سوال
چگونه درد یک رابطه نافرجام را التیام دهم؟
جواب
دنیا سرشار از آدم هایی با دل شکسته و داغدار رابطه های نافرجام است. درد یک رابطه نافرجام مانند داغداری برای عزیز از دست رفته است. گاهی آسیب ها آنچنان شدید هستند که فرد مورد نظر را از کار و زندگی می اندازند، و در موارد وخیم تر، به آشفتگی روحی یا حتی فکر خودکشی منجر می شود. روش های دنیوی برای آرام کردن این درد مواردی مانند داروی های ضد افسردگی، نوشتن یک نامه اعتراضی و خشن و سپس پاره کردن آن، خرید کردن، تغییر در ظاهر و غیره است. برخی هم قدرت تفکر مثبت را پیشنهاد می کنند. «زمان» بهترین درمان است. گرچه شدت درد جدایی با گذشت زمان کاهش می یابد، اما فقط یک مسیحی می تواند به طور کامل خودش را احیا کند، برای اینکه او قدرت روح القدس را در اختیار دارد، قدرت کسی که «دلشكستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ايشان را می‌بندد » (مزامیر فصل 147 آیه 3).
عیسی مسیح درد طرد شدن را درک می کند. «حتی در سرزمين خود و در ميان قوم خود، يهوديان، كسی او را نپذيرفت» (یوحنا فصل 1 آیه 11)، یکی از نزدیک ترین دوستانش به او خیانت کرد (یوحنا فصل 6 آیه 71، نگاه کنید به مزامیر فصل 41 آیه 9). درحالی که با درد ناشی از رابطه نافرجام دست و پنجه نرم می کنیم باید مشکلات و غم های خود را به حضور خدا ببریم (اول پطرس فصل 5 آیه 7). او همراه با ما گریه می کند (یوحنا فصل 11 آیه 35، رومیان فصل 12 آیه 15)، و از ضعف های ما باخبر است (عبرانیان فصل 4 آیه 15).
یک رابطه نافرجام می تواند سرچشمه احساسات بد و منفی باشد. مسیحیان می دانند که نباید به احساسات اجازه کنترل زندگی شان را بدهند. عیسی مسیح همه برکات روحانی را به ما عطا کرده و ما را پذیرفته است (افسسیان فصل 1 آیه های 3،6). این پذیرش فراتر از همه طردشدگی ها است، برای اینکه بر مبنای «امیدواریم که پذیرفته شده باشیم» نیست، بلکه بر اساس «می دانیم که پذیرفته شده ایم» است. ما می دانیم که پذیرفته شده ایم چون کلام خدا این را می گوید، و وقتی از طریق ایمان این پذیرفته شدگی را کسب می کنیم زندگی و قلب های ما تغییر می کند.
تقریبا همه انسان ها درد رابطه های نافرجام را کشیده اند. ما به رنج و ناامیدی گره خورده ایم، برای اینکه در دنیای سقوط کرده زندگی می کنیم. تصمیم ما برای روبرو شدن با آن رنج و ناامیدی می تواند ایمان ما به خدا را قوی ترکند. خدا قول داده که هرگز ما را تنها نخواهد گذاشت (عبرانیان فصل 13 آیه 5)، و می خواهد بدانیم که آنچه او برای ما مقدر کرده، تضمین شده است. وقتی به او تکیه می کنیم، آرامش و آسودگی الهی نصیب ما می شود.
مسیح به هرکسی که به او ایمان می آورد برکت می دهد، اما استفاده از آن برکات تصمیم خود ماست. زندگی همراه با افسردگی و غم مداوم مانند این است که یک میلیون دلار پول در حساب بانکی خود داریم اما مانند یک فقیر زندگی می کنیم چون هرگز از حساب خود برداشت نکرده ایم. البته ما نمی توانیم از چیزی که درباره آن نمی دانیم، استفاده کنیم. بنابراین همه ایمانداران باید «در قدرت روحانی رشد كنيد و در شناخت خداوند و نجات دهنده‌مان عيسی مسيح ترقی نمايي » (دوم پطرس فصل 3 آیه 18) و «بگذاريد خدا افكار و طرز فكرتان را دگرگون كند تا به انسانی جديد تبديل شويد» (رومیان فصل 12 آیه 2). ما باید با درک واقعی از ایمان به خدا با زندگی روبرو شویم.
شکست های گذشته، ناامیدی و یا طرد شدن توسط دیگران، معرف وضعیت یک ایماندار مسیحی نیست. ما در رابطه خودمان با خداوند تعریف می شویم و معنی پیدا می کنیم. ما فرزندان او هستیم، دوباره متولد شده و حیاتی نو داریم، برکات روحانی نصیب ما شده است و با ایمان به عیسی مسیح نزد خدا پذیرفته شده ایم. ایمان ما بر همه دنیا غلبه می کند (اول یوحنا فصل 5 آیه 4).
خداوند فرصت تجربه همه چیز در زندگی را به ما داده است. حال ما می توانیم با تکیه بر قدرت خودمان و چیزی که پولس آن را قدرت جسم می نامد زندگی کنیم یا با تکیه بر قدرت روح القدس پیش برویم. انتخاب با ماست. خداوند به ما سلاح های مورد نیاز را داده است، استفاده از آنها به انتخاب خود ما بستگی دارد (افسسیان فصل 6 آیه های 11-18).
ما در این دنیا رنج می بریم، اما فراموش نکنیم که فرزندان پادشاه هستیم، و حس طردشدگی که از آن رنج می بریم در برابر شکوه ابدی ثانیه ای بیش نیست. ما می توانیم به آن درد اجازه دهیم تا ما را غمگین نگه دارد و یا به عنوان فرزند خدا با قدرت رو به جلو حرکت کنیم. ما نیز مانند پولس باید «گذشته را فراموش كنیم و با انتظار و اميد به آنچه در پيش است چشم دوزیم» (فیلیپیان فصل 3 آیه 13).
بخشیدن دیگران بخش مهمی از فرایند بهبود و شفای این درد است. نگه داشتن کینه و خشم فقط روح ما را مسموم می کند. بله، در حق ما جفا شده است، و این واقعا دردناک است، اما با بخشیدن رها می شویم. بخشیدن هدیه ای است که می توانیم آن را به دیگران بدهیم، برای اینکه خود ما این هدیه را از عیسی مسیح دریافت کرده ایم (افسسیان فصل 4 آیه 32).
خداوند چه تضمین آرام بخشی به ما داده است: «شما را هرگز تنها نخواهم گذاشت و ترک نخواهم كرد » (عبرانیان فصل 13 آیه 5). خداوند همیشه آماده تسلی دادن به ایماندار است:« چقدر بايد خدا را شكر كنيم، خدايی كه پدر خداوند ما عيسی مسيح است، خدايی كه سرچشمهٔ لطف و مهربانی است و در زحمات، ما را تسلی و قوت قلب می‌بخشد. بلی، او ما را تسلی می‌دهد تا ما نيز همين تسلی را به كسانی دهيم كه در زحمتند و به همدردی و تشويق ما نياز دارند» (دوم قرنتیان فصل 1 آیه های 3-4). خداوندی که هرگز دروغ نمی گوید به ما قول داده که در سختی ها همیشه همراه ما خواهد بود: «هنگامی كه از آبهای عميق بگذری من با تو خواهم بود. هنگامی كه سيل مشكلات بر تو هجوم آورد، نخواهم گذاشت غرق شوی! هنگامی كه از ميان آتش ظلم و ستم عبور كنی، شعله‌هايش تو را نخواهد سوزاند!» (اشعیا فصل 43 آیه 2).
«مشكلات خود را به خدا واگذار و او تو را حفظ خواهد كرد. خداوند هرگز نخواهد گذاشت كه شخص نيكوكار بلغزد و بيفتد» (مزامیر فصل 55 آیه 22). واقعیت این است که احساسات از افکار سرچشمه می گیرند، بنابراین برای تغییر احساسات باید نوع تفکر خود را تغییر دهیم. این همان چیزی است که خدا از ما می خواهد. به مسیحیان گفته شده که فکری مانند مسیح داشته باشد (فیلیپیان فصل 2 آیه 5). از مسیحیان خواسته شده است که: « فكرتان را بر روی هر چه راست و خوب و درست است، ثابت نگاه داريد. دربارهٔ چيزهايی فكر كنيد كه پاک و زيباست. در صفات خوب و پسنديدهٔ ديگران تأمل كنيد. دربارهٔ چيزهايی فكر كنيد كه می‌توانيد خدا را برای آنها شكر كنيد و به وجود آنها خوش باشيد» (فیلیپیان فصل 4 آیه 8). کولسیان فصل 3 آیه 2 نیز به ما می گوید، «همواره به آنچه در آسمان است بينديشيد، و برای امور اين دنيای زودگذر غصه نخوريد.» با این کار، احساس طردشدگی در ما از بین می رود.
برای غلبه بر درد رابطه نافرجام باید زمان خود را با خدا سپری کنیم، دعا کنیم تا او ما را راهنمایی کند، کلام خدا را بخوانیم و بر روی آن تفکر کنیم. تلاش های خود ما هرگز زخم ما را شفا نمی دهد، فقط خداوند می تواند این درد را شفا دهد. دعا کردن باعث می شود تا تمرکز را از روی خود به خدا منتقل کنیم. او می تواند ما را بی نیاز کند. او می تواند از رنج ما استفاده کند و ما را به آن چیزی که می خواهد تبدیل نماید. رابطه نافرجام دردناک و غم انگیز است، اما خداوند مهربان و بخشنده به زندگی ما معنی، هدف و شادی می دهد. عیسی مسیح می گوید، «ممكن نيست هرگز ايشان را از دست بدهم» (یوحنا فصل 6 آیه 37). رابطه خداوند با فرزندانش هرگز از بین نمی رود و نافرجام نمی ماند.
English
چگونه درد یک رابطه نافرجام را التیام دهم؟
