سوال
یک ایماندار چگونه می تواند پس از مرگ یکی از والدین تسلی پیدا کند؟
جواب
مرگ یکی از والدین (یا هر یک از اعضای خانواده) می تواند برای یک مسیحی واقعا طاقت فرسا باشد. حتی اگر کسی را که از دست داده ایم مسیحی باشد، خداحافظی هیچ وقت آسان نبوده است، مخصوصا اگر این مصیبت ناگهانی بوده باشد. داغداری برای عزیز از دست رفته، واکنشی طبیعی و مورد انتظار است؛ عیسی مسیح برای از دست دادن دوستش ایلعازر گریه کرد (یوحنا فصل 11 آیه 35). کتاب مقدس به ما آرامش می دهد، و ما مسیحیان می توانیم حتی در صورت از دست دادن عزیزمان تسلی پیدا کنیم.
یک ایماندار، در صورت از دست دادن پدر یا مادر ایماندار خود، این تضمین و آسودگی خاطر را دارد که مرگ نمی تواند رابطه او با پدر یا مادر از دست رفته را قطع کند. یک مسیحی که پدر یا مادر مسیحی خود را از دست داده این اطمینان خاطر را دارد که در بهشت دوباره به آنها ملحق خواهد شد. پدر و مادر ما در حال حاضر با عیسی مسیح هستند و از شادی حضور او لذت می برند (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 8). در روز رستاخیز، کسانی که به عیسی مسیح ایمان آورده اند جلال داده شده و به آنها بدن های فناناپذیر داده می شود (اول قرنتیان فصل 15 آیه های 42-44، یوحنا فصل 11 آیه 25). عیسی مسیح بر مرگ غلبه کرد! پولس این حقیقت را همراه با شادی می گوید: « زندگی بر مرگ پيروز شد. ای مرگ پيروزی تو كجاست؟ نيش تو چه شد؟ گناه يعنی همان نيشی كه باعث مرگ می‌شود، از بين خواهد رفت، و شريعت كه گناهان ما را به ما نشان می‌دهد، ديگر بر ما داور نخواهد بود. خدا را شكر برای تمام اينها! اوست كه ما را بوسيلهٔ خداوندمان عيسی مسيح پيروز می‌گرداند» (اول قرنتیان فصل 15 آیه های 54-57).
غم از دست دادن والدین زمانی سخت تر می شود که درباره نجات آنها مطمئن نیستیم. با این وجود، ما همچنان به قول های خداوند و آرامشی که او به ما می دهد تکیه می کنیم. منتظر روزی هستیم که همه چیز از نو ساخته می شود و ایمان داریم که او عادل و خوب است.
خدای کتاب مقدس از شفا و تسلی دادن به قلب های شکسته خوشحال می شود (ارمیا فصل 17 آیه 14؛ دوم قرنتیان فصل 1 آیه های 3-4، فصل 7 آیه 6). او خدای یتیمان است (مزامیر فصل 68 آیه 5). وقتی مرگ عزیزان ما را غمگین می کند، خداوند بلافاصله به ما آرامشی الهی می دهد. او در سوگواری و غم در کنار ما حضور دارد؛ حتی در غم ها و مصیبت ها می توانیم با دعا و عبادت به او نزدیک تر شویم. ما به تنهایی عزاداری نمی کنیم؛ ایمانداران در غم ما شریک هستند، به ما کمک می کنند تا سنگینی این غم را تحمل کنیم، با ما همدردی و عزاداری می کنند (رومیان فصل 12 آیه 15).
مرگ والدین می تواند عمیقا دردناک باشد، برای اینکه آنها نقش بسیار کلیدی در شکل دادن زندگی ما بازی کرده اند. براستی، والدین ما کسانی هستند که اغلب در زمان دردها و رنج ها به ما امیدواری و آرامش می دهند و از دست دادن آنها مانند این است که حمایت عاطفی خود را از دست داده ایم. اما مسیحیان آرامش و حمایت عاطفی را از کسی بیرون از خانواده زمینی دریافت کنند، از خالق جهان هستی، از کسی که ما را از خودمان بهتر می شناسد، دردهای ما را درک می کند و مشتاقانه ما را رشد می دهد، شفا می دهد و آرامش خودش را به ما اعطا می کند.
English
یک ایماندار چگونه می تواند پس از مرگ یکی از والدین تسلی پیدا کند؟
