Savol
Menga qarshi gunoh qilganlarni qanday kechirishim mumkin?
Javob
Bir vaqtlar hamma hafa bo'lgan, haqoratlangan va gunoh qilgan. Masihiylar bunday haqoratlarga qanday munosabatda bo'lishlari kerak? Muqaddas Kitobga binoan, biz boshqalarni kechirishimiz kerak. Efesliklarga 4:32 oyat deydi, "Bir–biringizga nisbatan ko'ngilchan va mehr–shafqatli bo'linglar. Xudo sizlarni Masih orqali kechirganiday, sizlar ham bir–biringizni kechiringlar." Xuddi shunday, Kolosaliklarga 3:13 e'lon qiladi, "Bir–biringizga nisbatan sabr–toqatli bo'linglar. Orangizda xafagarchilik o'tgan bo'lsa, bir- biringizni kechiringlar. Egamiz sizlarni kechirgani kabi, sizlar ham boshqalarni kechiringlar." Har ikkala kitobda ham kalit, Xudo bizni kechirganidek, imon orqali bo'lgan birodarlarimizni kechirishimiz kerak. Nima uchun kechiramiz? Chunki biz kechirilganmiz! Boshqalarni kechirishimiz orqali Xudo bizni kechirganini aks ettirishimiz kerak.
Bizga qarshi gunoh qilganlarni kechirish uchun, avvalo, Xudoning kechirimini tushunishimiz kerak. Xudo har kimni oldindan shartlarsiz avtomatik ravishda kechirmaydi, Vahiy 20:14-15 da agar U shunday qiladigan bo'lsa, u holda olovli ko'l yo'q bo'lar edi. To'g'ri tushunilgan kechirim gunohkorning tavbasini va Xudoning sevgisi va inoyatini o'z ichiga oladi. Sevgi va inoyat bor, lekin ko'pincha tavba qilish yetarli emas. Shunday qilib, Muqaddas Kitobning bir-birimizni kechirishimiz haqidagi buyrug'i gunohni e'tiborsiz qoldirishni anglatmaydi. Bu shuni anglatadiki, biz xursandchilik, inoyat, sevgi bilan tavba qilganlarni kechiramiz. Imkoniyat berilganda har doim kechirishga tayyormiz. Faqat yetti marta emas, balki yetmish karra yetti marta (Matto 18:22). Bu haqida, undan so'ralgan odamning kechirishdan bosh tortishi, achchiqlanish, xafagarchilik va g'azabni ko'rsatadi, ularning hech biri haqiqiy masihiyning belgisi emas.
Bizga qarshi gunoh qilganlarni kechirish uchun sabr-toqatli bo'lish talab etiladi. Jamoat "hamma bilan sabr-toqatli bo'lish" amriga ega (1 Salonikaliklarga 5:14). Biz shaxsiy hafagarchiliklarga va kichik noto'g'ri xatti-harakatlarga e'tibor bermasligimiz kerak. Iso deydi: "Agar kimdir o'ng chakkangizga ursa, unga chapini ham tuting" (Matto 5:39). Har bir tarsakiga javob kerak emas.
Bizga qarshi gunoh qilganlarni kechirish bizning hayotimizda Xudoning o'zgaruvchan kuchini talab qiladi. Inson tabiatida qasos olishni talab qiladigan va qasos olishga sabab bo'lgan chuqur bir narsa bor. Tabiiyki, biz jarohat olgan odamga xuddi shunday jarohatlar yetkazish niyatidamiz — ko'z uchun ko'z faqat adolatli ko'rinadi. Biroq, Masihda biz dushmanlarimizni sevish, nafratlanuvchilarga yaxshilik qilish, la'natlanganlarni duo qilish va jinoyatchilar uchun ibodat qilish qudratiga egamiz (Luqo 6:27-28 qarang). Iso bizni kechirishga tayyor bo'lgan va bu maqsad uchun ishlaydigan yurakni beradi.
Bizga qarshi gunoh qilganlarni kechirish, Xudo bizning qanchalik gunohlarimizni kechirayotgani haqida o'ylaganda osonroq bo'ladi. Biz inoyat bilan kiyinib, boshqalarni inoyatdan mahrum qilishga haqqimiz yo'q. Bizga qarshi gunoh qilgan har qanday kishidan ko'ra ko'proq, biz Xudoga abadiy gunoh qilganmiz. Matto 18:23-35 dagi Isoning masali bu haqiqatning yorqin misolidir.
Biz kechirim so'rab Uning oldiga kelganimizda, U uni erkin ravishda berishini Xudo va'da qiladi (1 Yuhanno 1:9). Bizning kechirimimizni izlayotganlarga biz beradigan inoyat, oson ravishda mavjud bo'lishi kerak (Luqo 17:3-4).
English
Menga qarshi gunoh qilganlarni qanday kechirishim mumkin?