Soru
Ruben, Gad ve Manaşşe oymağının yarısı neden Şeria Irmağı'nın doğusunda yaşamak istediler?
Yanıt
İsrailliler Kenan diyarına girmeye hazırlanıyordu. Şeria Irmağı'nı geçip batıya doğru ilerlemeden önce Tanrı Yeşu'ya bazı teşvik edici sözler söyledi. Bu sözler arasında daha sonra daha da fazla toprak vaadi de vardı (Yeşu 1:4). Ancak şimdilik miras alacakları topraklar Şeria Irmağı'nın batısında olacaktı (Yeşu 1:2). Ancak İsrailliler Vaat Edilmiş Topraklar'a girmeden önce Ruben, Gad ve Manaşşe kabilelerinin yarısı çoktan hak iddia etmeye başlamıştı; Şeria Irmağı'nın doğusuna yerleşmeyi seçmişlerdi.
Çölde Sayım 32:1 bu oymakların Şeria Irmağı'nın doğusundaki toprakları istemelerinin bir nedenini açıklar: "Çok sayıda hayvanı olan Rubenliler'le Gadlılar Yazer ve Gilat topraklarının hayvanlar için uygun bir yer olduğunu gördüler." Ürdün Nehri'nin doğusundaki topraklar hayvan yetiştirmek için en uygun alan olarak görülüyordu.
Musa ilk başta bazı oymakların Şeria Irmağı'nın doğusunda kalması fikrine karşı çıktı. Bu oymakların Kenan diyarını zapt etmek ve yerleşmek için yapılacak askeri harekâtta İsrailli kardeşlerine yardım etmekten kaçınmaya çalıştıklarını düşünüyordu. Ancak bu oymaklar yardım sözü vererek karşılık verdiler: “Burada hayvanlarımız için ağıllar yapmamıza, çocuklarımız için yeniden kentler kurmamıza izin ver. Kendimiz de hemen silahlanıp İsrailliler'i kendilerinin olacak ülkeye götürünceye dek onlara öncülük edeceğiz. Ülke halkı yüzünden çocuklarımız surlu kentlerde yaşayacak" (Çölde Sayım 32:16-17). Bu oymaklar verdikleri sözü tuttular ve Kenan diyarının fethinde kardeşlerine yardım ettiler (Yeşu 22:1-4).
Musa oymakların sözünü aldıktan sonra, Şeria Irmağı'nın doğusundaki topraklara yerleşme isteklerini kabul etti. Çölde Sayım 32, dağıtılan toprakların tanımıyla sona erer: "Böylece Musa Gadlılar'la Rubenliler'e ve Yusuf oğlu Manaşşe oymağının yarısına Amorlular'ın Kralı Sihon'un ülkesiyle Başan Kralı Og'un ülkesini ve çevrelerindeki topraklarla kentleri verdi" (Çölde Sayım 32:33). Şeria Irmağı'nın doğusunda krallıkları olan Sihon ve Og daha önce yenilgiye uğratılmış ve toprakları iki buçuk oymağa verilmişti.
Musa İsrail oymaklarını kutsadığı son konuşmasında Şeria Irmağı'nın doğusuna yerleşen oymaklardan biri olan Gad'ı şöyle kutsadı: "Kendine ilk toprağı seçti; Önderlik payı ona verilmiştir. Halkın önderleri bir araya geldiğinde, RAB'bin doğru isteğini Ve İsrail'e ilişkin ilkelerini, O yerine getirdi" (Yasa'nın Tekrarı 33:21). Şeria Irmağı'nın doğusundaki topraklar seçkin bir bölgeydi ve orada yaşayanlar için bir bereketti.
Musa'nın kutsaması Efrayim ve Manaşşe'nin babası Yusuf'la ilgili olumlu sözler de içeriyordu. Bu sözler, Şeria Irmağı'nın doğusundaki topraklar da dahil olmak üzere, bu kardeşlerin her iki oymağının yerleşeceği topraklar için geçerlidir. Yasa'nın Tekrarı 33:13-16'da şöyle yazar: "Yusuf için de şöyle dedi: “RAB onun ülkesini Gökten yağan değerli çiyle Ve yeraltındaki derin su kaynaklarıyla kutsasın. Ülkesi güneş altında yetişen ürünlerin en iyisiyle, Her ay yetişen en iyi meyvelerle, Yaşlı dağların en seçkin armağanlarıyla, Kalıcı tepelerin bolluğuyla, Yerin en değerli ürünü ve doluluğuyla, Çalıda oturanın lütfuyla bereketli olsun. Yusuf'un başı üzerine, Kardeşlerinden ayrı olanın başı üzerine bereket yağsın."
Ruben, Gad ve Manaşşe oymağının Şeria Irmağı'nın doğusundaki toprakları istemelerinin stratejik bir nedeni vardı ve Rab onları miras olarak bereketledi. Böylece Tanrı'nın bereketi Şeria Irmağı'nın ötesine kadar uzandı.
English
Ruben, Gad ve Manaşşe oymağının yarısı neden Şeria Irmağı'nın doğusunda yaşamak istediler?
