurtarmaya kalkıştılar. "Pavlus'un tanıttığı İsa'nın adıyla size emrediyoruz!" diyorlardı. Bunu yapanlar arasında Skeva adlı bir Yahudi başkâhinin yedi oğlu da vardı. Kötü ruh ise onlara şöyle karşılık verdi: "İsa'yı biliyor, Pavlus'u da tanıyorum, ama siz kimsiniz?" İçinde kötü ruh bulunan adam onlara saldırdı, hepsini alt ederek bozguna uğrattı. Öyle ki, o evden çıplak ve yaralı olarak kaçtılar” (Elçilerin İşleri 19:13-16). Skeva’nın yedi oğlu İsa’nın ismini kullanıyordu. Bu yeterli değildir. Skeva’nın yedi oğlunun İsa’yla bir ilişkileri yoktu; bu yüzden de sözlerinde bir güç ya da otorite yoktu. Skeva’nın yedi oğlu bir yönteme güveniyordu. Rableri ve Kurtarıcıları olarak İsa’ya güvenmiyorlar ve ruhsal savaşlarında Tanrı Sözü’nü kullanmıyorlardı. Bunun sonucu olarak da bozguna uğratılarak aşağılandılar. Umarız bizler de onların kötü örneğinden bir şeyler öğrenir ve ruhsal savaşı Kutsal Kitap’ın bize öğrettiği şekilde yürütürüz.
Özet olarak, ruhsal savaşta başarının anahtarları nelerdir? İlk olarak, kendi gücümüze değil, Tanrı’nın gücüne güveniriz. İkinci olarak, cinleri kendi ismimizde değil, İsa’nın isminde azarlarız. Üçüncü olarak kendimizi Tanrı’nın bize sağlamış olduğu bütün silahlarla koruruz. Dördüncü olarak, Tanrı Sözü olan Ruh’un kılıcıyla savaşırız. Son olarak da, İblis ve cinlerine karşı ruhsal savaş verirken her günah ya da sorunun azarlanması gereken bir cin olmadığını hatırlarız.
English
Kutsal Kitap ruhsal savaş hakkında ne der?
