Soru
Son günlerde alaycıların olacağı ne anlama gelir?
Yanıt
Kutsal Kitap'taki iki bölüm "son günlerde alaycıların geleceğini" söyler. 2. Petrus 3:3 ve Yahuda 1:18 ayetlerinin her ikisi de bunun ne anlama geldiğini açıklar. Bu bağlamda "alaycı" Mesih'le alay eden, Tanrı'nın sözlerini alaya alan ve Müjde'ye karşı çıkan kişidir. Hem Petrus hem de Yahuda, başkalarını yoldan çıkarmaya niyetli sahte öğretmenlere karşı uyarılar yazıyorlardı. Alaycı sözcüğü, Kutsal Yazılar'ın gerçeklerini inkâr eden ve başkalarını da kendi hatasına katılmaya teşvik eden kişi anlamına gelir.
Alaycılar Aden Bahçesi'nden beri vardır. Şeytan'ın insanı ilk ayartması, Tanrı'nın buyruğuyla alay etmek şeklinde olmuştur: "Tanrı gerçekten- dedi mi?" (Yaratılış 3:1). Alaycılar Nuh'un zamanında egemen olmuş (Yaratılış 6:5-8; İbraniler 11:7) ve Tanrı'ya hepsini yok edip yeryüzündeki tek doğru insan olan Nuh'la yeniden başlamaktan başka seçenek bırakmamışlardır. Alaycılar Rab'bin sözüne inanmayı reddeder ve kendilerini kendi tanrıları olarak görürler (2.Tarihler 36:16). Mezmur yazarı, kötü insanlarla sıradan bir birliktelikten "alaycıların koltuğunda" oturmaya (Mezmur 1:1), onların dünya görüşünü benimsemeye ve kaderlerini paylaşmaya yol açan sapmaya karşı uyarır.
Alaycılar her zaman bu düşmüş dünyanın bir parçası olmuş olsalar da, Kutsal Yazılar, Rab'bin Günü yaklaştıkça alaycılığın artacağına işaret ediyor gibi görünmektedir. Petrus bu alaycıları "kendi kötü arzularının peşinden gidenler" (2. Petrus 3:3) ve Rab İsa'nın ikinci gelişini sorgulayanlar olarak tanımlar (ayet 4). İsa'nın, sadık olanları için geri döneceğini vaat ederek göğe yükselmesinin üzerinden binlerce yıl geçmiştir (Yuhanna 14:1-4; Vahiy 22:12). Alaycılar zamanın geçtiğine işaret eder ve hâlâ O'nun görünmesini bekleyen ve özleyenlerle alay ederler (2.Timoteos 4:8; 2. Selanikliler 1:7).
Yahuda son günlerdeki alaycıları, tanrısal olmayan arzuların peşinden giden ve kilisede bölünme yaratan kişiler olarak tanımlar (Yahuda 1:18). Kendilerini kilise önderi olarak bile gösterebilirler, ama "Ruh'a sahip değildirler" (ayet 19). Pavlus İsa geri dönmeden önce dünyanın durumu hakkında daha fazla ayrıntıya girer: "Şunu bil ki, son günlerde çetin anlar olacaktır. İnsanlar kendilerini seven, para düşkünü, övüngen, kibirli, küfürbaz, anne baba sözü dinlemez, nankör, kutsallıktan ve sevgiden yoksun, uzlaşmaz, iftiracı, özünü denetleyemeyen, azgın, iyilik düşmanı olacaklar. Hain, aceleci, kendini beğenmiş, Tanrı'dan çok eğlenceyi seven, Tanrı yolundaymış gibi görünüp bu yolun gücünü inkâr edenler olacaklar. Böylelerinden uzak dur" (2. Timoteos 3:1-5). Alaycılar böyle bir kalabalığın arasına uyum sağlayacaktır.
Bugün dünyamızda alaycıların arttığını görüyoruz ve bu artışa çeşitli faktörler katkıda bulunuyor olabilir. Medya, internet ve diğer teknoloji türlerine sürekli erişim, fikri olan herkes için açık bir platform sağlıyor ve bir zamanlar onurlu olduğu düşünülen her şeyle alay etmek favori bir eğlence. Alaycılar sosyal medyada, alaylarını anında onaylayabilecek başkaları tarafından cesaretlendiriliyor. Pek çok insan zekâsının ötesinde eğitiliyor ve ahlaki sınırların olmadığı bu yeni dünya, düşünürler yerine alaycılar üretiyor. Birçoğu bilimsel eğitimi kullanarak, Yaratıcı Tanrı'nın gerçekliği insanın anlayışıyla kanıtlanamayacağına göre, Tanrı'nın var olmaması gerektiğini söylemeye çalışmaktadır. Kutsal Yazıları reddeden insanoğlu ahlaki pusulasını kaybetmiş, doğru ya da yanlışı, iyi ya da kötüyü, gerçek ya da yalanı belirlemenin hiçbir yolunu bırakmamıştır. Bu ortamda, gerçeği bildiğini iddia eden herkes alaycıların başlıca hedefidir.
Kibir, tıpkı Babil Kulesi'nden önce olduğu gibi alay etmeye yol açar (Yaratılış 11:1-4). İnsanlar kendi önemleriyle şişindiklerinde, kendileriyle ilgili yüksek görüşlerini tehdit eden her şeye meydan okumaya başlarlar. Bir kez Tanrı fikrini göz ardı ettik mi, artık her şey mümkündür. Alaycılar evliliği yeniden tanımlamaya, cinsiyet ikiliğini ortadan kaldırmaya ve gerçekliğin bizim hissettiklerimize dönüştüğü bir fantezi dünyası yaratmaya çalışmışlardır. Kısa bir süre öncesine kadar böyle bir zihniyet deliliğin tanımıydı. Şimdi ise bize bunun nihai bilgelik olduğu söyleniyor. Romalılar 1:21-22 ayetleri hiç bu kadar anlamlı olmamıştı: "Tanrı'yı bildikleri halde O'nu Tanrı olarak yüceltmediler, O'na şükretmediler. Tersine, düşüncelerinde budalalığa düştüler; anlayışsız yüreklerini karanlık bürüdü. Akıllı olduklarını ileri sürerken akılsız olup çıktılar."
Alaycıların çoğalması son günlerin bir işaretidir. Kendilerini bilge olarak tanıtırlar, ama aslında aptaldırlar (Mezmur 14:1). Hangi eskatolojik zaman çizelgesini tercih edersek edelim, Kutsal Yazılar'ın bizi uyardığı gibi, alaycıların ve aldatıcıların sayısının hızla arttığı konusunda hepimiz hemfikiriz (2.Yuhanna 1:7). Her Hristiyan'ın Tanrı'nın Sözü üzerinde çalışma ve derin düşünme buyruklarını ciddiye alması son derece önemlidir (2. Timoteos 2:15; Yeşu 1:8), böylece alaycılar tarafından bize sunulan yüce fikirlerle yoldan çıkmayız (2. Korintliler 10:5).
English
Son günlerde alaycıların olacağı ne anlama gelir?
