Soru
Kutsal Kitap tembellik hakkında ne der?
Yanıt
Newton’un ilk hareket yasası, “hareket halindeki bir cisim hareket etmeye yatkındır ve hareket etmeyen bir cisim de hareket etmemeye yatkındır” der. Bu yasa insanlar için de geçerlidir. Bazı insanlar projeleri tamamlama konusunda doğal olarak azimli oldukları halde, diğerleri ilgisizdir ve uyuşukluklarını yenmek için motivasyona ihtiyaçları vardır. Tembellik bazıları için bir yaşam biçimi ve herkes için de bir ayartılmadır. Ama Kutsal Kitap, Tanrı’nın insanların çalışmasını istediğinden ötürü tembelliğin bir günah olduğunu açıkça bildirir. “Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, onların yaşamından bilgelik öğren” (Süleyman’ın Özdeyişleri 6:6).
Kutsal Kitap tembellik hakkında çok şey söyler. Özellikle Süleyman’ın Özdeyişleri Kitabı, tembellik hakkında bilgelik ve tembel kişiye uyarılarla doludur. Süleyman’ın Özdeyişleri, tembel kişinin çalışmaktan nefret ettiğini söyler: “Tembelin isteği onu ölüme götürür, çünkü elleri çalışmaktan kaçınır” (21:25); uykuyu sever: “Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, tembel de yatağında döner durur” (26:14); mazeretler uydurur: “Tembel, ‘Yolda aslan var, sokaklarda aslan dolaşıyor’ der ” (26:13); zamanını ve enerjisini boşa harcar: “İşini savsaklayan kişi yıkıcıya kardeştir” (18:9); akıllı olduğunu sanır ama akılsızdır: “Tembel kendini, akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır” (26:16).
Süleyman’ın Özdeyişleri ayrıca bize tembel kişinin sonunu da bildirir: “Çalışkanların eli egemenlik sürer, tembellikse köleliğe götürür” (12:24); geleceğinin karanlık olduğunu söyler : “Sonbaharda çift sürmeyen tembel, hasatta aradığını bulamaz” (20:4); fakir olabileceğini ima eder: “Tembel canının çektiğini elde edemez, çalışkanın istekleriyse tümüyle yerine gelir” (13:4).
Hristiyan kişinin yaşamında tembelliğe yer yoktur. Yeni bir inanlıya, “İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı'nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir” diye öğretilir (Efesliler 2:8-9) ve bu doğrudur. Ama bir inanlı, hatalı bir şekilde, Tanrı’nın değişmiş bir yaşamdan meyve beklemediğini düşünürse aylak olabilir. “Çünkü biz Tanrı'nın yapıtıyız, O'nun önceden hazırladığı iyi işleri yapmak üzere Mesih İsa'da yaratıldık” (Efesliler 2:10). Hristiyanlar yaptıkları işlerle kurtulmamışlardır ama imanlarını yaptıkları işler aracılığıyla gösterirler (Yakup 2:18, 26). Tembellik, Tanrı’nın iyi işler olan amacına aykırıdır. Ancak Rab, bize yeni bir doğa vererek Hristiyanlar’ı tembelliğe yatkınlıklarını yenmeleri için güçlendirir (2 Korintliler 5:17).
Yeni doğamızda, bizi kurtaran Kurtarıcımız’a sevgimizden ötürü çalışkan ve verimli olmaya motive ediliriz. Tembelliğe ve tüm diğer günahlara olan eski yatkınlığımızın yerini Tanrı yolunda yaşamlar sürme arzusu almıştır. “Hırsızlık eden artık hırsızlık etmesin. Tersine, kendi elleriyle iyi olanı yaparak emek versin; böylece ihtiyacı olanla paylaşacak bir şeyi olsun” (Efesliler 4:28). Çalışarak ailelerimizin ihtiyaçlarını karşılamamız gerekmektedir: “Kendi yakınlarına, özellikle de ev halkına bakmayan kişi imanı inkâr etmiş, imansızdan beter olmuştur” (1 Timoteos 5:8) ve Tanrı’nın ailesindeki diğer kişilerin ihtiyaçlarını karşılamamız gerekmektedir: “Siz de bilirsiniz ki, bu eller hem benim, hem de benimle birlikte olanların gereksinmelerini karşılamak için hizmet etmiştir. Yaptığım her işte sizlere, böyle emek vererek güçsüzlere yardım etmemiz ve Rab İsa'nın, ‘Vermek, almaktan daha büyük mutluluktur’ diyen sözünü unutmamamız gerektiğini gösterdim” (Elçilerin İşleri 20:34-35).
Hristiyanlar olarak gayretli kalmayı sürdürürsek çalışmalarımızın Rab tarafından ödüllendirileceğini biliyoruz: “İyilik yapmaktan usanmayalım. Gevşemezsek mevsiminde biçeriz. Bunun için fırsatımız varken herkese, özellikle iman ailesinin üyelerine iyilik yapalım” (Galatyalılar 6:9-10); “Rab'den miras ödülünü alacağınızı bilerek, her ne yaparsanız, insanlar için değil, Rab için yapar gibi candan yapın. Rab Mesih'e kulluk ediyorsunuz” (Koloseliler 3:23-24); “Tanrı adaletsiz değildir; emeğinizi ve kutsallara hizmet etmiş olarak ve etmeye devam ederek O'nun adına gösterdiğiniz sevgiyi unutmaz” (İbraniler 6:10).
Hristiyanlar, müjdeyi bildirmek ve öğrenciler yetiştirmek için Tanrı’nın gücüyle çalışmalıdır. Örnek aldığımız kişi Elçi Pavlus’tur: “Her insanı Mesih'te yetkinleşmiş olarak Tanrı'ya sunmak için herkesi uyararak ve herkesi tam bir bilgelikle eğiterek Mesih'i tanıtıyoruz. O'nun kudretle bende etkin olan gücüne dayanarak uğraşıp emek vermemin amacı da budur” (Koloseliler 1:28-29). Hristiyanlar’ın Tanrı’ya hizmeti cennette bile devam edecektir, ancak o zaman lanet onlara ayak bağı olmayacaktır (Vahiy 22:3). Kutsallar, hastalık, üzüntü ve günahtan, hatta tembellikten bile özgür olarak sonsuza dek Rab’bi yüceltecektir. “Bu nedenle, sevgili kardeşlerim, Rab yolunda verdiğiniz emeğin boşa gitmeyeceğini bilerek dayanın, sarsılmayın, Rab'bin işinde her zaman gayretli olun” (1 Korintliler 15:58).
English
Kutsal Kitap tembellik hakkında ne der?
