سوال
آیا مدرکی وجود دارد که ثابت کند خدا جواب دعا را می دهد؟
جواب
داستان های بسیار زیادی درباره درمان بیماری، قبول شدن در امتحان، توبه و بخشش، احیای رابطه زن و مرد، سیر کردن شکم کودکان گرسنه، پرداخت صورت حساب ها، نجات جان انسان ها از طریق دعای موثر وجود دارد. بنابراین، بله، مدارک بسیار زیادی وجود دارند که ثابت می کنند خدا جواب دعا را می دهد. بیشتر مدارک داستانی و شخصی هستند ولی این موضوع نیز خیال بسیاری از مردم را راحت نمی کند برای اینکه فکر می کنند مدارک فقط آن چیزهایی هستند که قابل مشاهده، قابل اندازه گیری و قابلیت تولید دوباره را دارند.
کتاب مقدس به وضوح می گوید جواب دعا داده می شود. « دعای صادقانهٔ مرد درستكار، قدرت و تأثير شگفت‌انگيز دارد » (یعقوب فصل 5 آیه 16). عیسی مسیح به شاگردانش آموزش داد که «اگر در من بمانيد و از كلام من اطاعت كنيد، هر چه بخواهيد به شما داده خواهد شد » (یوحنا فصل 15 آیه 7). اول یوحنا فصل 3 آیه 22 این حقیقت را بیان می کند « آنگاه هر چه از او درخواست نماييم، دريافت خواهيم كرد، زيرا احكام او را اطاعت می‌كنيم و كارهای پسنديدهٔ او را بجا می‌آوريم».
از این گذشته، کتاب مقدس سرشار از داستان هایی می باشد که نشان دهنده اجابت دعا هستند. دعای الیا برای آتش از آسمان (دوم پادشاهان فصل 1 آیه 12) ، دعای حزقیا برای نجات (دوم پادشاهان فصل 19 آیه 19) ، و دعای شاگردان برای شجاعت (اعمال رسولان فصل 4 آیه 29) فقط سه مثال از نمونه های بی شماری هستند که در کتاب مقدس وجود دارند. ازآنجایی که این گزارش ها توسط شاهدان عینی ثبت شده، بنابراین مدارک موثقی برای اثبات اجابت دعا هستند. ممکن است کسی بگوید کتاب مقدس مدارک قابل مشاهده علمی ارائه نداده است. باید گفت که هیچ یک از گفته های کتاب مقدس به طور قطعی رد نشده اند، بنابراین دلیلی برای شک کردن به آنها وجود ندارد. در واقع، به برخی از مدارک برچسب علمی زدن و به بعضی دیگر برچسب غیر علمی زدن، یک نوع تمایز و تفاوت مصنوعی و مبهم می باشد. چنین تفاوتی را فقط می توان قبل از ارزیابی اطلاعات قائل شد. به عبارت دیگر، ارزیابی تاثیر دعا فقط بر اساس مدارک قابل مشاهده، روشی نیست که براساس داده ها و اطلاعات باشد بلکه این نوع ارزیابی فقط بر اساس تعهدات و نظرات فلسفی اشخاص است. زمانی که این محدودیت های عمدی برداشته شوند، اطلاعات کتاب مقدس قادر خواهند بود تا کاملا از خود دفاع می کنند.
گاهی اوقات، گروهی از محققان بر روی تاثیر دعا مطالعه می کنند. نتیجه یافته های آنها معمولا این است که دعا تاثیری ندارد (و یا حتی تاثیر منفی دارد) به عنوان مثال، دعا برای مدت زمان بهبود افراد بیمار تحت درمان. چگونه نتایج اینگونه مطالعات را درک کنیم؟ آیا دلیل کتاب مقدسی برای دعاهای اجابت نشده وجود دارد؟
مزامیر فصل 66 آیه 18 می گوید «اگر گناه را در دل خود نگه می‌داشتم، خداوند دعايم را نمی‌شنيد». «و اگر يقين داريم كه دعای ما را می‌شنود، می‌توانيم به اين هم اطمينان داشته باشيم كه آنچه از او بخواهيم، به ما عطا خواهد كرد» (اول یوحنا فصل 5 آیه 15). یعقوب نیز به این نکته اشاره می کند «وقتی هم درخواست می‌كنيد، خدا به دعايتان جواب نمی‌دهد، زيرا هدفتان نادرست است» (یعقوب فصل 4 آیه 3 ). بنابراین گناه اعتراف نشده و اهداف نادرست، دو دلیل برای بی پاسخ ماندن دعا می باشند.
نداشتن ایمان یکی دیگر از دلایلی است که سد راه اجابت دعا می باشد: «اما وقتی از او درخواست می‌كنيد، شک به خود راه ندهيد، بلكه يقين داشته باشيد كه خدا جواب دعايتان را خواهد داد؛ زيرا كسی كه شک می‌كند، مانند موجی است در دريا كه در اثر وزش باد به اين سو و آن سو رانده می‌شود. چنين شخصی، هرگز نمی‌تواند تصميم قاطعی بگيرد. پس اگر با ايمان دعا نكنيد، انتظار پاسخ نيز از خدا نداشته باشيد» (یعقوب فصل 1 آیه های 6 تا 8). عبرانیان فصل 11 آیه 6 نیز ایمان را شرط لازم برای برقراری رابطه با خدا عنوان کرده است، «اما خشنود ساختن خدا بدون ايمان و توكل به او محال است. هر كه می‌خواهد به سوی خدا بيايد، بايد ايمان داشته باشد كه خدا هست و به آنانی كه با دلی پاک در جستجوی او هستند، پاداش می‌دهد».
در آخر، برخی از منتقدان مسیحیت این موضوع را پیش کشیده اند که چون عیسی مسیح به شاگردانش دستور داده تا هر چیزی را در نام او درخواست کنند پس همه دعاها باید جواب داده شوند. اما این انتقادها، شرط قسمت اول آیه را نادیده گرفته است: «اگر در من بمانید و از کلام من اطاعت کنید». این یک دستور آشکار برای دعا کردن بر اساس خواست خداوند است. به عبارت دیگر، خداوند جواب دعاهایی را می دهد که در راستای خواست و اراده او باشند؛ خواست فرد دعاکننده در اولویت دوم قرار دارد. عیسی مسیح نیز در باغ جستیمانی به همین روش دعا کرد (لوقا فصل 22 آیه 42). دعایی که از روی ایمان و تواضع انجام شود، انتظار «نه» شنیدن هم دارد؛ هرکسی که به این صورت دعا نمی کند و بر روی پاسخ مثبت دعا پافشاری می کند نباید انتظار اجابت دعا را داشته باشد.
دلیل دیگر برای این که چرا مطالعات بی تاثیر بودن دعا را نشان می دهند این است که شرایط روحانی فرد دعاکننده در نظر گرفته نمی شود (آیا آن شخص یک ایماندار است؟)، هدف دعا چیست؟ ( آیا هدف جمع آوری مدرک است و یا روح القدس انگیزه و محرک آن دعا است؟)، روش دعا کردن (آیا آن دعا فقط عبارت هایی با یک فرمول خاص هستند، یا به طور عمدی از خداوند درخواست هایی دارند ) و غیره.
حتی اگر این متغیرها کمین کرده را حذف کنیم، یک مشکل فراگیر دیگر باقی می ماند: اگر می توانستیم دعا را از نظر تجربی آزمایش کنیم و با اجبار نتیجه قطعی از آن بدست آوریم، دیگر به ایمان نیازی نبود. ما نمی توانیم خدا را از طریق مشاهدات تجربی کشف کنیم، ما به خدا فقط از طریق ایمان می رسیم. خداوند آن اندازه ناشی نیست که خود را به روش هایی که نمی خواهد، آشکار کند. «کسی که به سمت خدا می آید باید به وجود او ایمان داشته باشد». ایمان پیش نیاز دعا است و در اولویت قرار دارد.
آیا خدا جواب دعا را می دهد؟ از ایمانداران بپرسید تا جواب سوال خود را بگیرید. هر یک از زندگی های تغییر یافته مسیحیان دلیل و مدرکی است که خداوند جواب دعاها را می دهد.
English
آیا مدرکی وجود دارد که ثابت کند خدا جواب دعا را می دهد؟
