Soru
Sessiz dua Kutsal Kitap’a uygun mudur?
Yanıt
Kutsal Kitap, sessizce dua etmekten özel olarak söz etmeyebilir ama bu, sessiz duanın yüksek sesle edilen duadan daha az geçerli olduğu anlamına gelmez. Tanrı sözlerimizi ne kadar kolay duyuyorsa, düşüncelerimizi de aynı kolaylıkla duyabilir (Mezmur 139:23; Yeremya 12:3). İsa Ferisiler’in kötü düşüncelerini biliyordu
(Matta 12:24-26; Luka 1:7). Yaptığımız, söylediğimiz ya da düşündüğümüz hiçbir şey Tanrı’dan gizli değildir; Tanrı’nın bizim düşüncelerimizi bilmek için sözlerimizi duyması gerekmez. Yüksek sesle edilsinler ya da edilmesinler, Kendisine yöneltilen bütün duaları duyar.
Kutsal Kitap tek başına dua etmekten söz eder (Matta 6:6). Eğer yalnız başınaysanız yüksek sesle dua etmekle arasında ne fark vardır? Bazı durumlarda sadece sessiz dua uygundur örneğin, dua sadece Tanrı’yla ikiniz arasında olduğunda, kendisi orada olan biri için dua ederken vs. Dua ederken görülmekten utandığınız için yapmadığınız sürece sessizce dua etmenin yanlış bir tarafı yoktur.
Sessiz duanın geçerliliğini belirten en iyi ayet belki de, “Sürekli dua edin” diyen 1. Selanikliler 5:17’dir. Sürekli dua etmenin her zaman yüksek sesle dua ettiğimiz anlamına gelemeyeceği bellidir. Bunun yerine, sürekli Tanrı bilincinde olmak ve her düşünceyi O’na tabi kılmak (2. Korintliler 10:5) ve her durumu, planı, korkuyu ve endişeyi Tanrı’nın tahtının önüne götürmek anlamına gelir. Sürekli dua etmenin bir parçası da, övgü istek, yalvarma ve şükran dolu düşüncelerimizi Tanrı’ya yöneltirken yüksek sesle, fısıltıyla, bağırarak, ilahiyle, sessiz ettiğimiz dualar olacaktır.
English
Sessiz dua Kutsal Kitap’a uygun mudur?
